گزارش و تحلیل

ذرات نانویی ضد سکته قلبی

© Photo / The National University of Science and Technology MISiS/Maria Brodskayaآزمایشگاه ساخت ذرات نانویی روسیه
آزمایشگاه ساخت ذرات نانویی روسیه - اسپوتنیک ایران
اشتراک
دانشمندان روسیه ذرات نانویی ضد سکته قلبی ساختند.

 به گزارش « اسپوتنیک» با استناد به مقاله منتشره در مجله Biomedical Optics Express и Drug Delivery  دانشمندان روسیه  ذرات نانویی ساختند  که قادرند  در بافت های آسیب دیده قلب انباشته شوند  که امکان استفاده از آنها برای تشخیص شدت سکته  و رساندن دارو مستقمیا به قلب مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

دمیتری سونین از دانشگاه پزشکی  به نام « پاولوف» در سنت پطربورگ  که دفتر مطبوعاتی  بنیادعلمی روسیه به گفته های وی استناد می کند در این خصوص گفت: « تحقیقات آتی در رابطه با توزیع بیولوژیکی  مسمومیت  و کارایی محافظت از قلب  با استفاده از ذرات نانویی مذکور  ضروری است  تا بتوان  کاربرد ذرات نانویی  در عمل را مورد تأیید قرار داد».

امروزه، بیماری عروق کرونر قلب و انفارکتوس میوکارد  و دیگر  بیماری های قلب  و  عروق، مهمترین  دلیل مرگ و میر  افراد در  سنین بالا در  اکثر کشورهای  پیشرفته جهان است.  در سال های اخیر، متخصصان زیست شناسی ، شیمی  و حتی فیزیکدانان  روی  ساخت سیستم  تشخیص اولیه  انفارکتوس کار می کنند  که بتواند  به پیش بینی  پیشرفت این بیماری  قلبی  و متوقف کردن  پیشرفت آن در اولین مراحل  که خطر آن برای جان بیمار در پایین ترین سطح قرار دارد، کمک کند.

سونین و همکارانش  گام بزرگی در جهت اجرای این هدف برداشتند و ذرات نانویی از سیلیس ساختند که قادر است در داخل بافت آسیب دیده قلب انباشته شود  که بر اثر  کمبود گردش خون  آسیب دیده است.

 دانشمندان در توضیح  گفتند که این ذرات نانویی  را می توان پر از مولکول های فلورسنت درخشان برای تشخیص سطح آسیب  و  دارو برای تحریک  رشد بافت قلب  و از بین بردن  عواقب  مرگ توده ای  سلول های ماهیچه قلب کرد. وقتی چنین ذراتی  به محل آسیب دیده  می رسد  به بافت « می چسبد»  و بتدریج حل می شود و بدون تماس با  بخش های سالم قلب  مولکول های دارو  آزاد می شوند.

دانشمندان کار اینگونه ذرات نانویی را روی موش ها امتحان کردند که بطور  مصنوعی  باعث سکته قلبی در آن ها شدند و سعی کردند عواقب  پیشرفت آن را با استفاده از رنگینه « ICG و آدِنوزین» — یکی از اجزاء کلیدی یکی از « حروف» « دی.ان.آ»  که تأثیر مطلوبی بر  بافت آسیب دیده قلب می گذارد، مشخص کنند.

به گفته سونین و همکارانش، ذرات نانویی  توانستند  از عهده وظیفه محوله برآیند — آن ها  محل آسیب دیده را « روشن کردند» و دارو را به آنجا رساندند و هیچگونه تأثیر جانبی  مانند کاهش شدید فشار خون  و یا اختلال در  ریتم کار قلب  که اغلب هنگام تزریق  عادی آدِنوزین در خون ، بروز می کند  مشاهده نشد.

اجرای موفق این آزمایشات  راه برای آزمایشات آتی  ذرات نانویی  در آزمایشگاه ها و آزمایشات کلینیکی  را هموار می سازد  که در آینده  می توان از این نوع  داروها برای  تشخیص و رفع سکته قلبی  در رشته پزشکی استفاده کرد.

 

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала