ماجرای داغ ترین ماراتون دنیا در ایران

به گزارش اسپوتنیک، در داغ ترین روز سال، برتیرن دونده های ماراتون دنیا در کویر داغ لوت در ایران جمع می شوند. 

دشت لوت میزبان داغ ترین مسابقه ماراتون بین المللی دنیا خواهد بود. تا ده روز دیگر، در تاریخ 15 جولای داغ ترین ماراتون بین المللی دنیا در ایران برگزار می گردد.  مبتکران این ماراتون شعار، « در داغ ترین  نقطه جهان  بدویم»  را برای این رقابت انتخاب کرده اند. دمای هوا در کویر لوت در این فصل  به 71 درجه بالای  صفر می رسد و دمای شن از این هم بیشتر است. حال دوندگان برتر دنیا می خواهند در این شرایط گرمایی، به مبارزه بپردازند.

برگزاری مسابقه مارتون در سطح بین المللی، کمک شایسته ای به صنعت جهانگردی در ایران و شناخت هر چه بیشتر زیبایی های طبیعی این کشور برای خارجیان می گردد. ایران به مدد 4 فصل بودن خود، مناظر زیبا، بکر و طبیعی مهد زیبایی برای جذب توریست دارد. سال گذشته در تابستان 2016 نیز به همت جمعی از علاقه مندان به این ورزش و گروه (iruniran) مسابقه ماراتون مشابهی برگزار گردید. حال باید دید ورزشکاران در روزهای رقابت ماراتون، چگونه خود را برای روزهای گرم و طاقت فرسا، عطش و راه سخت این دشت بکر و زیبا خود را آماده نموده اند.

پائولو ونتورینی که نام او برای بسیاری آشنا است، از جمله دوندگان برتر ماراتون در سطح جهانی برای حضور در مسابقه ماراتون در داغ ترین روز سال، به ایران سفر خواهد نمود. اسپوتنیک در مصاحبه با وی از علت سفر، نحوه آمادگی، نظر وی درباره ایران سوالاتی نموده ایم. در ابتدا مختصری از زندگی ورزشی پائولو از زبان خود وی بیان می شود.

پائولو ونتورینی در مصاحبه با خبرگزاری اسپوتنیک خود را چنین معرفی می نماید: نام من پائولو ونتورینی، متولد 13 مارچ 1968 در پادووا در ایتالیا هستم.

در گام نخست، من به عنوان یک ورزشکار به پلیس محلی گروه "فیام اورو" پیوستم، بلافاصله به خاطر نتایج خوبی که گرفتم از من برای حضور در مسابقت ملی و بین المللی دعوت نمودند، تنها در اینجا بود که فعالیت های من در قالب ماراتن تخصصی و فوق ماراتون، شروع شد.

در ابتدا من برای تقویت عضلات شروع به دوچرخه سواری در کوهستان نمودم، این کار را در پارک کوچکی نزدیک شهر پادووا انجام می دادم.

 زادگاه من اجازه استفاده از یک محیط طبیعی را در اختیار من قرار می داد، بدین ترتیب من می توانستم در تماس با طبیعت و مناظر طبیعی ورزش کنم.  

پائولو می گوید: در سال 1992، در مجموع 2400 کیلومتر مسافت را با دوچرخه کوهستان، از طریق کنیا، تانزانیا و اوگاندا طی نمودم.

در سال 1994، با دوچرخه کوهستان، اقدام به عبور از مسیر جنوب به شمال از راه ماداگاسکار نمودم که به خاطر کم آبی جدی این پروژه به پایان نرسید.

در سال 1995، پروژه خود با نام عبور از آفریقا در ارتفاع مدار رأس الجدی (خطی فرضی در جغرافیای زمین که جنوبی‌ترین عرضی را نشان می‌دهد که خورشید را می‌توان در بالای سر مشاهده نمود) آغاز نمودم.

