ولادیمیر پوتین پیروز شد. آن بازارهای مالی که سالهای زیادی وی را « شخصیت غیر قابل قبول» نامیدند، اینک حرف خود را پس می گیرند. روسیه بطور غیرمنتظره ای ، در نظر سرمایه گذاران بزرگ « بندرگاه امن و مطمئنی» از آب درآمد که باید به آن سمت حرکت کرد ، زیرا اروپا دوباره دچار بحران شده است. به دلیل مشکلات سیاسی در اروپا، اوراق قرضه دولتی روسیه ابزار مطمئنی به نظر می رسند.
این موضوع بخوبی در رابطه با بیمه ریسک های اعتباری برای کشورهای جداگانه که دائما در بازارها حضور دارند و مشغول تجارت هستند، آشکار است. بر طبق این شاخص، روسیه در این اواخر «محکم برپا ایستاده است». از اینرو، متخصصان، ورشکستگی ایتالیا را محتمل تر از آن می دانند که روسیه قابلیت پرداخت را از دست بدهد. شاید این امر وابسته به آن است که بی ثباتی سیاسی ایتالیا دوباره با نظر انتقادی مورد بررسی قرار می گیرد. در سال 2017 میلادی، سال انتخابات بزرگ است که می تواند حاوی سورپریزهای ناخوشایندی باشد. هر چه باشد، روسیه دوباره به بازارهای جهانی برگشته است.
این چرخش گویای نظم جدید سیاسی در بازارهای مالی است. از زمانی که بهار سال 2014 میلادی پس از آغاز بحران « کریمه» مناسبات مسکو با غرب وخیم شد، روسیه با ریسک های سیاسی روبرو گشت و پس از برقراری تحریم ها در رابطه با شرکت های جداگانه و شخصیت های عالیرتبه، روسیه عملا در بازارهای جهان منزوی شد. بازارهای مالی بدین ترتیب « دستیاران» غرب شدند. زیرا آن ها با جریمه ها، « انزوای روسیه» را در بازار تحکیم بخشیدند. اما حالا ناگهان همه چیز بطور ریشه ای تغییر کرده است: سطح ریسک در رابطه با اوراق قرضه دولتی روسیه بشدت کاهش یافت.
ولادیمیر پوتین با وجود سلسله مراتب جهانی می تواند صحیح بودن سیاست خود در پیشرفت کشور را مورد تأیید قرار بدهد. تاریخ گواه آن است که بازارهای مالی نقش کلیدی در توسعه و پیشرفت کشور ایفا می کنند. فقط کشورهایی که اعتبارات تحت شریط قابل قبول را دریافت کردند توانستند سرمایه گذارها را جلب کنند.
شایان ذکر است که روسیه هم اکنون در رابطه با وضعیت مالی با ثبات تر از کشوری مانند ایتالیاست. در کشور ایتالیا که سومین کشور بزرگ اقتصادی در اروپا پس از آلمان و فرانسه است، وضعیت بدهی آن بهتر از بسیاری از دیگر کشورهاست. در ایتالیا از زمان استقلال آن در سال 1861 میلادی، فقط یک ورشکستگی رخ داد. کارمن راینهات و کِنِت روگوف در کتاب خود به نام « اینبار همه چیز طور دیگری است» به این موضوع پرداخته اند. از آن زمان تا کنون ، ایتالیا فقط در 3,4% این دوره زمانی در پرداخت تأخیر کرده است. در روسیه همه چیز بشکل دیگری جریان داشته است. روسیه از زمان تزاری، فقط طی یک سوم این دوره زمانی بدهی داشته است. راینهارت و روگوف بطور کلی از هشت ورشکستگی نام بردند. آخرین آن در سال 1998 میلادی رخ داد و تا کنون در خاطره بسیاری از سرمایه گذاران باقی مانده است.
اما در زمان حاضر معتقدند که خطر ورشکستگی در اروپا بالاتر از روسیه است. وضع کشورهای پرتقال و یونان از نظر بیمه ریسک های اعتباری بدتر است. متخصصان، احتمال عدم توانایی پرداخت برای پرتغال را 19 درصد و برای یونان این رقم 50 درصد اعلام شده است.
بیمه ریسک های اعتباری « بارومتر» خوبی برای توانایی اعتباری کشور است. بر خلاف آژانس های رتبه بندی که در ارزیابی های خود دچار تأخیر زیاد می شوند، باصطلاح CDS (Credit Default Swaps) بسرعت به وخیم شدن احتمالی و بهبود وضع اقتصادی اشاره می کند. اما نمی توان زیاد به این ارزیابی ها توجه کرد، زیرا بازیگران اندک در این عرصه می توانند جهت خرید و فروش خود را تغییر بدهند.
به عنوان عامل ریسک، در کشورهای همسود، « بی اعتبار شدن یورو» امکان پذیر است که با کمک بیمه های ریسک های اعتباری می توان آن را مشاهده کرد. به دو طریق می توان مانع از بروز این اتفاق شد: در یک روش، عدم پرداخت اوراق قرضه جبران خواهد شد و در روش دیگر تبادل اوراق قرضه به ارزهای دیگر تضمین می گردد. در این میان روش اخیر گران تر تمام خواهد شد، یعنی در ازای این ریسک باید مبلغ بیشتر بیمه پرداخت شود.
