آیا این صحنه را به یاد ندارید؟
عرب ها همین رفتار را با بشار الاسد — معمر القذافی — حسنی مبارک — علی عبد الله صالح — صدام حسین — جمال عبد الناصر — انور السادات — حافظ الاسد — یاسر عرفات و… داشتند.
شاید با برخی از این اسامی مشکل داشته باشیم اما نکته مورد بحث ما چیز دیگری است.
اگر روزی هر کدام اینان بر علیه برادران عرب خود شورش کردند به این دلیل بود که از سر خیانت های آنها به سطوح آمده بودند.
به هر صورت بسیاری از این رهبران تنها چیزی را که بصورت خونی از اجداد خود به ارث برده اند ژن توطئه و خیانت بر علیه یکدیگر است و اگر روزی یاسر عرفات که طلایه دار مبارزه با اسرائیل بود دست در دست اسحاق رابین گذاشت به این دلیل بود که از توطئه های اعراب به سطوح آمده بود و حد اقل می دانست رابین در ظاهر و باطن دشمن او است.
انور السادات اولین فردی بود که اعلام کرد عطای برادری با اعراب را به لقایش بخشیده و ترجیح می دهد با دشمن دست بدهد تا هم پیمان نابرادران خیانتکار باشد.
بعضی باور دارند ماجرای قطر هم از آنجایی شروع شد که در ابتدا اینان ، منظور کشورهای عرب حوزه خلیج فارس، باور کردند که می توانند با پول خود در کشورهای دیگر جایگاهی برای خود بخرند و بعد به فکر افتادند که لیبی وعراق را به دست بگیرند تا هم از دست دو رقیب دیرینه قومی گرای خود خلاص شوند هم اینکه بر نفت این دو کشور چنگ بیاندازند در مورد سوریه ماجرا این بود که اینان به فکر ایجاد لوله نفت و گاز که از سوریه عبور می کند به سمت اوروپا بودند ، وخوب در این شرایط هر کدام تلاش داشتند سهم بیشتری را برای خود به دست آورند.
دعوا هم وقتی شروع شد که پس از هزینه های کلان اینان نتوانستند به نتیجه برسند و سر سهم ضرر با یکدیگر درگیر شدند.
در واقع ماجرایی که امروزه در لیبی شاهد آن هستیم و یا درگیری هایی که در موارد بسیار میان وابستگان به عربستان سعودی و امارات و قطر پیش می آید همه از همین جا نشآت می گیرد.
یکی از دیپلمات های عرب اظهار می داشت که اختلاف اخیر میان قطر و عربستان سعودی و امارات در حین سفر آقای ترامپ به ریاض شدت پیدا کرد به دلیل اینکه ترامپ مبالغ هنگفتی را بابت حمایت از عربستان سعودی مطالبه می کرد و عربستان سعودی از اقمار خود خواست تا هر کدام سهمی از این هزینه ها را تقبل کنند.
امیر قطر به ماجرای سهمیه بندی هزینه های عربستان سعودی معترض شد و اظهار می داشت اگر بنا است که حمایت ایالات متحده را خریداری کند خود مستقیم وارد معامله می شود و حاضر نیست هزینه حمایت از ماجراجویی های عربستان سعودی را پرداخت کند چون منافع کشورش اقتضا نمی کند در این ماجراجویی ها شریک باشد.
پس از بازگشت وی به دوحه سعودی ها و اماراتی ها با او تماس گرفتند و اظهار داشتند که ماجرا دل بخواهی نیست واو باید این هزینه را پرداخت کند و چون وی از تمکین به دستورات پدرخوانده که همانا عربستان سعودی بود سرپیچی کرد امروزه با این هجمه مواجه است.
حال تا چه حد این صحبت های دوست دیپلمات مان صحت داشته باشد اما می توان گفت ماجرا دور از واقعیت نیست و با توجه به اینکه ماجرای اختلافات اعراب با قطر بلا فاصله پس از سفر ترامپ به عربستان پیش آمد در حالی که همین اختلافات از قبل وجود داشته و همه از قبل می دانستند که قطر از اخوان المسلمین حمایت می کند، می توان گفت که این روایت دور از منطق نیست و احتمالا آقای ترامپ باج بالایی را برای سکوت و حمایت ایالات متحده از ماجراجویی های عربستان سعودی مطالبه کرده و عربستان سعودی را مباشر خود برای تحصیل این مبالغ تعیین نموده و هر وقت قطر به پرداخت حق حساب تمکین کند مشکل حل می شود.