نماینده پارلمان اروپا: وقتی دیدم که ارتش روسیه به چه چیز ها در سوریه اشتغال دارد واقعاً متعجب شدم

«یارومیر کوهلیچک» عضو این هیات و نماینده پارلمان اروپا از چک در مصاحبه با خبرگزاری و رادیو «اسپوتنیک- چک» اظهار داشت که «حوادث جاری در سوریه با گزارش های مربوطه رسانه‌های اروپایی و چک فرق فاحشی دارد». کوهلیچک گفت:

«یکی از هدف‌های این سفر دیدار با بشار اسد رئیس جمهور سوریه بود. ما می‌خواستیم همراه با نمایندگان دوما — پارلمان روسیه یک تعداد پیشنهاد های معطوف به حل مسالمت آمیز اختلاف را با رئیس جمهور سوریه بررسی کنیم. هدف دوم ما دیدن از حلب بود. من تا به حال هر گز چنبن شهر های تخریب شده را ندیدم. وقتی ما خطوط خراب شده ناقل برق و مراکز توزیع برق را دیدیم من متوجه شدم که هرگز این را ندیدم که یک شهر بزرگ دارای چنین مسایلی با تأمین برق و آبرسانی باشد. من وقتی که شنیدم که در بخش شرقی حلب دبیرستان ها دوباره شروع کار کردند خیلی متحیر شدم. ما از دبیرستانی دیدن کردیم که بر خلاف ویرانی های چشمگیرش یک و نیم ماه است که کار می کند. به ما گفتند که تعداد چنین مدرسه‌های موجود در حلب 36 تا است».

این نماینده چکی تعریف کرد که در محل توانسته است با چیز هایی آشنا شود که نظامیان روسیه به آن‌ها اشتغال دارند. کوهلیچک گفت:

«من با دقت تمام تماشا کردم که ارتش روسیه در سوریه دو وظیفه را انجام می دهند. به ما اینطور گفتند. یکی از آن‌ها حمایت هوایی است. چند تن از همتایان ما به کرات پرسیدند که آیا ارتش روسیه در عملیات جنگی شرکت می‌کند یا خیر. به آن‌ها چند بار جواب داده شد که ارتش سوریه عملیات جنگی را در کشور خود انجام می دهد. وظیفه ارتش روسیه، یک — تأمین حمایت هوایی و دو — رساندن کمک‌های انسانی است. من از این نکته خیلی متعجب شدم چون در غرب در این باره حتی کلمه‌ای گفته نمی شود. بخشی از ارتش روسیه گرفتار تأمین کمک‌های نوعدوستانه است. در این هنگام ارتش روسیه همراه با تعدادی از شبه نظامیانی که بین ارتش سوریه و گروه‌های متفاوت قیام کنندگان قرار دارند تلاش می‌کند به پایان دادن به عملیات جنگی مساعدت کند».

این نماینده پارلمان اروپا ذکر کرد که رسانه‌های اروپایی در باره کمک‌هایی که سوری ها نه تنها از روسیه بلکه از بلاروس، قزاقستان و صربستان دریافت می‌کنند عملاً چیزی نمی گویند. کوهلیچک گفت:

«اقدام های نوعدوستانه ارتش روسیه در سوریه به خوبی تدارک دیده شده است. من فکر می‌کنم که ارزش دارد در این باره حکایت شود. و البته باید در باره مقیاس وحشتناک تخریبات در برخی محله های حلب تعریف شود. ما از یک دبیرستان واقع در بخش شرقی حلب دیدن کردیم. در وسط خرابه‌ها کودکان می‌نشستند و درس می‌خواندند و ارتشیان روسی به آن‌ها غذا می رسانند. کودکان همچنین به عوان کمک‌های نوعدوستانه از روسیه لوازم تحریر دریافت کردند. به ما توضیحا گفتند که بچه‌های سوری این کمک‌ها را نه تنها از روسیه بلکه از بلاروس و قزاقستان و صربستان می گیرند. ولی در رسانه‌های اروپایی فقط این گزارش ها منتشر می‌شوند که موقعیت انسانی در حلب تا چه اندازه دشوار است».