یک گروه از زمین شناسان دانشگاه فدرال اورال از مأموریت « شهاب سنگی» به بیابان « لوت» در شرق ایران بازگشتند. محققان توانستند حدود 13 کیلو سنگ آسمانی جمع آوری کنند. به عقیده متخصصان 80 درصد مواد جمع آوری شده، فضایی هستند. بخشی از مواد جمع آوری شده در اختیار همکاران آنها از دانشگاه کرمان به نام « شهید باهنر» گذاشته شد.
ویکتور گروخوفسکی عضو کمیته شهاب سنگ آکادمی علوم روسیه و محقق مشهور از دانشگاه فدرال اورال در مصاحبه با « اسپوتنیک» در این خصوص گفت: ما برای انجام مأموریت در بیابان « لوت» برنامه ریزی کرده بودیم که فرض می شد مکانیزم تجمع سنگ های آسمانی یافت خواهد شد. در نتیجه این مأموریت به انجام رسید. تیمی از 4 نفر — تمام کارمندان آزمایشگاه Extra Terra Consortium از دانشگاه فدرال اورال در این مأموریت شرکت داشتند. بطور کلی این مأموریت علمی موفق بود و مقدار بحد کافی سنگ های آسمانی با کمک همکاران ایرانی از دانشگاه کرمان جمع آوری شد. در زمان جستجو در بیابان « لوت» 13 کیلو سنگ جمع آوری شد که از نوع شهاب سنگ هستند. نیمی از یافته ها در نزد همکاران ایرانی باقی ماند و نیمی دیگر به آزمایشگاه ما منتقل شد. فعلا نمونه ها اندازه گیری و وارد کاتالوگ شده اند. معلوم شد بسیاری از تکه سنگ ها به یک باران شهابی تعلق دارند. حدود 70 تکه سنگ جداگانه جمع آوری شده است. 12-10 تکه آنها به یک نوع شهاب سنگ تعلق دارد. ما باید در آزمایشگاه با کمک دانشجویان به مطالعه و آنالیز این سنگ ها بپردازیم. این مرحله برای کارهای طولانی جهت نوشتن تز در رشته شهاب شناسی است. امیدواریم دانشجویان ایرانی نیز به گروه ما بپیوندند و در کارهای تحقیقی مرتبط با سنگ های یافت شده شرکت کنند».
پروفسور گروخوفسکی متذکر شد که آزمایشگاه علمی Extra Terra Consortium دانشگاه فدرال اورال سرمایه این مأموریت را تأمین کرد. 566 هزار روبل از بودجه آزمایشگاه « مواد نانو و نانوتکنولوژی» اختصاص داده شد و 100 هزار روبل دیگر از بودجه « فیزتخ» انستیتوی فیزیک — فنی دانشگاه فدرال اورال.
در چارچوب پژوهش ها، سن سنگ های یافت شده در ایران باید مشخص شوند. کارهای دشواری در پیش است. برای تعیین سن این سنگ های آسمانی، محققان باید زمان شکلگیری این سنگ ها در فضا را محاسبه کنند و اینکه در چه زمانی این قطعات از « سنگ مادر» جدا شدند و چه مدتی است که روی زمین قرار دارند. تجربه نشان داده است که بسیاری از شهاب سنگ ها خویشاوندان سیستم خورشیدی هستند- سن آنها تقریبا چهار و نیم میلیارد سال است. سنگ های یافت شده در ایران نمونه بحد کافی اکسیده است. با توجه به سطح اکسید، مدت زمان قرار داشتن آن ها روی زمین تعیین خواهد شد. با آنالیز ایزوتوپ ها می توان سن فضایی آن ها را تعیین کرد، یعنی چه مدت این جسم آسمانی بصورت شهاب سنگ در فضا قرار داشته است. کار دشوار و پر زحمتی در پیش است».
در ماه نوامبر سال گذشته از این مأموریت صحبت شد. در آن زمان، محققان متذکر شدند که شرایط جغرافیایی و آب و هوایی بیابان « لوت» حفظ مواد آسمانی منحصربفرد را ممکن می سازد. قبلا کارمندان علمی از یکاترینبورگ برای یافت شهاب سنگ ها به سفرهای دور و درازی رفته بودند. اواخر سال 2015 — اوایل سال 2016 گروه محققان به قطب جنوب سفر کرد و در آنجا توانست 130 نمونه سنگ غیرزمینی را پیدا کند.
دانشگاه فدرال اورال یکی از مهمترین مراکز مطالعه سنگ های آسمانی در روسیه است. بر اساس این مرکز عالی آموزشی در سال 2017 قرار است اولین برنامه آموزشی در رشته « شهاب شناسی» برای دانشجویان فوق لیسانس پیاده شود.
