روابط تاکتیکی با عربستان استراتژیک با ایران

در حالی که ما ایرانی ها معمولا روابط خود را در چهارچوب های احساسی روابط منطقه ای خود محدود می کنیم روس ها روابط خود را بر اساس منطق رویارویی با ایالات متحده به عنوان یک ابر قدرت ترسیم می کنند.
باید توجه داشت در علم سیاست منافع و مصالح کشورها همیشه بر اساس منطق منافع مشترک ترسیم می شود و نه بر اساس احساسات و یا علایق.
به این ترتیب می توان گفت با توجه به اینکه منافع مشترک ایران و سوریه و روسیه امروزه در جهان و منطقه بر منافع مشترک روسیه و دیگر کشورها مانند عربستان سعودی می چربد باید اطمینان داشت که روابط ایران و روسیه روابطی استراتژیک بر اساس منافع مشترک به حساب می آید در حالی که روابط روسیه با دیگر کشورها مانند عربستان سعودی و یا حتی ترکیه و اسرائیل نوعی روابط تاکتیکی به حساب می آید.
ابر قدرت ها تا جایی که امکان داشته باشد تلاش می کنند هیچ وقت روابط خود با کشورهای مختلف را قطع نکنند و به اشکال مختلف در جذب کشورها به سمت و سوی کمپ خود تلاش می کنند.
برای اینکه واضح تر باشم عربستان سعودی — ترکیه و اسرائیل و حتی مصر همه متحدین بالقوه ایالات متحده در منطقه خاور میانه به حساب می آیند و روسیه هم بخوبی می داند که چرخش این کشورها به سمت روسیه به این دلیل است که اینان در مواردی با ایالات متحده زاویه پیدا کرده اند و می خواهند به ایالات متحده پیغام بدهند که اگر منافع آنها در روابط را در نظر نگیرد ممکن است از آن دور شوند.
روسیه هم بخوبی می داند که اینها قرار نیست با یک ملاقات و یا قرارداد از صف متحدین ایالات متحده خارج شوند و به صف همپیمانان روسیه بپیوندند اما برای اینکه دشمن خود را آزار دهد با حرکت های تاکتیکی روان طرف مقابل را به هم می ریزد.
نظر به سردرگمی سیاست خارجی ایالات متحده در دوره زمامداری آقای ترامپ قطعا هر روز این کشور با چالش های متعددی هم با متحدین خود و هم با رقبای خود مواجه خواهد بود و بهترین تاکتیک برای رویارویی با تهدید های امنیتی دولت جدید ایالات متحده همانا بازی با متحدین آن می باشد.
با توجه به اینکه ساختار تسلیحاتی ترکیه و عربستان سعودی و یا اسرائیل ویا مصر بیشتر غربی است می توان گفت فروش سامانه های دفاعی اس 400 که سامانه ای دفاعی است و نه تهاجمی به این کشورها نوعی تاکتیک به حساب می آید تا انحصار تسلیحاتی غرب در فروش تسلیحات به این کشورها را بشکند و تهدیدی برای روسیه و متحدین آن مثل ایران به حساب نمی آید اما شرکت های آمریکایی را از سیاست های دولت مطبوع خود ناراحت می کند.
پس می توان گفت دلواپسی در مورد سفر ملک سلمان به روسیه یک مورد بیهوده است وباید ما ایرانی ها به فکر باشیم خود تاکتیک هایی در روابطمان داشته باشیم که دیگر کشورها را به پیمان استراتژیک خود با روسیه جذب کنیم و تعداد دشمنان خود را با سیاست و تدبیر کم کنیم.