به گزارش « اسپوتنیک» به نقل از مجله « PNAS»، متخصصان فیزیولوژی اعصاب سوئیس و آمریکا نقطه خاصی در قشر مغز را کشف کردند که تحریک آن باعث آن می شود شخص صادق تر از آن باشد که به آن عادت کرده است.
کریستین روف (Christian Ruff) از دانشگاه زوریخ (سوئیس) در این خصوص توضیح داده گفت:« نکته جالب آن است که تحقیقات ما نشانگر آن است که با تحریک آن نقطه مغز، تمایل به فریبکاری در آن داوطلبانی کاهش یافت که در اذهان آنها درگیری اخلاقی بین اعمال و اصول اخلاقی که به آن باور دارند جریان داشت. افرادی که دچار چنین درگیری اخلاقی نبودند هیچ گونه واکنشی نسبت به این تحریکات نشان ندادند».
روف و همکاران وی سالهاست که سعی می کنند بفهمند کدام قسمت قشر مغز و لایه های عمیق تر آن پاسخگوی اشکال متفاوت رفتار اجتماعی و ضد اجتماعی اشخاص است. به عنوان مثال، در سال 2013 میلادی آنها به این نتیجه رسیدند که قسمت مشخصی در قشر جلویی مغز نوعی « مرکز فرمانبرداری» است که با تحریک آن می توان افراد را وادار به رعایت موازین اجتماعی کرد.
محققان به داوطلبان پیشنهاد کردند در بازی هایی شرکت کنند که به ویژه برای بررسی صداقت آنها تنظیم شده بود. شرکت کنندگان آن مکعب معمولی شماره دار را 10 بار پرت می کردند و بعد شماره هایی که روی مکعب را به محققان می گفتند. بطور همزمان روی مونیتور مجموع ارقامی از سه عدد نشان داده می شد که در صورت ظاهر شدن هر یک از آن ها ، محققان 9 فرانک به بازیگر می دادند.
محققان و دیگر شرکت کنندگان آزمایش نمی توانستند ببینند کدام مجموعه ارقام را توانستند « بزنند» که فضای وسیعی برای « فریبکاری» ایجاد می کرد. از اینرو بازیگران فریبکار می توانستند بدون ترس از مجازات بگویند که هر بار گزینه برنده را اعلام کردند و محققان وانمود کردند که متوجه هیچ چیز نشدند.
اما آشکار ساختن فریبکاری آنها خیلی ساده بود. در صورت بازی صادقانه ، تعداد پاسخ های صحیح همیشه نزدیک به 5 پاسخ مطابق با قوانین آماری بود. اگر این شاخص به سمت اعداد بیشتر انحراف داشت ، گویای فریبکاری بازیگر بود.
با نظارت بر فعالیت چند « فریبکار» از این نوع و بازیگران صادق ، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که در قشر بالایی و سمت راست جلویی مغز (DLPFC)، قسمت خودویژه ای هست که در آن لحظه ای وارد عمل می شود که شخص تصمیم می گیرد صادق باشد. تیم « روف» با کشف آن تصمیم گرفت ببیند چه اتفاقی خواهد افتاد اگر آن را با کمک جریان الکتریکی تحریک کنند و یا بر عکس، فعالیت آن را کند سازند.
آزمایش نشان داد که پس از تحریک آن، بازیگران صادقانه تر بازی کردند و آنها از 6-5 بار پرتاب موفق مکعب صحبت کردند و نه 8-7 بار که در ابتدای آزمایش اعلام کرده بودند. البته این قانون در رابطه با « فریبکاران» باتجربه کارگر نبود که محققان آن را با این موضوع مرتبط دانستند که بازیگران از این نوع « فریبکاری و کلاهبرداری» را یک رفتار خجالت آور نمی دانند.
نکته جالب آن بود که آزمایش عکس نتیجه ای نداد زیرا به عقیده تیم « روف» فریبکاری در چنان سطح بالایی قرار داشت که دیگر جای رشد برای آن وجود نداشت. بعلاوه کاهش فعالیت مغز با کمک جریان الکتریکی همیشه با ثبات و قابل پیش بینی کار نمی کند.
دانشمندان امیدوارند که رشد و تکامل آتی فناوری بتواند به درمان جنایتکاران و کاهش سطح رشوه خواری کمک کند — مطابق با ارزیابی های سازمان ملل، رشوه ها و انواع مختلف کلاهبرداری ، حدود 5 درصد تولید ناخالص ملی جهان یا نزدیک به تریلیون دلار آمریکا را تشکیل می دهد.
از سوی دیگر به گفته میشل مارِچال همکار « روف» از دانشگاه سوئیسی، نتایج کنونی می تواند با خصوصیات روانی نیز مرتبط باشد ، زیرا وجود « مرکز صداقت» و سطوح مختلف فعالیت آن در داوطلبان گویای آن است که کشش به انجام جنایت عمدتا به عوامل بیولوژیکی وابسته است که به نوبه خود تمام تصورات کنونی در باره آزادی اراده و اینکه شخص تا چه حد جوابگوی اعمال خود است را زیر علامت سوال می برد.
