اسپوتنیک با "آبل باستی" مولف کتبی درباره حضور احتمالی رهبر وقت آلمان در آمریکای جنوبی صحبت کرده و از او صحت و سقم این اسناد سازمان سیا را جویا شد؟ وی در جولب چنین گفت:
بر اساس عکسی که یک مامور سیا با اسم مستعار Cimelody-3 دریافت نمود، رهبر آلمان نازی در 1954 در شهر تونخا Tunja کلمبیا بسر می برد. باوجود اینکه در گزارش مربوطه عکس اشاره شده بود که سیا نمی تواند این اطلاعات را بطور کامل ارزیابی نماید اما این اطلاعات می تواند جالب واقع شود.
Wow this is crazy. #JFKPapers #JFKFiles #jfk pic.twitter.com/l2cXRhU0NI
— Paul Lee (@PaulLee85) October 27, 2017
یکی از دوستان نزدیک ماموری به نام "سیملودی" ساکن شهر ماراکایبو ونزوئلا که سرباز قبلی نازی بود با وی تماس برقرار کرد و درباره اقامت احتمالی هیتلر در کلمبیا خبر داد.
در گزارش سیا آمده است: "دوست "سیملودی" اطلاع داد که در آخر سپتامبر 1955 "فیلیپ سیتروئن" که قبلا در یگانهای «اس اس» آلمان خدمت کرده بود و پس از جنگ در شرکت کشتیرانی سلطنتی هلند "کی ان اس ام" کار کرده بود به وی بطور سری گفته بود که هیتلر هنوز زنده است. سیتروئن اضافه کرد که وی هرماه یک بار هنگام ماموریت های خود به کلمبیا با او معاشرت می کرد.
سیتروئن نیز از خود و هیتلر احتمالی عکس گرفت. در ژانویه 1955 هیتلر کلمبیا را ترک کرد. دوست سیملودی به نوبه خود عکس را از سیتروئن سرقت کرد تا آنرا به مامور سیا نشان دهد تا از عقیده وی درباره اصالت آن آگاه شود. برای این منظور او به
اسپوتنیک نوشت:
آبل باستی، مولف کتابی با عنوان "به دنبال ردپای هیتلر" زندگی خود را وقف ثبت مستند حضور رهبر نازی در آرژانتین و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی کرده است. عکس سیتروئن نیز در کتاب های او منتشر شده است. حقیقت جدید فقط این است که آمریکا این اسناد را در اینترنت منتشر کرد. به گفته این پژوهشگر، سفر هیتلر به کلمبیا از 1954 تا 1955 طول کشید. مطابق یک تعداد از اسناد دیگر وی در 1955 به "باریلوچه" آرژانتین باز گشت.
باستی در توضیح گفت: هیتلر از آرژانتین رفت، از اراضی شیلی رد شد و پس از این وارد کلمبیا شد. اگر ما به نقشه سیاسی آمریکای لاتین آن دوره نگاه بیاندزیم خواهیم دید که در 1954 در آرژانتین، شیلی، پرو، اکوادور، کلمبیا و ونزوئلا دیکتاتوری های نظامی بودند. در دیگر کشورها این رژیم ها دیرتر برقرار شدند. نیروهای راستگرای جهانی در آن زمان در آمریکای جنوبی رژیمهای سازگار با ایدئولوژی نازی برقرار کردند و در آن زمان نازی ها و سیاستمداران سابق رایش سوم با استفاده از گذرنامه و اسناد جعلی می توانستند در آن قاره بدون مانع سفر کنند.
زیبر دارنده هتل «سان خوسه» در بوگوتا پایتخت کلمبیا بود و در این هتل مجالس نازی های ساکن آن شهر برگزار می شدند. تونخا که از قرن 19 محل سکونت آلمانی ها بود برای پناه گرفتن جای ایدآلی به شمار می رفت. در حال حاضر باستی روی کتابی درباره هیتلر در کلمبیا کار می کند. وی به اسپوتنیک اعلام کرد که دکتر خاویر اوکامپو لوپس مورخ آکادمی تاریخ کلمبیا Academia Boyacense de Historia ومولف بیش از 100 کتاب علمی بر آن است که عکس منتشر شده توسط سازمان سیا در حکم فراهم شدن امکان های گسترده برای علم و دانش است. وی گفت که نسبت به اصالت این عکس هیج تردیدی ندارد. وی ضمن یادآوری سال های تحصیل خود در تونخا گفت که در 1957 همه می گفتند که هیتلر با زیلبر در آن شهر بودند.
اسپوتنیک پرسید که چرا سرویس های ویژه اسراییل هیتلر را مانند Adolf Eichmann را از آرژانتین نربودند. این جنایتکار نازی مبتکر نابودسازی میلیون ها نفر یهودی در بازداشتگاه ها بود. باستی حدس زد که در مورد Eichmann که پس از ربوده شدن کشته شد توسط عوامل دخیل در این ماجرا برخی توافقات صورت گرفت.
وی ادامه داد:
ما فقط با بخش فوقانی تاریخ آشنا هستیم که لابی های جهانی مخصوصا جویای آن هستند. در واقع همه سرویس های ویژه جهان از فرار هیتلر آگاه هستند. بایگانی های منتشر شده این ادعا را ثابت می کنند. ولی توافق ها و شرکت گروه های نفوذ در این قضیه را به ما نشان ندادند.
اسپوتنیک از باستی پرسید که درباره تئوری خودکشی هیتلر در پناه گاه پس از تصرف برلین بوسیله یگان های شوروی چه برداشتی دارد؟ باستی در جواب گفت:
از نظر آلمانها، به علت نا معلوم بودن جسد هیتلر و عدم وجود اسناد کافی مبنی بر مرگ آن به مدت 10 سال شبه زنده بودن هیتلر وجود داشت و اعلامیه سال 1955 آلمان در حکم گمانه زنی درباره مرگ هیتلر بود و نه اعلام رسمی بحساب نمی آمد.
ما تعداد بی شمار اسناد سازمان های سیا و اف بی آی در دست داریم حاکی از این که هیتلر پس از جنگ در آمریکای جنوبی بسر می برد. از این گذشته در 1952 پرزیدنت آیزنهاور اعلام کرد: هیچ سندی در اثبات اینکه هیتلر در پناهگاه برلین درگذشته در دست نیست.
