یاد گرفته ایم که دستهای زنانه تنها می تواند با تبحر سوزن گلدوزی به دست گیرد یا آرام ترین نوازش های مادرانه را بر صورت لطیف کودک بکشد، اما یادمان می رود که این دستها می توانند همان قدر قوی باشند که سنگ و صخره ها را به مبارزه طلبیده و آنها را تا قله های پیروزی درنوردند.
رکابی در ادامه می گوید:
سنگ نوردی در آغاز خشن و سخت به نظر می رسد، اما کمی که در عمق این رشته می رویم، متوجه ظرافتهای کار می شویم، جاییکه دقیقا بهانه ای می شود برای موفق تر بودن دخترها در این رشته ورزشی و شرایط فیزیکی دخترها باعث می شود تا معماها و مسیریابی ها در سنگ نوردی راحتر حل شود. بر همین اساس نیز در سراسر دنیا دخترها پابه پای پسرها فعالیت کرده و حتی از نظر سطح یکسان هستند، بنابراین جنسیت در این رشته ورزشی چندان حائز اهمیت نیست. حتی اغلب تماشاگران در مسابقات سنگ نوردی بسیار با لذت و هیجان بیشتر مسابقات دخترها را مشاهده می کنند و تکنیک دخترها در این ورزش قدرتی بسیار مثال زدی است.
تقریبا پانزده سال است در رشته های لید، بولدرینگ و سرعت سنگ نوردی قهرمان کشور هستم و طلای مسابقات سنگ‌نوردی "آدیداس راک استارز" در شهر اشتوتگارت آلمان، طلای کاپ آسیا در رشته لید، نقره آسیا در رشته بولدرینگ، نقره اورال در مسابقات آسیا به میزبانی ایران، برنز قهرمانی آسیا در رشته لید در کشور اندونزی را کسب نموده و در مجموع بهتر است بگویم که هشتاد و چهار مدال در سطوح مختلف به دست آورده ام که هفتاد و هشت تا از آنها طلا است.
الناز رکابی می گوید در گذشته بانوان سنگ نورد حتی فینالیست هم نداشتند، اما این اواخر نه تنها جزء فینالیستها هستند، بلکه سکو نیز کسب نموده و در رده سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان مدال کسب می نمایند، بنابراین سطح کیفی ورزش سنگ نوردی بانوان در ایران را می توان رضایت بخش دانست که رقیبی جدی در سطح بین المللی به شمار می آیند.
فدراسیون کوهنوردی اخیرا برنامه ریزی های خوبی برای این رشته داشته و مسابقات مختلفی را ترتیب می دهد که در گذشته اینطور نبود. در حال حاضر بچه ها از سنین هفت یا هشت سال مسابقه می دهند که این چشم انداز خوبی را به همراه خواهد داشت، اگرچه فدراسیون حمایت مالی چندانی به دلیل مشکلات اقتصادی از ورزشکاران ندارد، اما برای حضور ورزشکاران در مسابقات جهانی بسیار علاقمند است وبرای کسب لایسنس و ویزا اعضاء تلاشهای خوبی انجام داده است. الناز و چند تن از دوستان وی که از نفرات اصلی تیم ملی هستند با هزینه شخصی خودشان در مسابقات جام جهانی حضور یافتند والبته همین مشکلات مالی یکی از دلایل مهمی است که ما از رقابتهای جهانی باز می مانیم. امسال دومین سالی است که در مسابقات جهانی شرکت می کنم چراکه «چینی زرین» و شرکت «DWX» اسپانسرهای من شدند و لوازم فنی را نیز شرکت «دکلیو» تهیه می کند و اگرچه کمک بسیار بزرگی است اما برای من تقریبا دیر است و اگر این اتفاقات زودتر پیش می آمد موفق به کسب رتبه های جهانی بیشتری می شدم.
الناز در سال 2018 بازیهای آسیایی جاکارتا را پیش روی دارد و آن را جزء مهمترین مسابقاتی می داند که در آن شرکت یافته و خوشبختانه سهمیه حضور در این رقابتها را کسب نموده، همچنین در آینده المپیک 2020 پیش رو است که به کسب سهمیه برای حضور در این رقابت جهانی بزرگ نیز بسیار امید دارد. رکابی رشته اصلی خود را بولدرینگ معرفی نموده و برای دریافت رتبه های بهتر در مسابقات جهانی این رشته بسیار تلاش می کند. الناز حدود هشت سال است که به عنوان مربی سنگ نوردی هم در زنجان و هم در تهران مشغول به فعالیت است و دو دوره مربی گری تیم ملی نوجوانان و جوانان را عهده دار بوده که شاگردان وی در سطوح آسیایی موفقیتهای خوبی کسب نموده اند و می توان به محیا دارابیان، مینا آرامیده، نسیم بیارجمندی اشاره نمود. الناز موفقیت شاگردان خود را موفقیت خود می داند و امیدوار است تا شاگردانش به قهرمانی جهان دست بیابند تا این آرزوی وی در شاگردانش جامه عمل بپوشد.
الناز رکابی منجمله اهداف پیش روی خود را سفر به کشورهای اروپایی برای کسب تجربه، تمرینات بیشتر و استفاده از مربیان خارجی می داند، چراکه کمبود مربی خوب و سخت افزار حرفه ای برای وی بسیار محسوس است و علاوه بر آن در برخی کشورهای اروپایی «گیره هایی» وجود دارد که درست همان گیره ها در مسابقات جهانی وجود دارد.
این قهرمان سنگ نوردی در پایان آرزوی پیشرفت این ورزش در ایران را دارد و معتقد است که با برنامه ریزی بسیار خوب بی شک دستاوردهای بی نظری در انتظار ایران است، اینک سنگ نوردی ایران المپیکی شده و در بازیهای آسیایی جای گرفته است و باید از این فرصتها نهایت استفاده را برد. رشته سنگ نوردی در حال حاضر زیر نظر فدراسیون کوهنوردی قرار دارد که باید از هم جدا شوند و فدراسیون جداگانه برای این دسته از رشته ها تشکیل گردد و بودجه جداگانه نیز به آن اختصاص یابد.
