به گزارش اسپوتنیک به نقل از ایرنا،ولیعهد عربستان سعودی محمد بن سلمان بدون شک مرد سال خاورمیانه است اما تاثیر اصلی او نه به علت موفقیت ها بلکه به دلیل شکست هایش بوده است.
ولیعهد سعودی تمرکز سیاست خارجی خود را روی ضدیت با ایران و متحدان منطقه ای این کشور قرار داده اما اثر سیاست های او به افزایش نفوذ منطقه ای ایران انجامیده است.
دشمنی با قطر، که عربستان سعودی و امارات متحده عربی پرچمدار آن بودند، از هشت ماه پیش تا کنون همچنان در جریان است. جرمی که آنها قطر را به آن متهم کردند حمایت از القاعده و داشتن ارتباط با ایران است. نتیجه خالص کمپین ضد قطری این بود که این کشور کوچک و بسیار ثروتمند را به آغوش ایران فرستاده اند.
عربستان سعودی تا پیش از این در رابطه با دیگر کشورها محتاط و محافظه کار بود و علاقه داشت تا وضعیت موجود را حفظ کند. اما امروز رفتار آنها ، غیرقابل پیش بینی و اغلب در تضاد با عادات آنهاست.
عجیب و غریب ترین رفتاری که از رفتار کنونی سعودی دیدیم در ماه نوامبر و استعفای نخست وزیر لبنان سعدحریری، بازداشت خانگی او و اجبار برای کناره گیری او از موقعیت اش بود. هدف از این اقدامات تضعیف حزب الله و حضور ایران در لبنان بود اما در عمل برقدرت هر دو افزود.
اولین گام ها در مداخله خارجی اغلب در زمانی به وجود می آید که انحصار قدرت داخلی یک رهبر را سرمست می کند. این ژست میهنی که بر اساس محبوبیت ایجاد می شود پایانی در جنگ و ناامیدی و شکست دارد.
