رییس جمهور اردوغان پیوسته در سخنانش رهبران اروپا را به استفاده از شیوه نازی ها متهم کرده و ترک های ساکن اروپا نیز میتینگ های چندهزارنفری در حمایت از سخنان رییس جمهور به راه می اندازند. سخنان رییس جمهور و حمایت ترک های ساکن اروپا نمایانگر نوعی اتحاد و همبستگی بین شهروندان ترکیه است. با این وجود، شرایط حول رییس جمهور اردوغان آنقدرها هم خوب نیست.
دلیل اختلافات بین اردوغان و اتحادیه اروپا عدم تمایل رهبران اروپا به پذیرفتن مقامات بلندپایه سیاسی ترک است که برای تهییج ترک های ساکن اروپا راهی این کشورها می شوند. این افراد قصد دارند برای برگزاری رفراندوم آتی قانون اساسی ترکیه روی اذهان ترک ها کار کنند. با این وجود، درگیری ها بین ترکیه و اروپا جنبه دیگری نیز دارد که چندان برای همه روشن نیست. منظور افرادی است که خواستار پناهندگی به اروپا هستند و از دولت ترکیه احساس خطر می کنند.
طبق آمار بدست آمده توسط نشریه آلمانی Der Tagesspiegel از ماه جولای 2016 که کودتای نظامی در ترکیه رخ داد، 136 مقام بلندپایه سیاسی، نظامی و اعضای خانواده آنها از آلمان درخواست پناهندگی کرده اند. نزدیک به 40 نفر این افراد افسران نظامی هستند که در حوزه های مختلف با ناتو در آلمان همکاری دارند. وزارت کشور آلمان خبر داده است که اعطای پناهندگی به صورت فردی بررسی می شود و بسته به شرایط خاص برای هر نفر متفاوت است. سال گذشته 5742 شهروند ترکیه برای دریافت پناهندگی به سفارت آلمان مراجعه کرده اند. علاوه بر این 4000 نفر از کردهای ترکیه نیز به دنبال پناهنگاهی در آلمان می گردند.
بی شک، این مساله که آلمان همچون سایر کشورهای اروپا آماده اعطای پناهندگی به شورشیان و تروریست های عضو حزب کارگر کردستان است، عامل مهمی در ایجاد اختلاف بین دو کشور می باشد. با این وجود، تمایل مقامات بلندپایه سیاسی و نظامی ترک برای دریافت پناهندگی از اروپا حاکی از این است که دستگاه حکومت ترکیه نتوانسته پیامدهای کودتای نظامی را کامل رفع کرده و در شرایط بحرانی قرار دارد. ارتش که معمولا ضامن بقای حکومت غیردینی ترکیه بود، در نتیجه کودتا از هم پاشید و اعتبار آن کاملا زیر سوال رفت. در شرایطی که بین مقامات نظامی و سیاسی کشور اعتماد وجود ندارد، اوضاع نه تنها غیرعادی که حتی خطرناک است. شاید ضعیف شدن ارتش ترکیه در این زمان شرایط را برای یک کودتای جدید آماده کند، اما کاملا روشن است که بی اعتمادی حاکم به تقویت ارتش نمی انجامد. شاید حتی موفقیت های نه چندان بزرگ ارتش ترکیه در جریان عملیات «سپر فرات» در سوریه نیز به همین مساله وابسته باشد. همین چندوقت پیش بود که رهبر ترکیه کردهای سوری را تهدید کرده و با اشغال شهر منبج دست به آزاد سازی رقه زد. در عمل نیروهای ترک توانستند کنترل بخشی از شمال سوریه را به دست بگیرند، اما پیشروی بیشتری نداشتند.
مشکل پناهجویان ترک به سمت اروپا خارج از مناسبات ترکیه — اروپا قابل بررسی است. صحبت از تبدیل شدن ترک ها به یک حزب سیاسی مستقل در اروپا وسط است. در انتخابات اخیر پارلمانی هلند، برای اولین بار در تاریخ اروپای غربی یک حزب سیاسی قومی — دینی وارد شد که خود را به عنوان مدافع منافع اقلیت های قومی معرفی کرد. ترجمه نام این حزب از زبان هلندی به روسی «فکر کردن» است و در زبان ترکیه به معنای «برابری» می باشد. این حزب 3 کرسی از 150 کرسی مجلس هلند را گرفت. این نتیجه یک موفقیت بزرگ برای حزبی بود که در نوامبر 2016 به رهبری توناخان کوزو و سلجوک اُزتیورک تاسیس شده است.
جمعیت پنج میلیونی دیاسپورای ترک ها در اروپا یک عامل جدی سیاسی است و تناقض های موجود در این دیاسپورا از جمله در مساله ارتباط با اردوغان رییس جمهور ترکیه، می توانند نقش جدی در سیاست اروپا و حتی ترکیه ایفا کنند.
