به گزارش اسپوتنیک، زلزله اخیر در کرمانشاه و غرب ایران با قدرت بیش از 7.3 ریشتر، دل هزاران ایرانی را به لرزش درآورد، در این میان بسیاری از ورزشکاران و اهالی فرهنگ و هنر در این کشور جهت کار خیرخواهانه به کمک هموطنان خود شتافتند، از جمله ورزشکارانی که به داد زلزله زدگان ایران رسیدند: سهیلا منصوریان، کیانوش رستمی، علی دایی، سارا جوانمردی و… می باشند. بسیاری از این بزرگان حتی برخی مدالهای طلا و جوایز نفیس خود را در راه کمک به زلزله زدگان به فروش رساندند تا توجه مردم را به یک همت دسته جمعی یارای به هم نوعان جلب نماید.
سهیلا منصوریان از نوابغ ورزش وشوو در ایران و جهان است، وی یکی از خواهران سه ووشوکار معروف ایرانی جهان هست که با قدرت بدنی بالای خود همگان را جذب خود نموده است. اگر در المپیک، رشته رزمی ووشو در فهرست رسمی رقابت ها قرار می گرفت، حتما یکی از خواهران افسانه ای ووشو ایران، برنده مدال طلای المپیک می شد. اهدای تمامی مدالهای ورزشی، تخصیص درآمد فروش فیلم به نمایش درآمده از زندگی این سه خواهر قهرمان ایرانی (شهربانو، سهیلا و الهه منصوریان) برای کمک به زلزله زگان ایرانی بسیار ستودنی است.
در همین راستا، خبرگزاری اسپوتنیک با خانم سهیلا منصوریان ووشو کار قهرمان ایرانی با هدف رساندن پیام ورزشکاران ایرانی به آسیب دیدگان زلزله اخیر مصاحبه نموده است تا از پیام ورزشکاران جوانمرد ایرانی به هموطنان خود آگاه شود، اینکه جامعه ورزش ایران از چه روش هایی کمک های مردم و خود را به دست آسیب دیدگان و بازماندگان زمین لرزه اخیر رسانده اند.
اسپوتنیک: هدف و پیام ورزشکاران جوانمرد ایران با فروش مدال های خود جهت یاری رساندن به آسیب دیدگان و بازماندگان زلزله غرب ایران چیست؟
سهیلا منصوریان: ما پیرواون شعر سعدی هستیم كه سر در سازمان ملل هست كه گفته بنی آدم اعضای یك دیگرن كه در آفرینش زیك گوهرن چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو هارا نماند قرار….
اینكه به هم نوع خودشون فارغ از جنسیت فارغ از قوم فارغ اززبان در واقع هر آنچه بتونن كمك می كنن و در عین حال كه ورزشكار روحیه ورزشكاری در واقع باید روحیه پهلوانی باشه در نتیجه كمكی كه میكنن به مردم یاد میدن كه فدا كاری كنن به مردم یاد میدن كه كمك كنن ورزش این روحیه رو در ما تقویت میكنه كه مرد باشی بخشنده باشی وخیلی بزرگ باشی.
در واقع، با ارزشترین چیز برای یک ورزشکار مدال او می باشد، جدا کردن مدال از یک ورزشکار به مثابه جداکردن مادر از فرزندش می باشد. ما وقتی مدال طلا می گیریم، این کار را برای این می کنیم که مردم کشورمان خوشحال شود، ما می خواهیم این خوشحالی را با مردم کشورمان تقسیم کنیم. اما زمانی که در موقعیتی قرار می گیریم که می بینیم یک گوشه ای از کشورمان دچار مصیبت شده است، مردم آن شهر ناراحت هستند. در آن زمان ما با این رفتار خود به مردم کشورمان نشان می دهیم که ما باارزش ترین دارایی خود را برای آنها به فروش می گذاریم که آنها هیچ وقت احساس ناراحتی و تنهایی ننمایند.
کار زیبای عوامل فیلم "صفر تا سکو" (فیلمی که درباره سه خواهر ورزشکار قهرمان ایرانی در ووشو ساخته شده است) در واقع ستودنی است، دست اندرکاران این فیلم برای کمک به زلزله زدگان 10 درصد از درآمد فروش فیلم را به ساکنان آسیب دیده کرمانشاه تقدیم کردند، این قدم واقعا کار زیبایی بود. اینکه من خودم وقتی حضور پیدا کردم در کرمانشاه و به چشمان خود دیدم که کودکانی که خانواده خود را در کرمانشاه از دست داده بودند، جایی نداشتند. حتی در آن روز یک بار یک کودک 5 ساله نزد من آمد و گفت که کاش من هم به همراه مادرم پیش خدا رفته بودم. در آن لحظه من بسیار ناراحت شدم و همانجا تصمیم گرفتم که تمامی مدال هایی که تا کنون کسب نموده ام را برای فروش به آسیب دیدگان زلزله به فروش برسانم، مخصوصا" کمک به کودکانی که خانواده های خود را از دست داده بودند، همانند این بچه کوچک 5 ساله باید کمک کرد. این کودکان آینده های کشورمان هستند، اینها می توانند کشور ما را حفظ نمایند. همچنین تصمیم گرفتم 30 درصد از قرارد خود با لیگ برتر در چین را به این کودکان اختصاص بدهم. امیدوارم که خدا از ما راضی باشد.
