جزئیات این نشست که گویا توسط یک منبع دیپلماتیک انگلیسی فاش شده است، از طرحی سخن می‌گوید که با نادیده گرفتن دولت مرکزی سوریه و نیز مذاکرات صلح(آستانه و سوچی)، بر تشکیل یک«دولت جدید» در شمال و شمال شرق سوریه تاکید دارد! این دولت که ظاهراٌٌ قرار است به دریای مدیترانه نیز راه داشته باشد، توسط سازمان ملل متحد به عنوان یک ملت جدید به رسمیت شناخته شده و نماینده‌ی نیز از سوی این سازمان برایش تعیین می‌گردد.
در این رابطه هر چند برخی بر این باورند، که هدف اصلی آمریکا و متحدانش از این اقدام، ممانعت از تقویت مواضع ژئوپلیتیک ایران و روسیه در منطقه و تلاش برای به شکست کشاندن مذاکرات صلح است. اما از نگاهی دیگر می‌توان گفت با عقیم ماندن طرح‌های تجزیه منطقه(بر اساس طرح خاورمیانه بزرگ)، و نزدیکی به پایان عمر گروههای تروریستی، کشورهای مداخلگر عملاٌ برگه‌‌های چندانی برای بازی منطقه در دست ندارند. لذا به این جمع بندی رسیده‌اند که اگر از برگه کردها به عنوان عامل تجزیه در منطقه بهره نگیرند، ناچار دیر یا زود، همین برگه به فاکتوری برای نزدیکی و ثبات کشورهای منطقه مبدل خواهد شد، و دیگر بهانه‌ای برای حضور دائم آنها در منطقه نخواهد ماند. چنانچه رفرندام استقلال کردستان عراق، نزدیکی و همدلی بیش از پیش کشورهای عراق، ایران و ترکیه را در بر داشت.
رصد تحولات سال‌های اخیر در سوریه نیز نشان می‌دهد؛ که کردها که تا پیش از بحران در سه کانتون جزیره، کوبانی و عفرین، مجزا از هم بوده‌اند، با آغاز درگیری‌ها بسوی اقلیمی یکپارچه، مشابه اقلیم کردستان عراق گام برداشته‌اند. به طوری که اگر با سپر سخت ترکیه برخورد نمی‌کردند و موفق به اتصال منطقه کوبانی به عفرین می‌شدند، با نزدیکی به آب‌های بین‌المللی، عملاٌ زمینه تغییر نقشه منطقه را فراهم می‌آوردند. با این وجود گویا آمریکایی‌ها هنوز از عملی کردن پروژه تجزیه منطقه ناامید نشده‌اند، به شکلی که بدون در نظر گرفتن نگرانی ترکیه(متحدشان در ناتو)، قصد بر اجرایی کردن این سناریو گرفته‌اند. مطابق این فرض کشور کردی حاصل از تجزیه سوریه به عنوان اولین قطعه از این پازل باید چیده شود.
ناگفته نماند، هم اکنون نیز کردهای سوری بهانه‌ی خوبی برای حضور اعضای ناتو در سوریه می‌باشند، که یکی در حمایت(آمریکا) و دیگری در تقابل با آنها(ترکیه)، اقدام به احداث پایگاه در این کشور کرده‌اند. موضوعی که در پای میز مذاکره نیز دست آویزی مهمی برای سهم خواهی یا لااقل سنگ اندازیشان خواهد شد.
بر این اساس گویا«ساترفیلد» نماینده آمریکا در این نشست به حاضران گفته است که، ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا تصمیم گرفته است که با وجود شکست داعش، یک گروه نظامی مهم دیگر در سوریه باقی بماند و کاخ سفید نیز مبلغ چهار میلیارد دلار را هر ساله به این مساله اختصاص می‌دهد. مبلغی که به گفته برخی منابع غربی برای توسعه پایگاه‌های آمریکایی در اراضی تحت کنترل کردها به ویژه در «الرمیلان» در شرق سوریه و در«کوبانی» واقع در مرزهای مشترک سوریه و ترکیه هزینه خواهد شد. شایان ذکر است که همکاری میان آمریکا و نیروهای کرد سوری به نبرد کوبانی در اکتبر 2014 باز می‌گردد، که در آن ایالات متحده با ارسال سلاح برای(ی.پ.گ) و بمباران هوایی مواضع داعش، جریان را به نفع کردها تغییر داد. از پس آن تاکنون ظاهراٌ نیروهای(ی.پ.گ) به شکل نیروهای پیاده آمریکا ایفای نقش کرده‌اند.
نویسنده: احمد رشیدی نژاد
ممکن است عقاید نویسندگان مقالات با سیاست‌های اسپوتنیک مطابقت نداشته باشد.
