در ترکمنستان عملا هیچ پایه ای وجود ندارد که امکان بدهد اهالی آن کشور از فروش ثروت های طبیعی کشور خود سود ببرند. ولی امکان بالای آن وجود دارد که پول های حاصله از صدور نفت و گاز در دست یک تعداد شرکت ها و نخبگان دولتی باقی بماند.
مبالغ هنگفت پول های دریافت شده از فروش مواد طبیعی و فقر مطلق مردم ساکن این کشور ها اسنان را به حیرت می اندازد. بیش از یک میلیارد و هشتصد نفر از جمعیت های چند ده کشور تحقیق شده در فقر و ناداری کامل بسر می برند.
در گزارش آمده است: داده ها به روشنی نشان می دهد که برای تغییر دادن این وضع دشوار لازم است سیستم اداری و شرایط سیاسی و عملی این کشور ها و نیز نحوه تاثیرگذاری شرکت های استخراج کننده و قشر حاکم بر جمعیت و جوامع و محیط زیست این کشور ها عوض شود.
گفتنی است که سازمان Natural Resource Government Institute که این کار را با انتشار "شاخص اداری سال 2017" انجام داد، برای تهیه لیست یاد شده 89 کشور انتخاب کرد و 150 پژوهشگر آن بر اساس حدود ده هزار سند مربوطه به 149 سوال پایه ای جواب دادند. ترکمنستان از میان 100 امتیاز ممکنه تنها 11 پوئن گرفت و همراه با 9 کشور دیگر که نتیجه شان کمتر از 30 بود در گروه "بسیار بد" قرار گرفت.
