چشم اندازی بر پایان بحران یمن

سعودی‌ها که به خیال خود با حملات پر شدت و ناجوانمردانه به مناطق شهری، ظرف چند روز به همه اهداف خود رسیده و یمن را به تسخیر خود در خواهند آورد؛ حال بیش از دوسال است که خود را در باتلاقی می‌بینند که هر روز بیشتر در آن فرو می‌روند. به طوری که یمنی‌ها که تا دیروز قدرت کمی داشتن امروز به لطف موشک‌های دور بُرد برای سعودی‌ها در قلب ریاض خط و نشان می‌کشند و هر روز قدرتمند می‌شوند. اما با این وجود رنج و محنتی که آل‌سعود و هم پیمانانشان در سایه سکوت قدرت‌های جهانی و مجامع حقوق بشری وابسته به آنان برای این ملت ستمدیده تحیمل کرده‌اند، ظاهراٌ چشم اندازی برای پایان آن دیده نشده، هر روز شکل ناگوارتری به خود می‌گیرد. به شکلی علاوه بر کمبود مواد غذایی و دارویی، بمباران مناطق مسکونی، اکنون گسترش و شیوع بیماری‌های واگیر، اوضاع را بغرنج تر کرده، قلب هر انسان با وجدانی را به درد میاورد. از یاد نباید برد که این بحران ممکن همچنان تداوم یابد، چنانچه بحران سوریه حدود هفت سال است که به دراز کشیده شده است، عراق از سال 2003 به این سو رنگ آرامش به خود ندیده و افغانستان چند دهه است که در کانون بحران قرار دارد!

از طرفی علی ظاهر زمینه‌هایی که«محمد»، پسر ملک سلمان برای رسیدن به تاج و تخت چیده است، دیر یا زود باید به ثمر نشسته به سلطنتش بر عربستان منتهی می‌شود. که با توجه به شور و اشتیاقی که بن سلمان از خود برای رسیدن به سلطنت نشان داده و نیز کهولت سنی و اوضاع جسمی پادشاه فعلی، قاعدتاٌ چندان هم چشم انتظار نمی‌ماند. اما بی‌تردید اوضاع در فردای به تخت نشستن «محمد»، آنچنان هم ساده و روشن نیست. به این معنا که یا علما، شاهزادگان، فرماندهان لشگری، امرای کشوری و… به حکم پادشاه جدید گردن می‌نهند و یا به عکس زیر بار سلطنتش نمی‌روند. شرایطی که اگر بر فرض اول صدق کند، علاوه بر اوضاع داخلی این کشور، انتظار تداوم سیاست خارجی فعلی همچنان هم محتمل است‌. چرا که بازی‌گردان بازی پادشاه بیمار و پیر فعلی، چه در امور داخلی و چه در عرصه خارجی در این مدت عملاٌ «محمد»، پسرش بوده است. اما اگر اوضاع موافق میل بن سلمان پیش نرفته، مدعیان سلطنت و منتقدان وی زیربار سلطنتش نروند، آنوقت چه؟ آیا آنگاه نیز نگاه پادشاه جدید به عرصه خارجی ماجراجویانه خواهد بود؟ به عبارتی پادشاه جدید همه هم و غم و توان خود را بر روی سیاست خارجی پرهزینه و ناکارآمدش متمرکز می‌کند! یا ملت و سر دمداران عربستان با وجود اوضاع اقتصادی نابسامان این کشور زیر بار این هزینه‌ها خواهند رفت! به نظر که چنین نباید باشد و مسلماٌ اولویت اول پادشاه جدید بازگردان ثبات داخلی، و تمرکز بر اوضاع داخلی یا به شکل سرکوب مخالفین و یا راضی نگهداشتن آنان به هر شکل ممکن خواهد بود. امیدواری که چشم اندازی برای حدود سه سال جنگ نابرابر بر علیه ملت مظلوم یمن خواهد بود. همانگونه که هم اکنون نیز بسیاری سیاست خارجی تهاجمی عربستان را بویژه در رابطه با یمن ماحصل سیاست داخلی این کشور و فرافکنی مسائل داخلی بویژه در رابطه با سرنوشت جانشینی پادشاهی سعودی، در غالب سیاست خارجی تفسیر می‌کنند.نویسنده:

احمد رشیدی نژاد

ممکن است عقاید نویسندگان مقالات با سیاست های اسپوتنیک مطابقت نداشته باشد.