پائولو در این طرح، 3300 کیلومتر به تنهایی رکاب زد و از کشورهایی چون موزامبیک، آفریقای جنوبی، بوتسوانا، نامیبیا و مسیرهای صعب العبور بسیاری گذر نمود.

در سال 1996، او تلاش دیگری برای عبور از ماداگاسکار انجام داد و در این ماجراجویی 2200 کیلومتر رکاب زد.

در سال 1999 او در صحرای سینا در مصر خود را محک زد. صحرای سینا — یک طبیعت بکر غنی و جذاب، یا یکی از خشن ترین بیابان ها در جهان است. او با انجام تمریناتی برای خود، از نظر روحی و فیزیکی خود را برای انجام دیگر مسابقات در شرایط سخت دیگر در نقاط مختلف جهان آماده کرد.

در سال 1999 او تمام مسافت امریکای جنوبی را طی نمود. در این طرح او از شیلی به آرژانتین رفت و تقریبا" حدود 2650 کیلومتر را رکاب زد. او در این طرح در صحرای آتاکاما، در درجه حرارت بسیار متغییری (40 درجه سانتی گراد در طول روز و —20 درجه سانتی گراد در شب) به تمرین پرداخت.

در سال 2000، او چالش جدید خود را در جزیره جنوبی نیوزیلند انجام داد. او با استفاده از دوچرخه کوهستان خود، شرایط برفی و در طول زمستان شدید نیمکره جنوبی با دماهای بسیار پایین همچنان رکاب می زد.

در سپتامبر 2000، به عنوان عضوی از موسسه A.I.L با عنوان "پاپ ژان پل یکم"، در برنامه ورزشی "رکاب زدن بدون توقف" حضور یافت و

به مدت 17 ساعت با دوچرخه به صورت نمادین فاصله از رم به پادوا به مسافت 530 کیلومتر را بدون توقف در خیابان رکاب زد.

در سال 2001، با نظارت یک گروه پزشکی ورزشی در دانشگاه پادوا، در دره مرگ، نوادا (ایالات متحده)، به عنوان یکی از داغترین مکان ها بر روی زمین به انجام تمرینات ورزشی پرداخت.

در سال 2002، او در استرالیا حدود 5100 کیلومتر را رکاب زد. وی  به تنهایی و خودکفا به مدت 34 روز در بیابان استرالیا به تمرین پرداخت.  

در ژوئیه 2004، پائولو در طرح "100 مایل از صحرای نامیب" یک ماراتن فوق العاده در صحرای نامیب در نامیبیا را از سر گذراند.

در دسامبر 2004 / 2005، پائولو در منطقه ای از اتیوپی که —144 متر پایین تر از سطح دریا است، در طول 600 کیلومتر از شن و ماسه و گرد و غبار، دوچرخه سواری نمود.

در نوامبر 2005، پائولو در مصر، در ماراتن  100 کیلومتر در آسفالت با ثبت رکورد 8 ساعت و 28 دقیقه شرکت نمود.

در ماه مه 2006 در فرانسه، وی در ماراتن 100 کیلومتر فرانسه شرکت نمود که با زمان 8 ساعت و 4 دقیقه در جایگاه 5 قرار گرفت.

در آوریل 2007 در دریای مرده در اردن، پائولو با شرکت در "ماراتن فوق العاده دریای مرده" او در جایگاه 9 ام قرار گرفت و به عنوان اولین مرد سفید پوست به رکورد دیگر دونده های آفریقایی دست یافت.

در نهایت در فوریه 2008 در سوئیس به تشخیص پزشکان عمل جراحی بر روی پاهای وی انجام گرفت تا پاهای آسیب دیده او بهبود یابد.

اما با کمال تعجب 4 ماه بعد، در ژوئیه 2008 پائولو بهبود می یابد و حتی در ماراتن فوسن شرکت می کند.

