شمشیرهای دمشقی به لحاظ محکمی و تیزی و زیبایی در جهان مشهور هستند. عبدل قادر الصوفی آهنگر — سلاح ساز در مصاحبه با « اسپوتنیک» در باره « ماهیت» شمشیر تعریف کرد. منظور نقش روی شمشیر است که از خطوطی به اندازه ها و شکل و رنگ های مختلف تشکیل شده است. خطوط می توانند شبکه ای باشند و یا نقش مکرر، می توانند بهم نزدیک و یا از هم دور شوند، دایره وار، چند ضلعی و یا زیگزاگ و یا موازی یکدیگر باشند.
نقش را می توان به دو شکل ترسیم کرد: دمای متفاوت در زمان ساخت و جوشکاری ورق های فولادی با ترکیبات مختلف شیمیایی. برای رنگ سفید، نیکل به فولاد کربنی اضافه می شود که باعث شکلگیری خطوط روشن می شوند. مقدار زیاد کروم نیز همین تأثیر را دارد. هنگام استفاده از فولاد کم کربنی با مقدار متفاوت کربن می توان شمشیرهایی به رنگ خاکستری تا سیاه ساخت. در دوران قدیم ترکیب فلز با زمان حاضر فرق داشت و آن را از سنگ های آتشفشانی از ناحیه «السُوید» می ساختند.
نقش های مشابه را می توان روی خنجرهای ایرانی مشاهده کرد. نقش های خنجرهای ایرانی به چند دسته تقسیم می شوند. مشهورترین آنها « Kirk Narduban» در 40 نوع است. یک نقش دیگر « سبک خراسان» است که در آن خطوط خاکستری و سیاه یادآور تور ماهیگیری است که روی آب پهن شده است. « تابان» نیز به « سبک خراسان» تعلق دارد. این نقش قهوه ای رنگ و شبیه امواج آب است.
به گفته الصوفی، شمشیرهای دمشقی خیلی تیز هستند. دسته آن از استخوان ، عاج فیل و یا شاخ گاومیش درست می شود. ماده اولیه برای ساخت دسته باید طبیعی باشد تا در صورت عرق کردن دست، شمشیر از دست جنگجو در میدان نبرد لیز نخورد. پوشش دفاعی دست از آهن و یا مس ساخته می شود. درازای شمشیر کلاسیک دمشقی از 85 تا 90 سانتیمتر و عرض آن از 2 تا 4 سانتیمتر است. پوش لبه داخلی شمشیر چوبی و بیرونی با پوست و یا پارچه، نقره و یا فولاد پوشیده می شود. شمشیر طوری خم شده است که دشمن نمی تواند از ضربه آن در امان بماند و بر خلاف شمشیر های راست رومی و کردی، که دشمن می تواند در مقابل ضربه آن جا خالی بدهد، از ضربه این شمشیر نمی توان در امان ماند. وزن کل شمشیر 3 کیلوگرم است.
برادر آهنگر الصوفی که همراه برادرش مهارت ساخت شمشیر را از جدش به ارث برده است تعریف کرد که شمشیرهای دمشقی بهترین سلاح در عصر برونز بودند و به آسانی سلاح دشمن را به دو قسمت می کرد.
هر یک از حاکمان آن زمان می خواست ارتش او مجهز به چنین سلاحی باشد. وقتی اوایل قرن 15 ، تامرلان دمشق را به تصرف خود درآورد ، 150 هزار پیشه ور را با خود به سمرقند برد. پس از 100 سال، سلیم 1 ، سلطان عثمانی نیز به همین شکل عمل کرد. سپس در دمشق هنر شمشیرسازی دوران سختی را پشت سر گذاشت و در سمرقند، خراسان و ترکیه با شدت تمام پیشرفت کرد.
قادر الصوفی تروریست ها را متهم به آن می کند که آنها از شمشیرها برای کشتن قربانیان خود استفاده می کنند. این تحریف اسلام است. زیرا در ادیان توحیدی مجازات اعدام وجود ندارد.
هم اکنون سلاح سازان دوران سختی را پشت سر می گذرانند، زیرا مردم پول برای خرید شمشیر ندارند، توریست ها نیز خیلی کم شده اند. قیمت شمشیر قدیم دست ساز 100 هزار لیر و قیمت شمشیر کوچک نسل جدید بین 5 تا 25 هزار لیر است. اما مشکلات شمشیرسازان را نمی ترساند و آنها اطمینان دارند که زندگی ادامه دارد و شمشیر ها خریده و هدیه داده خواهند شد، زیرا آن ها بخشی از میراث فرهنگی هستند که به همین شکل نیز باید در نظر گرفته شوند.
