به گزارش « اسپوتنیک» با استناد به مقاله منتشره متخصصان روسیه در مجله « تکامل انسان»، انسان شناسان دانشگاه دولتی مسکو به نام « لومونوسف» و متخصصان ژنتیک از آکادمی علوم روسیه ارتباط جالب بین آب و هوا و شکل صورت انسان های اولیه و آناتومی جمجعه آن ها را کشف کردند.
آندری یوتییف از دانشگاه دولتی مسکو در این خصوص گفت: « در اروپا و آسیا، ساکنان مناطق سرد از آرواره بالایی درازتر و عریض تر و بینی باریک تر برخوردار بودند که در بعضی از آنها بینی عریض تر بود. تفاوت ساکنان شمال — شرق اروپا از همسایگان جنوبی خود کاهش برآمدگی استخوان بینی و صورت بطور کلی بود».
کشف باقیمانده های انسان های باستانی و مطالعه و بررسی « دی. ان.ا» آنها در سالهای اخیر تصورات دانشمندان در باره تصویر تکامل اجداد انسان را تغییر داد. به عنوان مثال، آنالیز « دی. ان.آ» اولین اروپائیان نشانگر آن است که آنها پوست تیره رنگ ، چشمان آبی داشتند ، نمی توانستند شیر را هضم کنند که برای محققان یک کشف غیرمنتظره بود.
مطالعه آتی تاریخ تکامل آنها یک پدیده جالب را آشکار ساخت. مشخص شد که خصوصیات زیادی از این نوع که برای زندگی در شرایط سخت آب و هوایی شمال و اروپای مرکزی مناسب نبود به خصوصیات مناسب تری برای آن منطقه تغییر شکل دادند - پوست سفید و توانایی هضم شیر و محصولات لبنی که تحت تأثیر آب و هوا و روندهای مهاجرتی طی مدت زمان کوتاهی رخ داد.
مطابق با تحقیقات یوتییف و همکاران وی ، شکل صورت نیز تغییر کرد. آنها با مطالعه و بررسی چند جمجمه که در اقصی نقاط مختلف اروپا، سیبری و شمال — شرق آسیا پیدا شد ومقایسه آن ها با چهره انسان معاصر به این نتیجه رسیدند. بعلاوه، دانشمندان سعی کردند با مقایسه مجموعه تغییرات جزئی در « میتوکندی دی.ان.آ» و « Y — کروموزم « مذکر» ارتباط خویشاوندی بین صاحبان این جمجمه ها را مشخص سازند. تفاوت در شکل جمجمه با شرایط آب و هوایی در آن نقاط جهان که باقیمانده ها یافت شدند مقایسه شدند و از نتایح این قیاس برای تعیین این نکته استفاده شد که کدام عوامل آب و هوایی توانسته بر آناتومی جمجمه تأثیر بگذارد. مشخص شد که دمای هوا و سطح رطوبت تأثیر زیادی بر شکل صورت انسان در گذشته تا قبل از ظاهر شدن تمدن، داشته است.
به عنوان مثال، چهره « کرومانیون» ها شباهت زیادی به نمایندگان ملل شمال اروپا داشته است تا ساکنان جنوب و یا غرب قاره. به گفته محققان ، این امر اشاره به آن است که آنها در شرایط سخت و دشوار آب و هوایی ماقبل دوره یخبندان می زیستند و به زندگی در شرایط آب و هوای سرد ، « مه همیشگی» و رطوبت ما فوق زیاد در هوا عادت داشتند که نفوذ آن در ریه ها می توانست به عفونت و مرگ منجر شود.
به گفته یوتییف، پر کردن « جاهای خالی تکاملی» می تواند برای انسان شناسان و دیرینه شناسان و پزشکان جالب باشد که اطلاعات در باره جمجمه بیمار می تواند به آنها کمک کند پیش بینی کنند که بیماران آنها تا چه اندازه می توانند دچار اپیدمی سرماخوردگی و با دیگر بیماری ها بشوند.
