گزارش و تحلیل

چرا برخی کشورهای عربی در مقابل ایران دست به دامن اسرائیل می شوند؟

© Fotolia / Mark Rubensچرا برخی کشورهای عربی در مقابل ایران دست به دامن اسرائیل می شوند؟
چرا برخی کشورهای عربی در مقابل ایران دست به دامن اسرائیل می شوند؟ - اسپوتنیک ایران
اشتراک
علیرغم اینکه چندین دهه است اسرائیل به عنوان دشمن ملت های عربی به حساب می آید اما این روزها برخی رهبران کشورهای عربی تلاش دارند با نزدیکی به اسرائیل نوعی موازنه قدرت با ایران ایجاد کنند.

اگر امکانات مالی و اقتصادی این کشورها را با ایران مقایسه کنیم قطعا ایران در جایگاهی بسیار پایین تر قرار خواهد داشت.

اگر امکانات و تجهیزات نظامی این کشورهای را بخواهیم با امکانات و تجهیزات نظامی ایران مقایسه کنیم طبق همه معیار های نظامی ایران بسیار ضعیف تر از اینها به حساب می آید.

کافی است به ارقام تسلیحاتی که فقط عربستان سعودی از ایالات متحده خریداری کرده نگاه کنیم تا ببینیم اصلا جایی برای مقایسه وجود ندارد.

کافی است توجه داشته باشید که کل بودجه نظامی امسال ایران 9 ملیارد دلار است در صورتی که عربستان رسما150 ملیارد دلار تسلیحات خریداری کرده.

وقتی بحث موشک های بالستیک می شود عربستان سعودی موشک هایی با برد بالاتر از 2500 کیلومتر چینی در اختیار دارد.

اگر بحث هواپیما و تانک شود که عربستان سعودی مدرن ترینشان را در اختیار دارد.

حال اگر توانمندی اسرائیل را اضافه کنیم که می بینیم که این کشور صدها بمب هسته ای در اختیار دارد که می تواند نه فقط منطقه خاور میانه بلکه کره زمین را نابود کند، مدرن ترین تجهیزات و تسلیحات هوایی و زمینی و دریایی آمریکا به کنار.

ایران طی پنج قرن اخیر حتی یک جنگ هم شروع نکرده در حالی که عربستان سعودی و اسرائیل به تنهایی چندین جنگ و حمله نظامی و… راه انداخته اند، واگر ایالات متحده که سربازانش پس از جنگ جهانی دوم تا به حال یک روز را بدون جنگ طی نکرده اند، را به آنها اضافه کنیم می توانیم احساس کنیم چه نیرویی در مقابل ایران قرار دارد.

اصلا از هر طرف بخواهیم به ماجرا نگاه کنیم شاید این ایران است که باید از طرف مقابل بترسد و هراسان باشد.

اما دائم از ترس اینها از ایران می شنویم و یک بار هم نشده که بشنویم ایران از اتحاد اینان ترسیده باشد.

چرا؟

معروف است که صدام حسین طی هشت ساز جنگ با ایران لباس نظامی را از تن در نیاورد ولی زمانی که با برادران عرب خود می جنگید همیشه با کت شلوار کراوات ظاهر می شد ووقتی یکی از روزنامه نگاران از او سوال کرد که چرا لباس نظامی نمی پوشد در پاسخ گفته بود مرد وجنگجو در مقابل خود نمی بینم که بخواهم لباس رزم بپوشم.

درست است که تسلیحات نقش بزرگی را در جبهه های جنگ بازی می کند اما نقش اول را رزمنده ها تعیین می کنند نه تسلیحات.

اگر تسلیحات در اختیار آمریکا و اسرائیل و عربستان سعودی می توانست اقتدار برایشان تامین کند نه شکست مفتضحانه اسرائیل در مقابل حزب الله لبنان را شاهد می بودیم و نه درجا زدن عربستان سعودی در یمن و نه زانو زدن سربازان آمریکایی در مقابل ایرانی ها در خلیج فارس.

بدیهی است که هیچ کشوری هیچ وقت تمایل ندارد وارد جنگ شود چون جنگ به ضرر همه است ولی همه می دانند که جنگ با ایران برای آنها تفریح نخواهد بود و ایران کاری کرده که هرگونه حمله به این کشور منجر به آتش زدن کل منطقه خاورمیانه زیر پای همه گردد.

مشاهده کردیم که ایالات متحده پنج سال به ادعای خودش به همراه 65 کشور دیگر تلاش کرد با داعش مبارزه کند و از پس آن بر نیامد اما وقتی ایرانی ها تصمیم گرفتند داعش را از بین ببرند متحدینشان را بسیج کردند و طی کمتر از دو سال داعش را در منطقه نیست و نابود کردند.

دلیل این ماجرا این است که داعش از جنگ های مصطلحا پارتیزانی استفاده می کرد که هیچ کدام از ارتش های مقابل ایران تاب مقابله با آن را ندارند.

در واقع حزب الله ومقاومت فلسطین هم با جنگ های پارتیزانی اسرائیلی ها را شکست داد و انصار الله در یمن با جنگ های پاریزانی ائتلاف عربستان را زمین گیر کرده.

حال شاید برخی ندانند که جنگ های پارتیزانی به صورت تاریخی اصلا ابتکار ایرانی ها بوده و به این دلیل پارتیزانی نام گرفته که پارت ها در جنگ های نابرابر که تعداد دشمنان به مراتب از آنها بیشتر وقویتر بودند از این شگرد استفاده می کردند ودشمنشان را شکست می دادند، ونام این سبک به جنگ های "پارت زنی"شهرت یافت که بعدها در تاریخ به پارتیزان تبدیل شد.

دشمنان ایران بخوبی می دانند اگر احیانا بخواهند به هر وسیله ای با ایران وارد جنگ شوند ایران در سرتاسر منطقه جنگ های پارتیزانی بر علیه آنها راه خواهد انداخت و همه نیروهای آنها آرام آرام نابود خواهند شد.

اگر برخی اعراب فکر می کنند که همپیمانی با اسرائیل می تواند حد اقل برای بقای آنها تاثیر گذار باشد و لابی های اسرائیلی در ایالات متحده به نفع آنها کار خواهند کرد بد نیست به آنها یاد آوری کنیم شاه هم زمانی متحد اسرائیل بود ومتصور بود که ائتلاف با اسرائیل می تواند به بقای او کمک کند اما سر به زنگاه هم ایالات متحده هم اسرائیل هم کشورهای دیگر غربی پشتش را خالی کردند وچهل سال پیش مثل همین روزها دربه در به دنبال جایی می گشت تا برای مداوا بتواند به آنجا برود ولی حتی حاضر نبودند برای مداوا از وی پذیرایی کنند.

پس شاید بهتر باشد به جای فکر کردن به دست در دست دشمنان گذاشتن همسایگان عرب ایران به فکر باشند دست در دست ایران بگذارند وآزموده را مجددا امتحان نکنند.

 

 

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала