وی در جریان این بازدید با اشاره به اینکه: تنها دلیل حضور نظامی ترکیه در قطر دوستی، صلح و اعتماد است، بر ادامه حمایت نظامی ترکیه از قطر تأکید و عنوان نمود که: بعد از بحران اخیر، ترکیه با افزایش سه برابری نظامیان خود که از سال ۲۰۱۵ در قطر حضور داشتهاند، تعهد به حمایت از این کشور را نشان داده است. گفتنی است که در چارچوب توافقنامه امضا شده میان آنکارا و دوحه در دسامبر 2014، ترکیه به درخواست قطر، پایگاه نظامی در این کشور ایجاد کرده است. پس از قطع روابط عربستان و متحدانش با قطر نیز، ترکیه یکی از کشورهایی بود که بلافاصله جانب قطر را گرفت و پارلمان این کشور با اعزام پنج هزار نظامی به این کشور موافقت کرد.
مسئلهیی که ظاهراٌ حکایت از افشای اهداف توسعهطلبانه عربستان در غالب شورای همکاری خلیج فارس دارد. به عبارتی قرارگیری در زیر چتر امنیتی عربستان ممکن است به بهای از دست دادن استقلال و موجودیت کشورهای این شورا تمام شود. از طرفی هرگونه تحول داخلی در ساختار قدرت عربستان با وجود تشابه ساختاری- کارکردی و قرابت جغرافیایی این کشورها، قبل از هر کجا، خرده کشورهای شبه جزیره عربستان را متاثر خواهد ساخت، که با توجه به آینده مبهم جانشینی سلطنت سعودی، ممکن است ناآرامیهای احتمالی به این کشورها نیز سرایت کند.
ناگفته نماند بعید هم نیست که این اقدامات تنها بخشی از راهبرد کلان آمریکا(ثقل آسیایی) باشد، که با مشارکت دادن اعضای ناتو، در تامین نظم مناطقی همچون خلیج فارس، فرصت رقابت و مهار قدرتهای بزرگ(چین و روسیه) را بیابد. چنانچه در سالهای پیش با کاهش تمرکز آمریکا در این منطقه، شاهد ایجاد پایگاههای بریتانیایی و فرانسوی در بحرین و امارات نیز بودهایم. امری که مغایرتی هم با راهبرد عربستان مبنی بر باز کردن پای نیروهای نظامی بیگانه در منطقه ندارد. چنانچه این کشور در سالهای گذشته به انحاء مختلف تلاش نموده است تا علاوه بر نیروهای غربی، پای نیروهای نظامی کشورهای همچون مصر، پاکستان، سودان و… را نیز به منطقه باز کند. چرا که کشورهایی که امنیت را مساوی با حضور قدرتهای خارجی میدانند کاهش تمرکز سیاست خارجی آمریکا در منطقه را نوعی خلأ قدرت در خلیجفارس میدانند و از اینرو با رویآوردن به کشورهایی همچون بریتانیا، فرانسه و ترکیه به دنبال پرکردن این خلأ امنیتی میباشند!
نویسنده: احمد رشیدی نژاد
ممکن است عقاید نویسندگان مقالات با سیاست های اسپوتنیک مطابقت نداشته باشد.