هرگونه داده ای درباره کاربران منجمله خرید اینترنتی، کامنت گذاری، استتوس نویسی، لایک و سایر فعالیتهایی از این قبیل در اینترنت رصد، ثبت و فروخته می شود.
این نشریه با اشاره به "جستین کولر" برنامه نویس 40 ساله یک شرکت کوچک اینترنتی در "َاَناهایم" واقع در نزدیکی لس آنجلس نوشت که وی همراه با کار اصلی به تولید اخبار جعلی fake news می پرداخت. مثلا او سه روز قبل از انتخابات رییس جمهور در آمریکا در 2016 این خبر جعلی را در فیسبوک منتشر کرد که یک مامور اف بی آی که به جنجال پست الکترونیک هیلاری کلینتون رسیدگی می نمود خودکشی کرد. 1.6 میلیون نفر به مقاله وی کلیک کردند و دکمه های "لایک" و "پست" را یک و نیم میلیون نفر فشار کردند. خودش تعریف کرد که از اتنشار تبلیع تجاری در فیسبوک و گوگل ماهانه تا 50 هزار دلار می گرفت. هرگونه اخبار منتشره در فیسبوک صرف نظر از اینکه حقیقی باشد یا جعلی یک کالا بحساب می آید.
وی با یک تیم 20 نفره بمدت سه سال کار می کرد و تیم همکاران وی صفحات اینترنت را از خبرهای وحشت آفرین و بی پایه پر می کردند. رسانه های آمریکایی او را "استاد خبرهای جعلی" نامیدند. چند هفته پس از انتخابات رادیو NPR فعالیت های او را افشا کرد. وی از انتشار اخبار دروغین و فعالیتهای غیر قانونی خود ابراز پشیمانی نمود و گفت که دیگر چنین اقداماتی را ادامه نخواهد داد. مقصرین عمده این وضع شرکت های Facebook، Google و Twitter می باشند که اجازه می دهند افرادی مانند جستین کولر از امکان های آنها استفاده کنند.
در ابتدا به نظر می رسد که در دنیای اینترنت تنوع دیدگاه ها حکمفرما است، ولی در حقیقت امر در این فضا شرکت های خبری بزرگ حکومت می کنند. آنها با حمایت کمپانی های بزرگ آمریکایی و شرکت های کوچک بی شمار تصمیم می گیرند که کاربران در شبکه جهانی چه ببیند، چه داده هایی جمع آوری شود و چه تبلیغات تجاری به خوردشان داده شود. کسی که در صفحه اول گوگل ظاهر نشود عملا در اینترنت وجود خارجی ندارد.
این روزنامه نوشت:
در "دره سیلیکون" می گویند صاحب اطلاعات صاحب حکومت است. کنسرن ها د باره ما همه چیز را می دانند و بدون مانع می توانند از داده های شخصیمان استفاده کنند. داده ها منبع درآمد و سوختی است که موتور شرکت های فیسبوک، توییتر و گوگل را تغذیه می کند. فیسبوک و گوگل این داده ها را شب و روز بدون احساس خستگی جمع آوری می کنند.
سال گذشته فیسبوک با انتشار تبلیغات تجاری که 97 درصد گردش مالی آنرا تشکیل داد 27 میلیارد دلاردرآمد به همراه داشت. گردش کالای Google Alphabet معادل 88 درصد با در آمد 79 میلیارد دلار در همان مدت بود. با این حال گوگل و توییتر در آمریکا باید اول نوامبر امسال به پرسش های بازرسان کنگره آمریکا درباره فعالیتهای خود جواب بدهند.
مسلما فیسبوک مشخصات کاربران از قبیل اسم، جنسیت، تاریخ تولد و نیز جزئیاتی مانند دبیرستانی که در آن درس خوانده، موسیقی مورد علاقه، آی پی آدرس و غیره ا در زمان ثبت نام دریافت می کند. فیسبوک همچنین از این امر مطلع می شود که کاربر چه کامنتی می نویسد، کدام مطالب را می خواند ولایک می کند و یا چه تبلیغات تجاری را تماشا می کند. معاشرت از طریق سیستم های مکالمات و انتقال های پولی نیز رصد و ثبت می شوند. ولی از طریق شرکت هایی که فیسبوک آنها را خریده این شبکه حتی از چیزهای به مراتب بیشتری نیز آگاه می شود. یک روزنامه نگار نشریه "گاردین" از فیسبوک داده های خود در اپلیکشن آشنایی ها از سال 2013 تا به حال را درخواست کرد و بعد از مدتی گزارش 800 صفحه ای درباره دیدارهای پیشین خود و درباره دوستانش در فیسبوک و مجموعه لایک های خود را دریافت نمود.
هر دفعه که ما از موبایل پیشرفته، عابربانک، نت بوک و کارت اعتباری یا تلویزیون هوشمند استفاده می کنیم داده های خود را به سرورهای آن شرکت ها منتقل می کنیم، آنها برای پیگرد کاربران خود از وسایل زیادی برخوردارند و اکثرشان از تبلیغات درج شده در شبکه ها تامین مالی می شوند.
از همه بیشتر گوگل با اسکریپتهای ردیاب کاربران خود را رصد می کند. این سیستم های گوگل در 62 درصد صفحات بارگیری شده حضور دارند. در اکثر کشورها این سامانه ها هنوز هم قابل کنترل نیستند. خیلی از شبکه ها به تبلیغات تجاری اکتفا نکرده و خودشان برای رصد کردن کاربران خود برنامه راه اندازی می کنند. آنها جویای پایبندی های سیاسی، وضعیت پولی، جنسیت گرایی، مسایل سلامتی و بیماری ها می شوند. بدین سان از تکه های کوچک اطلاعات حاصل تصویر مشخص فرد کاربر بدست می آید.
