به گزارش « اسپوتنیک» با استناد به مقاله منتشره در مجله « مدلسازی اکولوژیکی» ،متخصصان محیط زیست به محاسبه تغییر اکو سیستم در بخش اروپایی روسیه تحت تأثیر گرم شدن اقلیم پرداختند و نقاطی را مشخص نمودند که احتمال بروز فجایع طبیعی در آنجا زیاد است.
یوری پوزاچِنکو از موسسه مسائل محیط زیست و تکامل آکادمی علوم روسیه در این خصوص توضیح داد: « در چارچوب یک محیط طبیعی 3 وضعیت یکسان پوشش گیاهی وجود دارد که بر اساس شِماهای متفاوت تنظیم می شوند. در دوران آب و هوای مرطوب و گرم ، باتلاق با شدت تمام به سمت جنگل پیشروی می کند که به فاجعه محلی می انجامد. احتمال رشد مراتع و جنگل ها تا حد زیادی به شرایط آب و هوایی در محل وابسته است — میزان رطوبت و تابش آفتاب».
گرم شدن اقلیم و تغییر آب و هوا اغلب باعث اختلال در کار اکو سیستم می شود و موجب فاجعه محلی و حتی منطقه ای می شود — سیل ، آتش سوزی و دیگر بلایای طبیعی. معمولا اینگونه اتفاقات ناگهانی و شدید هستند که نمی توان از قبل بروز آن ها را پیش بینی کرد. پیش بینی زمان و چگونگی بروز این نوع حوادث اهمیت زیادی برای متخصصان دارد.
پوزاچِنکو و همکاران وی مدل آب و هوایی را طراحی کردند که با کمک آن می توان آسیب پذیرترین مناطق را در نقشه بخش اروپایی روسیه با استفاده از عکس ها و اطلاعات دریافتی از ماهواره های آب و هوایی پیش بینی کرد.
با مطالعه اطلاعات دریافتی از اسپکترورادیومتر MODIS که بر ماهواره های آب و هوایی Terra و Aqua ناسا نصب شده اند و ایستگاه های زمینی نظارت بر آب و هوا ، نویسندگان مقاله علمی برای اولین بار بر روندی نظارت کردند که طی آن جنگل های روسیه «آب و هوای خاص خود» را کنترل می کنند. آنها به ارزیابی مرزهایی پرداختند که این کنترل و تنظیم برنامه آب و هوایی جنگل ها در آنجا رخ می دهد.
باتلاق ها ، جنگل ها و مراتع بطور کاملا متفاوتی نسبت به گرما و نور واکنش نشان می دهند. آن ها باعث بخار آب می شوند که به این دلیل گرم شدن اقلیم بر رشد آن ها تأثیر می گذارد. درک علت و چگونگی این تغییرات برای پیش بینی عواقب تغییرات آب و هوا فوق العاده مهم است.
وقتی مرزهای سیستم بهم می ریزد، بی ثباتی بروز می کند و وضعیت سیستم بطور فاجعه باری تغییر می کند. به عنوان مثال، هنگام افزایش دمای بیش از حد مجاز، جنگل ها پس از یکسری آتش سوزی مبدل به مرتع و یا باتلاق می شوند ، البته اگر مقدار باران بیش از حد مجاز باشد. وقتی آب در خاک برای رشد درختان کافی باشد، مراتع می توانند در شرایط مشابه عقب نشینی کنند و جنگل ها جای آن ها را بگیرند.
به عقیده متخصصان می توان مانع از بروز بسیاری فجایع از این نوع شد اگر بتوانند مانع از عبور جنگل، مرتع و یا باتلاق از « مرز خطرناک» شوند. انجام اینکار بمراتب ساده تر از رفع عواقب تغییرات آب و هواست و مدل فجایع طبیعی که پوزاچِنکو و همکاران وی پیشنهاد می کنند می تواند به مقامات کشور و متخصصان محیط زیست در درک بهتر این موضوع کمک کند که در کجا باید اقدامات پیشگیری انجام بشوند.
