این تفسیرگر معتبر روس می نویسد: دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا 12 ژانویه سال جاری میلادی اعلام کرد که اگر از متن برجام همه نارسایی ها که به عقیده او در آن هست برداشته نشود ایالات متحده معامله هسته ای را فاقد اعتبار خواهد دانست.
در پایان ماه دسامبر 60 روز سپری شد. رئیس جمهور ترامپ، جرأت نکرد به طور رسمی توافق هسته ای را بدون موافقت اتحادیه اروپا، در درجه اول شرکت کنندگان این معامله یعنی آلمان، فرانسه و بریتانیا فسخ کند. اما در عین حال او یک اولتیماتوم را به اروپا داد. ترامپ گفت: این آخرین فرصت است که من از کشورهای کلیدی اروپایی برای پیوستن به ایالات متحده به منظور از بین بردن نارسایی های قابل توجهی در این معامله دعوت می کنم. اگر کشورهای دیگر در این مهلت (120 روز) کاری نکنند، من معامله ما را با ایران فسخ خواهم کرد.
در سیاست ضد ایرانی و ضد برجام ترامپ دو جهت مشاهده می شود: یکی تحریک ایران به خروج آن از برجام و دیگری تشویق اتحادیه اروپا آن هم با یک تعداد تهدید ها به ترک برجام.
ایران بر آن است که همه گونه بازنگری و تغییرات در متن برجام میسر نیست و روسیه و چین در این مساله از ایران حمایت می کنند.
عجالتا اتحادیه اروپا نیز از همین موضع پیروی کرده و معامله هسته ای با ایران را به شکلی که دارد پذیرفته است.
با این حال، ایالات متحده فرصت های زیادی و ابزارهای مختلفی برای تحت فشار سیاسی و اقتصادی قرار دادن اتحادیه اروپا دارد. این روزها دیپلمات های آمریکایی به اروپا سفر کردند تا اروپایی ها را متقاعد سازند که از ترامپ حمایت کنند.
فشار اقتصادی قدرتمندی نیز وارد می شود. بسیاری از شرکت ها و واحد ها در برابر این انتخاب قرار گرفتند: یا انجام تجارت در ایران یا قرار گرفتن زیر تحریم های آمریکا.
بدین ترتیب 79 درصد از مدیران ارشد پرسش شده گفتند که شرکت هایشان برنامه های ورود به بازار ایران را کاهش داده اند. 57 درصد از آنها از ترس نفوذ تحریم های کنونی آمریکا علیه آنها به عنوان دلیل اصلی این امر یا از سرگیری تحریم های هسته ای پس از فروپاشی برجام نام برده اند.
50 درصد اظهار داشتند که سخنان ترامپ در ماه اکتبر درباره لزوم تجدید نظر در توافقنامه ایران بر تصمیم آنها مبنی به ورود به بازار ایران تاثیر منفی گذاشت.
54 درصد از پاسخ دهندگان (ICG) معتقدند که اتحادیه اروپا اقدام به بازگرداندن "مقررات مسدود کننده" برای محافظت از شرکت های اروپایی از تحریم های یک جانبه ضد ایرانی از سوی ایالات متحده (با حمایت ایران از برجام) بر تصمیم خود مبنی بر سرمایه گذاری و حضور در ایران را تاثیر می گذارد.
"مقررات مسدود کننده" یعنی چه؟ اروپایی ها دارای یک سند جذاب — مقررات اتحادیه اروپا مورخه 22 نوامبر سال 1996 N 2271/96 "در مورد حفاظت از کاربرد اعمال قانونی خارج از قلمرو در کشور سوم". این سند حاوی قوانین ممنوعیت رعایت تحریم های خارج از قلمرو، از جمله ایالات متحده آمریکا است که منافع بازرگانی اروپا را پایمال می کند. این مقررات در دهه 90 قرن بیستم برای مخالفت با تحریم های خارج از قلمرو ایالات متحده علیه ایران و کوبا توسعه یافت. شاید اکنون بروکسل این سند را به خاطر بیاورد.
اما در هر صورت سرنوشت برجام در آغاز سال 2018 پیچیده و نامعیین باقی می ماند.
اگر اروپاییها همچنان در برابر فشار ترامپ ایستادگی کنند، یک گزینه خوش بینانه امکان پذیر است — به طور کلی برجام با مساعی ایران، روسیه، چین و اتحادیه اروپا (عمدتا آلمان، فرانسه و انگلیس) زندگی خواهد کرد.
اما هر طوری شده — یا ایالات متحده از به صورت یکجانبه به توافق هسته ای بی اعتنایی کند و یا مجبور باشد از اتحادیه اروپا پیروی کند این امر ناگزیر منجر به تضعیف اعتماد به آمریکا خواهد شد. و منفی ترین چیز — اعتماد به هر مذاکره در مورد مسائل هسته ای کشورهای موجود در"آستانه" تولید سلاح هسته ای هستند، تضعیف می کند. منظور در درجه اول کره شمالی است و اگر این فرایند ادامه یابد به سقوط رژیم عدم گسترش (ان پی تی) و ظاهر شدن پی در پی کره های شمالی جدید منجر خواهد شد.
همه اینها به نجوی از انحا ایالات متحده را به یک کشور مرتد تبدیل خواهد کرد که از حق اخلاقی برای فراخوانی به مذاکرات و معاملات هسته ای جدید محروم شده و مسئول بروز هرج و مرج هسته ای در جهان خواهد بود که البته پس از تخریب برجام فرا خواهد رسید.