طبق اظهارات طراحان، خمپاره انداز های ارتشی می توانند از گلوله مافوق وبا فن آوری بالا که در مرحله اول فقط برای ناوگان ایالات متحده آمریکا پیشبینی شده بود کار گیرند.
برای انداخت گلوله نوع جنبشی به برد 160 —180 کیلومتر با سرعت هشت هزار کیلومتر در ساعت از جریان الکترومغناطیسی استفاده می شود. گلوله مذکور هدف را فقط بر حسب انرژی جنبشی مورد اصابت قرار می دهد و به مواد انفجاری ضرورت ندارد. ناوگان ایالات متحده آمریکا برنامه دارد تا وسط سالهای 2020 کشتی های رزمناو و شکاری خود را با این توب مجهز سازند.
آلکسی لئونکوف، عامل تجاری مجله "زرادخانه وطن" و کارشناس نظامی معتقد است که مشخصات متعارفی سلاح فوق بازده صد در صد ندارند. مفسر رادیو Sputnik در این مورد می گوید:
"آمریکایان سابق چنین گلوله هارا آزمایش کردند، دو بار شلیک نموده به تمام دنیا پیام فرستادند که آنها عبراسلحه را اختراع کردند. ولی دستگاه مذکور، بسیار پربها است. آمریکایان این دستگاه را برای رزمناو خود طرح ریزی کرده بودند ولی در این رزمناو هم مشکلاتی بروز کرده است. شاید به این خاطر و برای نجات این طرح آنها تصمیم دارند گلوله مذکور را در خمپاره ها کار گیرند. ولی حرف این جا است که سر اظهارات آنها شک و تردیدی وجود دارد. امکان دارد که به گفته خودشان برد گلوله را تا 60 مایل بالا بردند ولی مثلا از ارتقاء دقت خبری نیست".
به عقیده کارشناس مزبور، حرفهایی راجع به استفاده از گلوله مافوق در خمپاره ها، بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد. متخصص ادوات نظامی در جمعبندی تفسیر خود می گوید:
"اگر گلوله خطای بیشتر داسته باشد، این دیگر اسلحه با دقت بالا نه بلکه تصادفی از لحاظ اصابت به هدف می باشد. فعلا در پیام آنان بیشتر جنبه تبلیغاتی وجود دارد. شنیدن کی بُود مانند دیدن، اول دیده شود کدام هدف را از دور آنها می توتنند بزنند آن وقت می توان راجع به آن قضاوت کرد".
