در گزارشی که در انستیتوی سلطنتی نیروهای مسلح در لندن معرفی شد آمده است که « روسیه می تواند مانع از حضور نظامیان آمریکا در اروپا و یا انتقال نیروهای آمریکا به منطقه شود، اگر ناتو کنترل آتلانتیک شمالی را شدت نبخشد و به بازنگری در استراتژی نظامی — دریایی خود دست نزند».
در گزارش « ناتو و آتلانتیک شمالی: احیای امنیت جمعی» که توسط تعدادی از کارشناسان نظامی از جمله جیمز ستاوریدیس، فرمانده سابق ناتو در سال های 2013-2009 میلادی ، تهیه شده است از رقابت بین نیروهای ناتو و روسیه در آتلانتیک شمالی صحبت می شود.
در گزارش آمده است: « اگر ناتو نتواند کنترل کارایی بر آتلانتیک شمالی برقرار کند و اگر دست کم بتواند مانع از دسترسی روسیه به این منطقه شود، روسیه می تواند مانع از حضور نظامیان آمریکا در اروپا شود».
نویسندگان گزارش متذکر شدند که تا کنون تمام اقدامات مقابله با روسیه در ناتو « در زمین و هوا» اجرا می شد و بخش دریایی ائتلاف تقویت نمی شد».
قبلا در ماه فوریه، کارشناسان دیگر مرکز تحقیقاتی — شعبه لندنی انستیتوی بین المللی تحقیقات استراتژیک آمریکا - در گزارش نوبتی سالانه به تفسیر آمادگی بالای نیروهای مسلح روسیه پرداخت و همچنین متذکر شد که تسلیحات نیروهای مسلح در روسیه با تسلیحات جدید تعویض می شوند».
در گزارش مذکور آمده است که روسیه سعی می کند هر چه بیشتر از این نوع تسلیحات استفاده کند. از جمله کشتی های روسیه با موشک « کالیبر» مجهز می شوند و ناوگان در حال گشت زنی در قطب نیز به این نوع موشک ها مجهز هستند. به عقیده کارشنان انستیتوی مذکور، غرب موضع برتر خود در یکسری از رشته های دفاعی را از دست داده است.
در مسکو بارها خاطرنشان ساختند که روسیه هرگز به هیج یک از کشورهای ناتو حمله نخواهد کرد. به گفته سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه، در ناتو بخوبی از عدم وجود نقشه های مسکو جهت حمله به هریک از کشورهای عضو ناتو باخبر هستند ولی از این بهانه برای استقرار تکنیک آلات نظامی و نظامیان بیشتر در نزدیکی مرزهای روسیه استفاده می کنند.
نیکلای توپورنین دانشیار کرسی حقوق اروپایی دانشگاه روابط بین الملل وابسته به وزارت امور خارجه روسیه بعید نمی داند که هدف اصلی این نوع گزارش ها — تشدید هیستری ضد روسی باشد».
— بهر حال هرنوع زحمتی حق الزحمه ای دارد. این گزارش نیز استثناء نیست. اما موضوع آن است که این گزارش تا چه حد واقعی است و تا چه حد شخصی که آن را تهیه کرده است صلاحیت داشته است. اگر او سعی کرده دست به یک ارزیابی عینی بزند، یک نکته است و اگر از ابتدا خواهان تشدید نوعی ترس بوده و از اینرو نوعی وقایع ناصحیح را عنوان کرده است، این نکته دیگر است. به نظر من، نمونه دوم صحیح تر است. این شخص صاف و ساده یک هدف در مقابل خود قرار داده است — به همه بگوید که گویا روسیه نوعی استاندارد استراتژیک به تصویب رسیده را نقض می کند و حضور خود را در این منطقه از جمله حضور نیروی دریایی خود را افزایش می دهد و می تواند خطری برای آن منطقه باشد».
نیکلای توپورنین بعید نمی داند که کارشناسانی که این گزارش را تهیه دیدند فاقد دانش کافی در رشته نظامی هستند.
— بدشواری می توان گفت که در این گزارش چقدر اسکیزوفرنی و چقدر محاسبات وجود دارد. شاید این افراد از این موضوع سردر نمی آورند و شاید آنها خود را با این ایده تحمیلی سرگرم کرده اند و شاید هم اصلا از موضوعات نظامی دور هستند و از ترس آنقدر چشمانش گرد شده است که هیچ چیز را در دو متری خود نمی بیند. البته نمی توان گفت اصل موضوع از چه قرار است. اما از نقطه نظر عینی بودن موضوع، این گزارش تعجب آور و سوال برانگیز است».
آنچه به طور کلی به مناسبات روسیه و ناتو مربوط می شود به عقیده کارشناس روسیه باید همکاری برقرار بشود. اما تلاش غرب برای گفتگو فقط در سطح لفاظی باقی مانده است.
— بسیاری از رهبران کشورهای غربی می گویند که با وجود اختلاف نظرهای مشخص در مناسبات بین ناتو و روسیه، باید تماس ها حفظ شوند و تلاش ها به آن مسائلی مبذول شوند که بتوان آن ها را مشترکا حل و فصل کرد — به عنوان مثال، تروریسم بین المللی. واقعا هم باید این نوع تماس ها حفظ شوند. زیرا بهرحال ما از هیچگونه مسأله جدی از نقطه نظر استراتژیکی برخوردار نیستیم. ما هرگز با ناتو وارد جنگ نشدیم، با آن نمی جنگیم و امیدواریم هرگز نجنگیم. اما بندرت چنین تمایلاتی برای برقراری ارتباط و همکاری از زبان رهبران جهان شنیده می شود. اما متأسفانه این چیزها فقط در سطح حرف باقی می مانند».