بدین ترتیب، در طی سالهای بعد تمرینات و ماراتن های وی بیشتر و بیشتر می گردد.

در سپتامبر 2010، پائولو در شهر وینسخوتن در مسابقات قهرمانی 100 کیلومتر جهان شرکت می کند.

در ژوئن 2011 ، وی با حضور در دوی 100 متر در سه مرحله با عنوان "ماگرید" جایگاه 5 را کسب می نماید.

در سال 2012، به انجام تمرینات ورزشی در مکان هایی بالاتر از سطح دریا در سنت موریتس می پردازد.

در سپتامبر 2012، پائولو با حضور در مسابقات شهر وینسختون هلند، در حالی که پائولو 90 کیلومتر را پیموده بود و به عنوان نفر سوم ایستاده بود، به علت کم آبی بدن خود، در 10 کیلومتر بعدی کمی عقب افتاد و در نهایت جایگاه 5 ام این مسابقات را کسب نمود.

اما رویای پائولو هنوز ادامه دارد، این بار او می خواهد در گرم ترین نقطه زمین، در گرم ترین روز سال در کنار یکی از خونگرمترین مردم جهان در ایران، در کرمان بار دیگر توانایی خود را در "ماراتن کویر لوت" به نمایش بگذارد.

طبیعت بکر ایران، پای این دونده ایتالیایی را به ایران کشانده است:

چرا شما کشور ایران را برای ثبت رکورد جهانی مارتن انتخاب کردید؟ شما در مصاحبه های قبلی خود گفته بود، که علت انتخاب ایران گونه های متفاوت طبیعت در این کشور است؟ آیا این درست است؟

بله، من ایران و دشت لوت را برای ثبت رکورد خود انتخاب کردم، جایی که بالاترین درجه حرارت بر روی کره زمین را دارد. از سوی دیگر دشت لوت عملا" مکانی ناشناخته برای همگان است، این موضوع باعث جذابیت آن شده است.

آیا شما شرایط اقلیمی (آب و هوا، شرایط محیطی بیابانی در ایران) را مورد مطالعه قرار داده اید؟ آیا شما می دانید با چه شرایط آب و هوایی در دشت لوت رو به رو می شوید؟ شما چطور خود را برای این شرایط آماده کرده اید؟

من شراط آب و هوایی این منطقه را به خوبی مطالعه کردم، حتی در ماه گذشته (ماه می) با مطالعات آزمایشی، در یک مکان مشخصی، شرایطی مشابه با منطقه "گندم بریان" را به وجود آوردیم. در طول این ماه، من کیلومتر ها در این شرایط دویدم. حتی من هر روز، برای تمرین اضافی به طور آزمایشی، در یک اتاق که حرارت آن را بر روی 53/ 54 ° درجه سانتیگراد تنظیم شده بود، تمرین می کردم و در آنجا بر روی تردمیل راه می رفتم.

من برای اینکه بتوانم این شرایط را ریکاوری کنم، شوک حرارتی به بدون خود وارد می کردم، به همین منظور به مدت 3 دقیقه وارد سونای انجماد با درجه حرارت —140 درجه سلسیوس می شدم و سپس به سرعت بدن خود را خشک می کردم.

 آیا شما تصوری در مورد ایران در ذهن خود دارید؟ آیا تمایل دارید در ماراتن بین المللی بعدی در تهران و یا دیگر رویدادهای ورزشی در ایران بار دیگر شرکت کنید؟

این اولین تجربه من در ایران است و من امیدوارم که در فرصت های دیگر بتوانم از زیبایی های طبیعی، آثار تاریخی و فرهنگی، نوع زندگی در ایران لذت ببرم.

 زمان سفر و اقامت شما در تهران برای انجام ماراتن کی خواهد بود؟

من به همراه تیم خود در 15 جولای به ایران سفر خواهیم نمود. "ماراتن چالشی" ما تا تاریخ 19 جولای طول می کشد.

