رکس تیللرسون وزیر امور خارجه آمریکا اعلام داشت: به روسیه پیشنهاد شد انتخاب خود را انجام بدهد: یا مناسبات خوب با ایالات متحده و متحدان آن کشور و یا حمایت از ایران، « حزب الله» و بشار اسد رئیس جمهور سوریه.
به گزارش « اسپوتنیک» به نقل از « آسوشیتد پرس»، سیاستمدار آمریکایی گفت: « ما می خواهیم رنج و عذاب ملت سوریه را کاهش بدهیم. روسیه می تواند یکی از شرکت کنندگان آینده سوریه باشد و نقش مهمی در این روند ایفا کند و یا از گروهی حمایت کند که به نظر ما در درازمدت پاسخگوی منافع آن کشور خواهد بود». تیللرسون از 11 تا 12 ماه آوریل سفری به روسیه داشت. در وزارت امور خارجه روسیه قبل از سفر تیللرسون امیدوار بودند مذاکرات سازنده ای با وزیر امور خارجه آمریکا داشته باشند. در این رابطه درک این واقعیت ضروری است که آیا ایالات متحده ضرورت ثبات و عادی سازی اوضاع را درک می کند یا خیر.
به عقدیه لو کِلِپاتسکی پروفسور آکادمی دیپلماتیک وزارت امور خارجه فدراسیون روسیه اولین اعلامیه رکس تیللرسون خوشبین کننده نبود.
— ما مشاهده نمی کنیم که آمریکا به درک تازه ای رسیده باشد. منظور از چیز نو این است که سوارکار سرعت می گیرد و آن هم نه از موضع خوبی. پیداست از آن صحبت می شود که تمام مسائل بین المللی فقط از موضعی حل و فصل شوند که پاسخگوی منافع آمریکا و « گروه هفت» باشد. فعلا اولین گام های تیللرسون در عرصه سیاسی هیچگونه چیز مفیدی نه برای ما و نه برای جهانیان ببار نیاورده است».
به عقیده کارشناس سیاسی روسیه اعلامیه اولتیماتوم وار وزیر امور خارجه آمریکا در باره سوریه یک حمله روانی بود.
— این اعلامیه، حمله روانی به مخاطب است. اما تأثیری بر سرگی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه ندارد. تیللرسون قبلا خطاب به لاوروف سخنانی بدور از نزاکت بیان کرده بود- با او نمی توان رقصید- که بلافاصله جوابی دریافت کرد که مودبانه تر بود. مکاتب گوناگون دیپلماتیک نیز تأثیر خود را نشان می دهند. بهرحال، روسیه روی تعامل سازنده حساب می کند».