گزارش و تحلیل

فوتبال و بدل های ایرانی

© Photo / محمد فنایی محمد فنایی
محمد فنایی - اسپوتنیک ایران
اشتراک
سلامت جسم باید روح را پرورش بدهد.

در دستنوشته‌های چینی در دوره سلسله «هان» و حدود قرن دوم قبل از میلاد می توان با قدیمی‌ترین بازی شبیه به فوتبال آشنا شد که در طول قرون متمادی، به صورت بازی معاصر تغییر شکل داده است. بهرحال، به‌نظر می‌رسد که مسیر حرکت بسوی فوتبال مدرن در اروپای غربی و بخصوص در انگلستان شکل گرفته باشد.

اما  در آن دوران تلاش‌های بیشماری در جهت ممنوع ساختن مسابقه فوتبال بخصوص از نوع خشن آن صورت گرفته‌است. شاه ادوارد دوم آنقدر از بی قانونی فوتبال در لندن آزرده شده بود که  13 آوریل سال 1314 فرمان ممنوعیت آن را صادر نمود: «به علت بروز سرو صدای زیاد در شهر بر اثر ضربه زدن به توپ‌های بزرگ و برخاستن شیاطین زیادی که خدا آن‌ها را منع کرده، ما به نیابت از شاه، مجازات زندان را برای افرادی که به این بازی مبادرت ورزند، مقدر می‌سازیم».

Португальский футболист Криштиану Роналду после финального матча между сборными командами Португалии и Франции - اسپوتنیک ایران
دیدارهای رونالدو و مسی در ایران (عکس،ویدئو)
اما این قوانین و ممنوعیت ها نتوانست به دفن بازی فوتبال منجر شود و جوانان آن را نادیده بگیرند. در سراسر جهان به اشکال مختلف « فوتبال» بازی می شد. در ایران نیز برای اولین بار فوتبال در شهر مسجدسلیمان در استان خوزستان آغاز شد و اولین استادیوم در این شهر به دست مهندسین انگلیسی به بهره‌برداری رسید و اولین مسابقه فوتبال در آنجا بین مردم بومی مسجدسلیمان و انگلیسی ها برگزار شد. انجمن ترقی و ترویج فوتبال در سال 1921 در تهران تشکیل شد. جالب آن است که در راستای این فعالیتها برای اولین بار دبیرستان البرز (کالج آمریکایی قبلی)، آموزش فوتبال را بصورت رسمی آغاز کرد. در سال 1929 اولین مسابقه رسمی در ایران با تیم بادکوبه شوروی برگزار شد.

بمرور زمان چهره های درخشانی در این بازی ظاهر شدند. شهرت و معروفیت و فن بازی آنها انگیزه ای  شد برای دیگر جوانان علاقمند به فوتبال تا تلاش ورزند به سطح آنها برسند.

فعالیت های فوتبالی که قبلا حالت ورزشی داشت و نشاندهنده قدرت جسمی و فن بازی هر شخص و باشگاه ورزشی بود بتدریج به یک نوع مسابقه « کسب درآمد» مبدل شد. خرید و فروش فوتبالیست های معروف به جریان افتاد و درآمدهای هنگفت و غیر قابل تصور بعضی از آنها باعث انحراف از اصل بازی شد.

در اینروزها در رسانه ها به اخباری برمی خوریم که هیچگونه ارتباطی با فوتبال ندارد و فقط  تبلیغ شکل ظاهر افراد با ستاره های فوتبال است. جالب آن است که در ایران نه تنها یک هم شکل فوتبالیست های معروف، بلکه تا کنون سه بدل ایرانی فوتبالیست های مشهور جهان، مردم را با شباهت زیاد خود به فوتبالیست های معروف، آشنا کرده اند.

در رسانه های ایران قاسم رمضان بدل لوئیس سوآرز گفته است:«کم نیستند کسانی که به بازیکنان فوتبال شبیه هستند. شباهت ها تنها به مسی و رونالدو محدود نمی شود. الان بدل زلاتان ابراهیموویچ را داریم. من با برخی از آنها در ارتباط هستم. قرار است یک تیم تشکیل دهیم و فوتبال بازی کنیم».

© AP Photo / Andre Pennerلوئیس سوآرز فوتبالیست، بارسلون سوارز
لوئیس سوآرز فوتبالیست، بارسلون سوارز - اسپوتنیک ایران
لوئیس سوآرز فوتبالیست، بارسلون سوارز

خبرنگار اسپوتنیک با محمد فنایی داور فوتبال و کارشناس ورزشی در ایران در این خصوص به گفتگو نشست.