 آیا در برنامه سفر شما به جز دشت لوت، مقصد دیگری نیز در نظر گرفته شده است؟

برنامه و مرکز اصلی سفر ما شهر کرمان خواهد بود.  در طول سفر، ما تصاویر مستندی از این شهر و برگزاری این مسابقه تهیه خواهیم نمود.

 نظر و انتظارات شما در مورد این مسابقه و به طور کلی در مورد سفر خود به ایران چیست؟

این یک رکورد جهانی است. این یک چالش است که هرگز توسط هیچ کسی انجام نشده است، این یک چالش در برابر قوانین طبیعت است. من امیدوارم که بتوانم مسافتی بیش از 50 کیلومتر را بدوم. اما من می دانم دویدن در هوای گرم 70 درجه سانتیگراد، بسیار دشوار و خطرناک خواهد بود. اما من مصمم هستم و این کار را امتحان خواهم کرد.

در عین حال، خبرنگار اسپوتنیک در مصاحبه با آقای "مصطفی شوقی"، دبیر روزنامه ورزشی همشهری و کارشناس ورزشی در خصوص برگزاری "ماراتن کویر" به گفتگو نشسته است. جناب آقای شوقی ضمن ابراز خرسندی از برگزاری مسابقات خاص ورزشی در ایران در سطح بین المللی، پیشنهادات جالب دیگری دارند که می تواند عرصه "توریسم ورزشی" در ایران را به دیگر رشته های ورزشی من جمله کوه نوردی، صخره نوردی و…. نیز بکشاند.

_ نظر شما در خصوص برگزاری مسابقات ورزشی بین المللی چون "ماراتن دشت لوت" با حضور ورزشکاران بزرگ بین المللی، من جمله آقای پائولو ونتورینی چیست؟ برگزاری این مسابقات چه تاثیری در شناخت ایران در جهان دارد؟

"مسابقه "ماراتن کویر" برای اولین بار در ایران برگزار نمی شود، بلکه در سالهای گذشته نیز به صورت محدود در شهرهای مختلف من جمله در کرمان مسابقاتی مشابه برگزار شده است. در واقع این منطقه جای ناشناخته ای برای توریست های خارجی نیست. می توان گفت، هم اکنون یکی از مقاصد توریست های خارجی از سفر به ایران، مناطقی چون کویر ایران مخصوصا" کویر بسیار زیبای کرمان هست که دارای شاخصه های طبیعی و جذابی برای توریست های خارجی می باشد. در کویر شهداد پیش از این مسابقاتی برگزار شده که می توان گفت بیشتر شبیه کویر نوردی بوده است. حال اکنون این مسابقات به عنوان نوع خاصی از ماراتن هم اکنون معروف شده است.

اما با توجه اطلاعاتی که ما داریم، این مسابقات در گذشته و حتی امروز هم در حال برگزاری است. پیش از این، مسابقات در کویر نوردی در مسافت های 35-40 کیلومتری برگزار گردیده است. در این راستا، کمپ های توریستی اقامتی ورزشی برای انجام مسابقات در نظر گرفته شده بود. این منطقه از نظر مناظر طبیعی، فضای بسیار خوبی دارد. این منطقه مقصد بسیاری از توریست ها، گردشگران ایرانی و خارجی است.

از سوی دیگر، برگزاری برنامه پیش رو با عنوان "ماراتن کویر"، شاخصه های طبیعی جذابی دارد، به هر حال، در فصل گرما در گرم ترین منطقه دنیا برگزاری این مسابقه ایده خوبی می باشد. اینکه مناطقی چون کویر شهرزاد و کویر لوت انتخاب گردیده که از نظر سازمان های هواشناسی به عنوان یکی از گرم ترین نقاط جهان است. برگزاری این ماراتن می تواند یک رکورد جذاب و جالبی را برای ایران به ارمغان بیاورد، این که در گرم ترین نقطه زمین گروهی از ورزشکاران بین المللی گرد هم می آیند.

