به پیشنهاد دونالد ترامپ رییس جمهور ایالات متحده امریکا بودجه نظامی امریکا تا 54 میلیارد دلار افزایش یافته و ظاهرا حد و مرزی برای افزایش آن مشخص نشده است. آیا امریکا با این کار برای جنگ آماده می شود، اگر پاسخ مثبت است، برای چه جنگی؟
دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا در کمپین انتخاباتی خود راجع به برنامه هایش در خصوص تمرکز روی سیاست های داخلی امریکا صحبت کرده و حتی تاکید نمود که کاری به تغییر رژیم های حکومتی در دیگر کشورها نخواهد داشت. شاید این برنامه های عاقلانه و صلح دوستانه باعث شدند که افراد صلحجو در امریکا آرای خود را به ترامپ بدهند. با این حال هرچه زمان جلوتر می رود به همان اندازه بیشتر روشن می شود که ترامپ برنامه ای برای عمل به وعده های انتخاباتی ندارد.
اوایل ماه آوریل ایالات متحده امریکا به بهانه های واهی حملاتی را به پایگاه های هوایی سوریه انجام داد و با گذشت چند روز اعلام کردند که گروه عملیاتی نیروهای دریایی امریکا به رهبری ناو هواپیمابر «کارل وینسون» عازم شبه جزیره کره شده و نمایندگان دستگاه ریاست جمهوری ترامپ خطاب به کره شمالی با لحنی تند شروع به تهدید کردند به طوری که تمام دنیا تصور کرد جنگی بزرگ براه خواهد افتاد. به نظر می رسد که ترامپ به خاطر انتقادهای داخلی تصمیم گرفته نقش «پسر باحال» را بازی کند و به همان سیاست های خصمانه و تجاوزکارانه امریکا در سیاست خارجه ادامه بدهد. افزایش بودجه نظامی امریکا که بی شک در راستای تقویت دخالت های امریکا در امور سایر کشورها انجام گرفته نیز بر همین سیاست منطبق است.
امریکا از نظر هزینه های نظامی پیوسته جایگاه اول را در دنیا دراد. مرکز تحلیلی معتبر انستیتوی تحقیقات مشکلات دنیا در استکهلم سال 2016 اعلام کرد که هزینه های نظامی امریکا در حدود 611 میلیارد دلار است. بعد از امریکا کشور چین با 215 میلیارد دلار بودجه نظامی در رتبه دوم قرار می گیرد که تقریبا سه برابر کمتر از امریکا است. روسیه با 69،2 میلیارد دلار هزینه نظامی در رده سوم دنیا قرار دارد. جالب اینجاست که در سال های حکومت باراک اوباما بودجه نظامی امریکا رو به کاهش داشت و با سر کار آمدن ترامپ مجددا سیر صعودی را پیش گرفت. اما اگر امریکا از نظر هزینه های نظامی از تمامی کشورهای دنیا بالاتر است، پس چه نیازی به هزینه های تکمیلی وجود دارد؟
به نظر می رسد که در حال حاضر این بودجه میلیاردی مستقیما با عملیات نظامی در کشورهای مختلف دنیا یا نوآوری تسلیحات نیروهای مسلح آمریکا در ارتباط است.
اگر بخواهیم درباره جنگ صحبت کنیم، می توان احتمال داد که اولا امریکا می خواهد بدون اجازه شورای امنیت سازمان ملل به واسطه عملیات نظامی در سوریه در امور این کشور مداخله کند. این اواخر برای همه روشن شده است که نیروهای دولتی و تشکلات کردها موفقیت های زیادی داشته اند و بخش های زیادی از مناطق مسکونی را آزاد کرده اند. به زودی می توانند کشور را به طور کامل آزاد کنند. با این حال حملات به پایگاه هوایی شیراط کاملا نشان داد که امریکا تمایلی به پایان این درگیری نظامی در سوریه ندارد.
کره شمالی هدف دیگر امریکا است. کره شمالی خواب آرام را از امریکا گرفته، اگرچه رفتار تجاوزکارانه ای از خود نشان نمی دهد و فقط می خواهد کشور خود را به استقلال برساند و به سبک خود زندگی کند. حمله به کره شمالی می تواند پیامدهای فجیعی برای همه و منطقه خاور دور و حتی تمامی دنیا به دنبال داشته باشد، زیرا کره شمالی نه تنها از یک ارتش قوی و سلاح هسته ای برخوردار است، بلکه قاطعانه به دنبال مبارزه برای حفظ حاکمیت خود می باشد. همین مساله همیشه باعث شده که سیاستمداران تندروی امریکا احتیاط کنند، اما ترامپ با این اخلاق تندی که دارد، بعید نیست بخواهد به عنوان اولین رییس جمهور حل کننده مشکل کره شمالی نام خود را در تاریخ به ثبت برساند.
در حوزه نظامی — فناوری نیز باید گفت که امریکا موفقیت های زیادی داشته و بسیاری از نمونه های تسلیحات امریکا جزو بهترین های دنیا هستند که تقاضای زیادی برای آنها در بازارهای جهانی وجود دارد. با این حال، امروز بیش از هر زمان دیگر شاهد شروع رقابت تسلیحاتی در دنیا هستیم و امریکا می خواهد پیروز این رقابت ها بوده، برتری خود را در حوزه فناوری نظامی اثبات کند و به رقیبی دست نیافتنی تبدیل شود. پهپاد XS-1 چندبار مصرف فضایی و جنگنده مافوق صوت بمب افکن مدل HTV-3X که به دلیل کمبود بودجه کار تولیدش متوقف شده و همچنین تانک های کنترل از راه دور مدل «شوالیه سیاه» و پروژه های «هواپیماهای بدون سرنشین» که قادر به تعامل با یکدیگر در هوا بوده و مدل های شبیه به حشرات در راستای بالابردن جایگاه نظامی امریکا طراحی و ساخته می شوند.
تمامی این پروژه ها فوق العاده گران قیمت بوده و نیاز به جا انداختن آن در اذهان دارند. با این وجود، امریکا یک مشکل بزرگ دارد. تجربه همیشه نشان داده که نمونه های بسیار پیچیده و فوق پیشرفته تسلیحات درصد اطمینان پایین تری داشته و آنطور که باید کامل نیستند. از طرف دیگر پول صرف شده برای طراحی و تولید آنها به باد رفته حساب می شود. نمونه روشن آن جنگنده اف —35 و رزمناو زوموالت هستند.
پیشگویی اینکه ترامپ چه سناریویی طراحی کرده سخت است. زیرا اقدامات امریکا این اواخر هم از نظر پیشبینی و هم تداوم متمایز می شوند. با این حال یک مساله روشن است؛ افزایش بودجه نظامی امریکا هیچ کمکی به تقویت صلح و امنیت در کره زمین نمی کند.
