تب کریمه کنگو با گزش کنه منتقل می‌شود و میزبان اصلی آن حیوانات هستند.
تب، درد عضلانی، گردن‌درد، سفت شدن بافت گردن، درد چشم، حساسیت چشم نسبت به نور، تهوع، استفراغ، اسهال، شکم درد، گلو درد، نوسانات خلقی شدید و خواب آلودگی از مهم‌ترین علائم تب خونریزی‌دهنده کریمه کنگو است.
این عفونت در انسان پس از گزش کنه آلوده یا له کردن آن روی پوست، یا تماس با پوست، لاشه حیوان، خون و ترشحات حیوان آلوده و یا تماس با خون و بافت‌های بیمار مبتلا ایجاد می‌شود. خطر انتقال طی ذبح حیوان وجود دارد. پرندگان بجز شترمرغ در مقابل این ویروس مقاوم هستند. تماس با فرد مبتلا هم می‌تواند باعث بیماری شود.
در حیوانات اهلی مثل گاو و گوسفند بیماری علائم مشخصی ندارد و حداکثر باعث تب می‌شود، بنابراین کارکنان کشتارگاه‌ها و سلاخ‌خانه‌ها به احتمال زیاد متوجه بیماری دام نخواهند شد.
از زمان ورود ویروس تب کریمه کنگو به بدن، بعد از سه تا هفت روز بیماری خود را با علائمی مشابه آنفلوآنزا نشان می‌دهد و علائمی مانند تب، درد عضلانی، کوفتگی بدن و حتی احساس افسردگی را می‌توان در فرد بیمار مشاهده کرد. بعد از این مرحله فرد علائم خونریزی از خود نشان می‌دهد که این خونریزی‌ها می تواند در پوست بصورت خونریزی زیرجلدی باشد و یا بصورت خون دماغ، خلط خونی و یا استفراغ خونی بروز پیدا کند و می تواند تا حدی پیش رود که بیمار جان خود را از دست دهد. میزان کشندگی تب کریمه کنگو بدون مداخله درمانی 30 تا 50 درصد می باشد.
درمان بیماری در انسان هم بیشتر درمان حمایتی برای رفع عوارض و خطرات بیماری است. داروهای ضد ویروس برای درمان این بیماری بکار گرفته شده و تاثیر مثبتی هم داشته اما بیماری درمان اختصاصی ندارد.
