میلوراد دودیک رئیس جمهور صربستان در مصاحبه با روزنامه « ایزوستیا» اعلام نمود که الحاق کریمه به روسیه به انجام رسیده است و باید به اراده مردم احترام گذاشت. وی یادآور شد که غرب نتایج رفراندوم در شبه جزیره کریمه را برسمیت نشناخت، در حالیکه اراده نخبگان سیاسی در کوزوو را قبول کرد که در آن جا هیچگونه رفراندومی برگزار نشده بود.
دودیک در این خصوص گفت: « اگر کودتای ضد قانون اساسی «میدان» رخ نمی داد، بسیاری از رویدادها به وقوع نمی پیوست. کریمه بر اساس رفراندوم به روسیه پیوست که در اینجا باید به خواست مردم احترام گذاشت. مسأله کریمه حل و فصل شده است».
در سال 1990 میلادی مقابله مسلحانه جدایی طلبان آلبانی از ارتش آزادی بخش کوزوو با ارتش و پلیس صربستان به بمباران یوگسلاوی توسط نیروهای ناتو انجامید (که در آن زمان از صربستان و مونته نگرو تشکیل شده بود). در ماه مارس سال 2004 میلادی آلبانی های کوزوو به مناطق مسکونی حمله کردند که باعث شد ساکنان صرب محلات زاد و بومی را ترک کنند. بسیاری از یادبودهای تاریخی و فرهنگی نابود شده اند.
ساختار های کوزوو — آلبانی در « پریشتینا» در روز 17 فوریه سال 2008 بطور یکجانبه اعلام استقلال کردند. جمهوری خودخوانده توسط صربستان، روسیه، سوریه، چین، اسرائیل، ایران، اسپانیا و یونان و یکسری از کشورهای دیگر برسمیت شناخته نشده است.
شبه جزیره کریمه از طریق رفراندوم دوباره بخشی از روسیه شد که پس از کودتای دولتی در اکراین برگزار شد. بیش از 95 درصد ساکنان شبه جزیره به نفع الحاق به روسیه رأی دادند.
ایگور شیشکین، کارشناس سیاسی و معاون رئیس انستیتوی کشورهای جامعه همسود، در برنامه رادیو « اسپوتنیک» متذکر شد که همه رهبران اروپایی از عقیده میلوراد دودیک پیروی نمی کنند.
— متأسفانه باید گفت که سیاستمداران اروپا با این نظر موافق نیستند. این عقیده در بین افرادی رواج دارد که با بروکراسی اروپایی مبارزه می کند و برای ارزش های ملی کشورهای اروپایی و ملل آن احترام قائلند و از آن حمایت می کنند. به عنوان مثال می توان از خانم لی پِن یاد نمود که نامزد انتخابات ریاست جمهوری فرانسه است. وی بارها این موضوع را مطرح کرده است و اینک یکی از کاندیدهای محبوب در مسابقه انتخابات ریاست جمهوری است. همانا به این دلیل فرانسوآ اولاند برخلاف تمام موازین قانونی، اعلام کرد که نباید اجازه پیروزی وی را داد. کل بروکراسی اتحادیه اروپا در این رابطه از اولاند حمایت می کند».
به عقیده وی، اتحادیه اروپا فقط در یک صورت کریمه را بخشی از روسیه خواهد دانست.
— اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن، درصورتی که نیاز حیاتی به آن داشته باشند، الحاق کریمه به روسیه را برسمیت خواهند شناخت. آنها فقط به منافع خود توجه خواهند کرد که رئیس جمهور صربستان نیز بطورکلی به این موضوع اشاره کرد. آنها فقط به منافع خود و نه حقوق بین المللی توجه خواهند کرد. نمونه کوزوو و کریمه خیلی گویاست».
کارشناس روس معتقد است که الحاق کریمه به فدراسیون روسیه، ضربه ای به نقشه های استراتژیک اتحادیه اروپا در منطقه است.
— آنها « بازگشت کریمه به ترکیب روسیه » را نه به این دلیل که با موازین جهانی مطابقت ندارد، برسمیت نمی شناسند — در این رابطه همه چیز مطابقت کامل با حقوق بین المللی دارد. علت آن است که کریمه، سمبل احیای مقام « ابرقدرت» روسیه است. آنها در سال 1991 میلادی فکر کردند که تمام! — روسیه کبیر ناپدید شد و این منطقه تحت کنترل اتحادیه اروپا درخواهد آمد، آنها به سود افسانه ای دست خواهند یافت. ناگهان روسیه به عنوان کشوری « ابرقدرت» به صحنه جهانی برمی گردد و کریمه گویا سمبل این بازگشت است. از اینرو آنها این جریان را قبول نخواهند کرد. زیرا ضربه شدیدی به نقشه های استراتژیک آنها خواهد بود».