گفتنی است، اکران فیلم صفر تا سکو در طی روزهای اخیر در سینماهای ایران آغاز شده است، این فیلم روایت زندگی سه خواهر ورزشکار ایرانی (شهربانو، سهیلا و الهه منصوریان) است. این زنان قهرمان ایرانی در رشته ورزشی رزمی ووشو بارها قهرمان آسیا و جهان شده اند. خواهران منصوریان علاوه بر اهدای شخصی مدالها و کمک های شخصی خود به همراه خانم مهتاب کرامتی (تهیه کننده فیلم صفر تا صد) درصدد هستند در کنار دیگر ورزشکاران ایرانی، مرهمی بر زخم های آسیب دیدگان زمین لرزه اخیر در ایران باشند.
در این راستا، خبرنگار اسپوتنیک به سراغ یکی از روزنامه نگاران ورزشی ایران (آقای مصطفی شوقی) رفته است تا کمک های ورزشکاران ایرانی به آسیب دیدگان زلزله اخیر در کرمانشاه را از منظر اجتماعی و به طور کلی از سوی جامعه ورزش ایران مورد بررسی قرار دهد.
اسپوتنیک: بعد از زمین لرزه در غرب ایران، ورزشکاران ایرانی من جمله آقایان کیانوش رستمی، مصطفی جوکار، خانمها سارا جوانمرد و خواهران منصوریان و… حاضر به فروش مدالها و کمک های شخصی به آسیب دیدگان در زمین لرزه اخیر بودند، پیام جامعه ورزش از این حرکت چیست؟
مصطفی شوقی: در این مسئله دو نکته اصلی وجود دارد، بخش از این کمک ها برمی گردد به مسئولیت اجتماعی که ورزشکاران ایرانی احساس می کنند و نسبت به جامعه خود وظیفه اجتماعی احساس می کنند. به هر حال ورزش در ایران جدا از وجه قهرمانی خود، یک وجهه اجتماعی نیز دارد. در واقع در گذشته این مفاهیم نیز در ورزش ایران وجود داشته است. به عنوان مثال ورزش سنتی ایران نمونه بارز از وجه اجتماعی ورزش جدا از وجه قهرمانی و مدال آوری می باشد، یعنی ورزشکاران مسئولیت اجتماعی نیز را بر دوش خود احساس می کنند. به عنوان مثال قهرمانانی چون پوریای ولی، غلامرضا تختی در طی 50 سال اخیر دارای شان اجتماعی بسیاری در میان مردم ایران برخوردارند، روایت های بسیاری از جوانمردی این افراد منتشر شده است، که تنها مدال آوری نیست. در واقع اگر مردم ایران این نوع ورزشکاران را بسیار دوست دارند، این امر به خاطر پایبندی این افراد به مسئولیت اجتماعی است که احساس می کنند. می توان گفت در ایران ورزشکاران مسئولیت اجتماعی بالایی برای خود قائل هستند، آنها سعی می کنند همانند پوریای ولی و تختی و دیگر قهرمانان باشند.
نکته دیگر در این است که برخی از این ورزشکاران من جمله کیانوش رستمی و مصطفی جوکار خود اهل مناطق آسیب دیده هستند، آنها همشهری و هم زبان آن مردم بوده اند. برخی نیز چون علی دایی و اقای عابدزاده نیز از جمله ورزشکارانی هستند که اهل آن منطقه نیستند، اما پیش از این در بلایای طبیعی دیگر من جمله زلزله برزقان یارای مردم ایران بودند.
اسپوتنیک: کمک های اجتماعی ورزشکاران چه تاثیری بر کمک های مردمی دارد؟
مصطفی شوقی: اتفاقی که در زلزله اخیر در کرمانشاه و مناطقی چون پل سرذهاب اتفاق افتاد، باعث شد که اقبال مردم به کمک های ورزشکاران و سلبریتی ها، افراد فرهنگی و…. بیشتر شد. در روزهای اول زلزله مردم بیشتر به شماره حساب های منتشر شده از سوی سلبریتی ها کمک می کردند و سپس موضوع هلال احمر مطرح گردید.
در روزهای ابتدایی مردم بیشتر اقبال به ارسال کمک از سوی افراد مشهور و ورزشکاران داشتند. بخشی از این مسئله مربوط به شبکه های اجتماعی است، در روز حادثه این شبکه ها بسیار پررنگ عمل کردند و نقش فعالی داشتند. در غیاب و ضعف و کمک کاری شبکه های رسمی، شبکه های اجتماعی این مسئولیت را در روزهای نخستین بر عهده گرفتند و وارد تبلیغ شدند. تا اقدامات ورزشکاران مورد اقبال عمومی قرار بگیرد.
در واقع نهادهای مسئول رسیدگی به بحران در روزهای اول نتوانستند از کمک های افراد برجسته، فرهنگی و ورزشی استفاده کنند. در واقع به خاطر نابسامانی های بوجود آمده در روزهای نخست بحران، این سازمان ها نتوانستند از این فرصت استفاده کنند و نقش اول از نهادهای رسمی چون هلال احمر به افراد مشهور اجتماعی و ورزشکاران سپرده شد. اما رفته رفته هلال احمر توانست با ظرفیت بندی با اعلام رقم بالای کمک های مردمی، توانستند به کمک بازیگران، ورزشکاران کمک های مردمی را به راه دقیق خود ارسال نمودند.
در مجموع از مصاحبه با این متخصصان ورزشی در ایران می توان به این نتیجه رسید که، حس همیاری و کمک به هموطن و جوانمدری در میان ایرانیان موجب متحد شدن تمامی افراد جامعه از ورزشکاران، مشاهیر، مقامات دولتی، افراد اجتماعی و انواع عموم مردم می گردد، تا این افراد به یاری یکدیگر از مردم آسیب دیده خود حمایت نمایند.