پرسش: در رابطه با بدل های فوتبالیست های مشهور جهان چه نظری دارید؟ آیا ظاهر شدن این نوع بدل ها می تواند انگیزه ای برای جوانان در جلب آنها به فوتبال باشد یا تبلیغی برای بازی فوتبال؟

پاسخ: به نظر من تا یک حدودی می توان گفت تأثیر گذار است. ولی بعضی مواقع این یک نوع سوء استفاده است. یعنی اینکه یک شخصی توانایی دارد مثل آقای مسی و یا کریستینا رونالدو، با آن همه زحمات شان، بعد کسانی پیدا می شوند که فقط شبیه آنها باشند، یک مقدار فرهنگ سوء استفاده به نظر من به وجود می آید. تا یک اندازه ای خوب است، ولی اینکه در محافل ظهور پیدا بکنند، اینور و آنور باشند، به یک شکلی فقط از جهت شباهت به آنها بخواهند استفاده بکنند، به نظر من این اصلا عقلانی و اخلاقی هم نیست. هر کسی جایگاه خودش را باید داشته باشد و کسی که با توانمندی به یک جایی می رسد، دلیلی ندارد اگر یکی همشکل او، فرض یکی پیدا بشود که بخواهد حرکت هایی بکند که حتی حرکات هایی موزن باشد، به نظر من نمی تواند خیلی شخصیتی باشد.

پرسش: چندی پیش قاسم سوآرز بدل لوئیس سوآرز در ایران ظاهر شد. تأثیر این نوع تبلیغات بر جوانان چقدر می تواند باشد. و آیا این موضوع می تواند انگیزه ای برای تغییر شکل ظاهری جوانان فوتبال دوست ایران بشود؟

پاسخ: اینها الگوهای استثنایی خوبی برای جوانان ما نیستند. کسانی برای جوانان ما الگو های خوبی هستند که در آنها خصلت پهلوانی و منش اخلاقی باشد و نه به جهت شباهت با این و آن. این اصلا به نظر من نمی تواند معقولانه و منطقی باشد.

© Photo / محمد فنایی محمد فنایی
محمد فنایی - اسپوتنیک ایران
1/4
محمد فنایی
© Photo / محمد فنایی محمد فنایی
محمد فنایی - اسپوتنیک ایران
2/4
محمد فنایی
© Photo / محمد فنایی محمد فنایی
محمد فنایی - اسپوتنیک ایران
3/4
محمد فنایی
© Photo / محمد فنایی محمد فنایی
محمد فنایی - اسپوتنیک ایران
4/4
محمد فنایی
1/4
محمد فنایی
2/4
محمد فنایی
3/4
محمد فنایی
4/4
محمد فنایی

پرسش: به نظر شما چطور می توان مانع از اینگونه روندهای تبلیغاتی و تأثیرگذاری شد؟

پاسخ: این کاری که این عزیزان دارند می کنند، به نظر من خود مسئولین امنیتی نظام باید رسیدگی کنند، چون بهرحال، مسأله آبرو و اعتبار ایران مطرح است. هر حرکت غلط ایران می تواند تأثیر بسیار بدی در فرهنگ و جامعه خودمان داشته باشد. ما کسانی را باید برسمیت بشناسیم که از راه درست آن به این مرحله رسیده اند، امروز ما خیلی افرادی را داریم که قهرمان هستند و مدال دارند، ولی حتی خیلی از آنها هم مسائل اخلاقی ندارند. دقیقا نمی توانیم آنها را به عنوان الگوی جوانان قلمداد بکنیم. بنابراین این ها را مسئولین و یا کسانی در سیستم خود ورزش مملکت باید آنها را بخواهند و مسیر آنها را در واقع محدود بکنند و آن واقعیتی که خودشان هستند، باشند.

پرسش: این بدل بودن ها، اشتیاق و شوق زیادی در ایران برانگیخته است.

پاسخ: طبیعی است. زیرا بچه های جوان دارند فقط روی انگیزه های ظاهری خود نگاه می کنند. به نظر من این یک نوع سرگرمی برای آنهاست. گاهی این افراد شخصیت هایشان که کم می شود ممکن است سوءاستفاده بکنند.

آری، ورزش کردن از بسیاری ناهنجاری های اجتماعی جلوگیری خواهد کرد. اما ترويج مدل ديگران شدن و شبيه‌سازی چهره‌هايی كه با گريم همراه است شاید نشانه آن است که جوانان را باید به شکل دیگری مشغول کرد و به فکر اشتغال‌زايی آنها بود.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала