نبردهای هوایی سخت دلیل پیدایش کامیکادزه ها

در نبرد استالینگراد از طرف اتحاد شوروی و آلمان از 400 الی 500 فروند جنگنده شکاری و بمب افکن انواع مختلف سهم گرفتند. نیروهای مسلح شوروی در تاریخ 16 دسامبر 1942 به قشون های فلدمارشال "اریش فن مانشتاین" آلمان در نزدیکی استالینگراد هجوم بردند. ارتش سرخ در طول حمله شدید دو هفته ای جبهه 340 کیلومتری دشمن را پاره کرد و 11 لشگر آلمانی را تارومار نموده و خود را تا عقبگاه دشمن رساند. این موفقیت ارتش سرخ به برکت اعمال ماهرانه خلبانان نیروی هوایی شوروی حاصل شد.

 

• هنگام این عملیات یکی از بزرگترین نبردهای هوایی در جریان جنگ کبیر میهنی (1941- 1945) در تابستان 1943 بر فراز "کوبان" واقع در جنوب روسیه در گرفت. طرف آلمانی از نظر تعداد هواپیما ها برتری داشت و 1200 هواگرد را

 بکار برد. تعداد هواپیماهای شوروی 1050 فروند بود. مورخان شوروی این نبرد را بر سه بخش تقسیم کردند. بخش اول سه روز، از 17 تا 24 آوریل طول کشید. ارتش آلمان از 450 بمب افکن و 200 شکاری استفاده کرد و اتحاد شوروی 500 هواپیما از جمله 100 بمب افکن را بکار برد. آلمان در هوا ابتکار عمل داشت ولی ارتش آن کشور بخاطر اعمال هوایی شوروی قادر نبود دست به حمله بزند. جمعا در طول سه نبرد هوایی، اتحاد شوروی 750 فروند و آلمان 1100 فروند هواپیما را از دست دادند.

 

حمله ها بر فراز کوبان از طرف مورخان شوروی مثبت ارزیابی شدند زیرا بر اثر آنها قدرت مطلق نیروی هوایی آلمان شکست داده شده و خلبانان شوروی در جریان آنها افتخار شایسته و تجربه غنی عملیات جنگی در هوا را کسب کردند.

 

• و اما در حوزه اقیانوسیه یکی از بزرگترین نبردهای هوایی بین آمریکا و ژاپن در گرفت. در نبرد دریای فیلیپین در تاریخ 19-20 ژوئن 1944 نیروی دریایی آمریکا ناوگان امپراتوری ژاپن را با حساب شکننده شکست داد. آمریکا بروی 12 ناو هواپیمابر خود 1000 دستگاه جنگنده داشت و بر 9 فرودگاه شناور ژاپن 750 هواپیمای نظامی مستقر بودند. ژاپن در این نبرد کاملا مغلوب شد. آمریکایی ها در طول دو روز 123 هواپیما را از دست داده ولی تلفات ژاپنی ها 600 هواپیما و سه دستگاه ناو هواپیمابر بود. ژاپن تا آخر جنگ نتوانسته است این خسارات را جبران کند. این تلفات سبب تشکیل دسته های کامیکادزه در نیروی هوایی ژاپن شد.

 

• جنگ کره نیز از لحاظ نبرد های هوایی سخت، ماندگار بود. هواپیمایی استراتژیک آمریکا در تاریخ 30 اکتبر 1951 یکی از سنگین ترین شکست های خود را از جنگنده های شوروی متحمل شد. آمریکا این روز را "سه شنبه سیاه" نامید. آن روز 21 بمب افکن سنگین بی — 29 Stratofortress با اسکورت 200 جنگنده شکاری برای ایراد ضربه بسوی فرودگاه "نامسی" کره شمالی پرواز کردند. برای رهگیری این گروه 44 فروند "میگ — 15" شوروی به پرواز درآمدند. اسکورت آمریکایی با تاخیر زیاد به هوا بلند شد و لحظه ای بود که "بی — 29 ها" از پوشش کافی محروم بودند. خلبانان شوروی از این "سوراخ" استفاده کردند. 22 میگ اول به بمب افکن های آمریکا ناگهان حمله برده و در نتیجه نبرد زود گذر 12 "دژ پرنده" و چهار جنگنده اسکورت آمریکایی ساقط شدند. بمب افکن های باقی مانده به ناچار به پایگاه خود بازگشتند. طرف شوروی فقط یک جنگنده را از دست داد.

 

• در جریان جنگ اعراب و اسرائیل 1973 یک درگیری هوایی رخ داد که بار متناوب ثابت کرد که برتری تعداد نیرو همیشه ضامن پیروزی نیست. 6 اکتبر 1973 یک دسته مرکب از جنگنده های "میگ 17" و "میگ 21" مصر به پایگاه اسراییلی عوفیره واقع در شبه جزیره سینا در نزدیکی شرم الشیخ حمله بردند. در آن زمان در پایگاه اسراییلی قفط دو هواپیما کشیک "اف — 4 فانتوم" با اکیپ دو نفری در هر هواپیما قرار داشت. خلبانان اسراییلی شانس آوردند زیرا خلبانان مصری آنها را بعنوان خطر نگرفته و از همان ابتدا به بمباران باند های پرواز و تاسیسات زیربنایی پرداختند.

 

آن دو هواپیما بلافاصله به هوا بلند شدند و به نبرد نزدیک با مصری ها دست زدند. سامانه پدافند هوایی MIM-23 مستقر در آن فرودگاه نیز به اسراییلی ها کمک بزرگی کرد. بر اثر درگیری 6 دقیقه ای فانتوم ها توانستند از 4 تا 7 جنگنده را سرنگون کرده و تا رسیدن چهار "میراژ" اسراییلی ایستادگی کنند. پس از این میگ ها حمله خود را قطع کرده و در پشت سلسله کوه های نزدیک پنهان شدند. تحلیلگران می گویند که نقطه ضعف هواپیماهای مصری این بود که وزن بیش از حد بمبی داشته و در انتظار مقاومت شدید دشمن نبودند. با این حال مصری ها هم به تاسیسات آن فرود گاه خسارات حساسی وارد آوردند. در نتیجه بمباران آنها یک رادار و باند پرواز جزا تخریب شدند.