مناطق خاص این چنینی، از نظر جغرافیایی جذابیت های خاص ورزشی دارد.

 این موضوع در واقع پدیده جدیدی در ایران با عنوان بحث توریسم ورزشی را در ایران به وجود آورده است. بر همین اساس این مسابقات می تواند یک شرایط خوبی برای موقعیت جدید ایران در سطح جهان بوجود بیاورد. ایران مقصد بسیار خوبی برای گردشگران خارجی است، امروز در شهرهای تاریخی ایران: اصفهان، شیراز، یزد و…. شما شاهد توریست های بسیاری هستید، بدین ترتیب این شهر ها می توانند با استفاده از توریسم ورزشی جذابیت بیشتری برای جهانگردان داشته باشد.

برگزاری این مراسم برای ایران بسیار ارزشمند و خوب محسوب می گردد، در واقع بدین روش اعتبار ایران در وجه جهانی بیشتر می شود.

در زمینه کوه نوردی ایران امکان استفاده از قله های جذاب به عنوان مثال قله سهند را در خود دارد. ایران مناطق کویری جذابی دارد، کلوت هایی که در کویر وجود دارند مناطق گردشگری خوبی هستند. ویژگی 4 فصل ایران برای توریست های ورزشی بسیار جذاب است. برای افرادی که دنبال ورزش های هیجانی هستند، ایران مقصد بسیار خوب گردشگری است.

دست اندرکاران این برنامه ماراتن بین المللی قدم بسیار خوبی در این راه برداشته اند. زیرا تمامی جذابیت ها و هیجان های یک ورزش در این برنامه "ماراتن کویر" گنجانده شده است. من جمله گردش، دیدن مناظر طبیعی زیبا، گردش هیجان انگیر در یک هوای بسیار گرم روشی نوین محسوب می گردد. تنها ورزشکارانی با قدرت و انسجام بدنی می توانند در این راه قدم بردارند.

در آخر می توان گفت، ایران در واقع می تواند به عنوان یک قطب در این زمینه فعالیت نماید. زیرا ایران دارای جغرافیای بسیار خاصی است. این برنامه ها برای ایران و افزایش اعتبار جهانی ایران بسیار تاثیر بسزایی دارد. 

چه استقبالی از برگزاری "ماراتن کویر" در سطح خارجی و داخلی شده است؟ 

به نقل از برگزار کنندگان "ماراتن کویر"، امسال احتمالا" جمع 40-50 نفری حضور خواهند داشت، زیرا سالهای گذشته نیز در برنامه های مشابه تقریبا به این میزان شرکت کننده داشته ایم. البته هنوز ثبت نام انجام می شود.

 این یک مسابقه خاص است که 40 تا 50 نفر در آن شرکت خواهند نمود. این یک مسابقه خاص است زیرا در واقع بیشتر یک خط پایان نمادین، یعنی یک آغاز و پایانی نمادین دارد، بیشتر بر روی هیجان و ثبت رکورد برگزاری ماراتون در گرم ترین نقطه جهان تمرکز شده است.

درهای ایران، به روی جهان و جهانیان باز شده است. سرزمین ناشناخته ای که با برگزاری مسابقات فرهنگی، اجتماعی، تفریحی و حتی امروزه با مسابقات ورزشی بسیاری از خارجی ها را به سمت خود می کشاند. سرزمینی از شرق که هنوز برای بسیاری ناشناخته، ماجراجویانه، پر از داستان ها، افسانه های حقیقی و تاریخی است.

پائولو ونتورینی به عنوان یک ورزشکار، به طور جد با حضور در ایران با بازگشت از ایران پس از ماراتن، لحظات شیرین حضور خود در ایران را بارها به خاطر خواهد داشت. در نهایت ایران اسرارآمیز، به تدریج شناخته می شود.