بر کسی پوشیده نیست که محور تمام سیاست های ایالات متحده در منطقه خاورمیانه مبنی بر حمایت از دولت یهودی می باشد، دولتی که با سلب سرزمین ملت دیگری بوجود آمده.
بنده اینجا تصمیم ندارم وارد بحث حقانیت تاریخی ملت ها شوم چون بحثی طولانی است اما بحثی که اینجا مطرح است بی ارزش شدن خون مسلمانان برای حق دادن به آمریکا واسرائیل و یهودیان جهت کشتار آنان است، امری که منجر به واکنش بسیاری از آنها شده و امروزه شاهد آن هستیم که مسلمانان در سرتاسر جهان در مقابل این نا حقی واکنش نشان می دهند.
کار به جایی رسیده که محافل بین المللی در قبال قتل عام مسلمانان میانمار هیچ واکنشی از خود نشان نمی دهند در حالی که اگر همین اتفاق برای تعدادی سگ و گربه در جایی از جهان پیش آمده بود مجامع بین المللی شورای امنیت را به کار می گرفتند تا کشوری که چنین کاری را انجام داده تحریم و تنبیه کنند.
توجه داشته باشید اینان نه شیعه هستند و نه وابسته به ایران که تصور شود ما ایرانی ها از آنها دفاع می کنیم.
اصلا حتی فراموش کنید که اینان مسلمان هستند.
آیا اینان انسان نیستند تا مجامع بین المللی تحت سلطه لابی های ایالات متحده و اسرائیل و اموال عربستان سعودی از خود واکنش نشان دهند؟
ماجرای سازمان ملل و مجامع بین المللی وابسته به آن شبیه عکس سه میمون معروف شده که یکی گوش هایش و دیگری چشم هایش و سومی دهانش را بسته که انگار نه انگار اتفاقی در جهان پیش آمده.
آیا دبیر کل محترم سازمان ملل عکس دختر بچه یمنی ای را که کل خانواده اش را از دست داده و با چشم های کبود از بمباران خانه های غیر نظامیان نجات پیدا کرده را ندیده؟
آیا نماینده های سیاسی وی به وی اطلاع نداده اند در بحرین مردم فقط خواهان آن هستند که از حد اقل حقوق شهروندی خود برخوردار باشند؟
آیا نماینده وی در سوریه به او نگفته که در سوریه و عراق اگر گروه های تروریستی وابسته به اسرائیل و ایالات متحده و عربستان سعودی مسلط بر امور می شدند اوضاع مردم بدتر از مسلمانان میانمار می شد؟
آیا نماینده وی در مورد محاصره غزه به وی اطلاع نداده؟
قطعا هم نمایندگانش به او اطلاع داده اند و هم خود به خوبی از این ماجراها خبر دارد چون آقای گوترش قبلا رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بوده و بهتر از همه در جریان این ماجراها است.
اما چرا هنوز سازمان ملل هیچ واکنشی نسبت به نسل کشی مسلمانان در میانمار نشان نمی دهد؟
چون خون بعضی ها رنگین تر از خون بعضی های دیگر است.
اگر یک مسلمان در اوروپا پوست موزی را زمین انداخته بود و یک اسرائیلی از آنجا رد می شد وروی پوست موز لیز می خورد و انگشتش زخم می شد قطعا از دبیر کل سازمان ملل گرفته تا روسای جمهوری بسیاری از کشورهای جهان آن مسلمان را تروریست می دانستند و تقاضای اشد مجازات برای او می کردند و ماجرا را به شدت محکوم می کردند.
اما بر اساس معیارهای سیاسی مجامع بین المللی خون مردم بی گناه میانمار ارزش آن را ندارد که واکنش نشان دهند وحتی به آن توجه کنند.
حالا چند هزار مسلمان هم کشته شوند چه می شود؟
همین رفتار است که امروزه منجر به آن شده که بسیاری از مسلمانان واکنش منفی نشان دهند و به سمت و سوی تندروی پیش بروند چون به مجامع بین المللی اعتقادی ندارند و باور دارند مجبور هستند حق خودشان را خودشان بگیرند.
همین ماجرا است که منجر شده دیگر مسلمانان در کشورهای مختلف بپا خیزند تا انتقام خون هم دینان خود را بگیرند.
وقتی سازمان ملل و مجامع بین المللی به جای اینکه به وظایف خود عمل کنند به دنبال خون سیاسی هستند قطعا هیچ وقت نمی شود تندروی و تروریسم را در جهان ریشه کن کرد.
