ماجرای ترور ناموفق آیت الله هاشمی رفسنجانی+(تصویر)

به گزارش اسپوتنیک به نقل از جام جم آنلاین- آقای هاشمی‌رفسنجانی که مورد اصابت دو گلوله قرار گرفته بود به بیمارستان شهیدای تجریش منتقل شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت. تروریست‌ها با یک اتومبیل بی.‌ام.و خود را به خانه وی در دزاشیب رساندند، دو تن از آن‌ها به داخل خانه هاشمی رفتند و نفر سوم پشت فرمان باقی ماند. تروریست‌ها که در به شهادت رساندن ایشان توفیقی نیافتند، به سرعت محل را ترک کردند.

شرح ماجرا این گونه بود: هنگامی که در منزل توسط پاسدار محافظ گشوده شد. تروریست‌ها گفتند که حامل پیامی از سوی آقای ناطق‌نوری هستند. آن‌ها به اتاق پذیرایی راهنمایی شدند و منتظر آقای هاشمی ماندند.

پس از ورود آقای هاشمی به اتاق پذیرایی، با او گلاویز شدند که سر و صدای اتاق موجب شد عفت مرعشی، همسر آقای هاشمی به سرعت خود را به اتاق پذیرایی برساند. او ضمن مشاهده تروریست‌ها که با کلت کمری همسرش را به مرگ تهدید می‌کردند، به یکی از آن‌ها حمله کرد و تیر او به کف اتاق اصابت کرد.

هاشمی با تروریست دیگر درگیر شد و مورد اصابت دو گلوله قرار گرفت. تروریست‌ها به سرعت خود را به بی.‌ام. و رساندند و محل ترور را ترک کردند. اعلامیه زرد رنگی از سوی گروه فرقان در اتاق پذیرایی به جای مانده بود که هاشمی را به خیانت و دیکتاتوری در قبال جنبش توحیدی خلق مستضعف ایران متهم کرده بود.

یک ساعت بعد از نیمه شب، فرد نا‌شناسی پس از تماس با روزنامه اطلاعات ادعا کرد که هاشمی به قتل رسیده است و گروه فرقان مسئولیت قتل او را می‌پذیرد.

پس از انتقال ایشان به بیمارستان، خانواده هاشمی مقامات مسئول را در جریان ترور قرار دادند. افرادی چون آقایان سیدعلی خامنه‌ای، سیدمحمود طالقانی، محمد مفتح، مهدی بازرگان، هادی غفاری، مصطفی ملکی، ابوالحسن بنی‌صدر، مهدی شاه آبادی به سرعت خود را به بیمارستان رساندند و در جریان عملیات نجات او قرار گرفتند.

گروه‌ها و سازمان‌هایی چوه حزب جمهوری‌اسلامی، سازمان مجاهدین خلق ایران (منافقین)، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، حزب توده ایران، سازمان چریک‌های‌فدایی‌‌خلق ایران، سازمان‌اسلامی‌شورا (ساش)،… هر کدام با صدور اعلامیه و بیانیه‌هایی ترور آقای هاشمی‌رفسنجانی را محکوم کردند. (متن بخش‌هایی از بیانیه‌های فوق در روزنامه اطلاعات ۶ خرداد ۵۸، ص ۱۲ آمده است)

بعد از این ترور امنیت امام و رهبران روحانی به عهده فرماندهی دژبان گذارده شد. (سرتیپ امیر رحیمی فرمانده وقت دژبان مرکز بود) آقای هاشمی روز سه شنبه ۸ خرداد بر روی تخت بیمارستان، مصاحبه مطبوعاتی و رادیو و تلویزونی انجام داد و گفت: این حادثه برای من غیر منتظره نبود، چون مرتباً تلفنی تهدید می‌شدم و از این حادثه هیچ نگران نیستم. (روزنامه اطلاعات، ۸ خرداد ۱۳۵۸، ص ۱)

هاشمی ضمن تشریح جزئیات ترور گفت: زمانی متوجه شدم که ضارب قصد ترور مرا دارد که به جای نامه، به اشتباه اعلامیه‌های فرقان را از جیبش در آورد و سپس اسلحه را کشید که با سر و صدای من همسرم وارد اتاق شد. (ر. ک به روزنامه جمهوری اسلامی، ۹ خرداد ۵۸، ص ۳)

آیت الله خمینی که از ترور آقای هاشمی‌رفسنجانی متأثر شده بود، طی پیامی از ایشان تجلیل کردند. در بخشی از این پیام آمده:

مرحوم مدرس که به امر رضاخان ترور شد، از بیمارستان پیام داد به رضاخان بگویید من زنده هستیم، مدرس حالا هم زنده است، مردان تاریخ تا آخر زنده هستند، بدخواهان باید بدانند هاشمی زنده است، چون نهضت زنده است. آمریکا و دیگر ابرقدرت‌ها بدانند ملت ما زنده است، اجتماعات عظیم این دو سه روز شاهد زنده بودن انقلاب است.

اینان با این تلاش‌های احمقانه نمی‌توانند انقلاب اسلامی ما را ترور کنند. نمی‌توانند شخصیت انسانی اسلامی مطهری و هاشمی را ترور کنند، هر چه ترور‌ها حساب شده و سازمان یافته باشند، در آن‌ها جای پای ابرقدرت‌ها و جنایت‌کاران بین المللی به چشم می‌خورد. (اکبر خلیلی، گام به گام با انقلاب، ج ۲، ترهان، سروش ۱۳۸۲، ص ۱۵۰.)

آقای هاشمی‌رفسنجانی نیز ضمن ارسال پیام وفاداری به امام خمینی، از خداوند متعال دوام رهبری امام را به عنوان رمز وحدت امت اسلامی خواستار شد. آقای هاشمی در بخشی از پیام خود آورده است:

زندگی ما خواه‌وناخواه با مرگ همراه است، چه بهتر که این مرگ شهادت در راه خدا باشد. اگر ملت ما از شهادت پروایی داشت، هرگز نمی‌توانست قدرت اهریمنی شاه مخلوع و اربابانش را در هم بشکند و استعمارگران جهانخوار را خلع سلاح کند. (همان، ص ۱۵۳)

آقای هاشمی در مصاحبه رادیو و تلویزیونی و مطبوعاتی خود درباره ارتباط این ترور با ترورهای قبلی، هدف از ترور‌ها، نقش ابرقدرت‌ها در این ترور‌ها، اقدامات آینده برای حفظ جان شخصیت‌ها، توضیحاتی داد. (روزنامه جمهوری‌اسلامی، چهارشنبه اول خرداد ۵۸، ص ۳)

​