در مقاله منشره در مجله Astrophysical Journal از ستاره دوقلوی کم نور مرموزی تعریف می شود که فهرست ستارگان صورت فلکی دلو را کامل تر کرده است. هر دو ستاره طی سال های اخیر هفت بار کم نورتر شدند.
کولین لیتل فیلد از دانشگاه نوتردام آمریکا در این خصوص گفت: « وقتی این ستاره از « پشت خورشید نمایان شد» و ما توانستیم نظارت بر آن را ادامه بدهیم ، از اینکه نور آن هفت بار کمتر شده بود شوکه شدیم. کم نور شدن ستارگان گواه آن است که « کوتوله سفید» دیگر از همسایگان خود نور « سرقت نمی کند» ولی نتواستیم به علت بروز این اتفاق پی ببریم. و هر چند ستاره صورت فلکی دلو دوباره روشن تر می شود اما این روند وقت زیادی می برد».
ستاره « FO» صورت فلکی دلو به انواع کمیاب ستاره های دوقلو تعلق دارند و از یک جفت کوتوله های سفید بزرگ و ستارگان کوچک « عادی» تشکیل شده اند که خیلی نزدیک به یکدیگر می چرخند. از اینرو بخشی از لایه های بیرونی ستارگان « عادی» در گرانشی « حوزه نفوذ» کوتوله سفید قرار دارد و به سمت آن کشیده می شود.
این روند نور «سیستم خورشیدی» را افزایش می دهد و مقدار این درخشش وابسته به این است که کوتوله سفید چطور هیدروژن سرقت شده را « هضم می کند» و آن را در سطح خود می سوزاند. اثرات این روند را می توان در پرتوهای قوی رنتگن مشاهده کرد که هیدروژنی را تولید می کند که بر سطح « ستاره — خون آشام» نمایان می شود.
سیستم « فو» صورت فلکی دلو یکی از نزدیک ترین سیستم های ستارگان از این نوع به زمین است — فاصله آن تا زمین فقط 500 سال نوری است. در سال 2014 میلادی وقتی تلسکوپ « کِپلِر» کار در قالب مأموریت « کا-2» را آغاز کرد، بر آن بخش صورت فلکی « دلو» نظارت کرد که « فو» در آنجا قرار داشت. بدین ترتیب، متخصصان توانستند برای نخستین بار بطور دقیق درخشندگی آن را اندازه بزنند و با دیگر پارامترهای آستروفیزیکی آن آشنا بشوند.
پس از دو سال ، وقتی « فو» صورت فلکی « دلو» از « پشت خورشید» نمایان شد، متخصصان در صدد بررسی دوباره نتایج نظارت ها برآمدند که از تلسکوپ « کِپلِر» دریافت شده بود. سورپریز در انتظار آنها بود: مشخص شد نور ستارگان طی این مدت 7 بار کمتر شده است. تا آن زمان ستاره شناسان با نظارت بر « خورشید های دو قلو» با پدیده مشابهی روبرو نشده بودند.
علاوه بر تغییر در نور، رفتار « فو» صورت فلکی « دلو» نیز تغییر کرده بود — ستاره با افزایش و کاهش نور خود به میزان 50 درصد هر 22 و 11 دقیقه « چشمک» می زد. ستاره هر دو ساعت یا روشن تر و یا کم نورتر می شد. به گفته دانشمندان، این تغییرات در نور ستاره با سرعت چرخش کوتوله سفید بدور ستارگان « عادی» مرتبط است.
ستاره شناسان فعلا نمی دانند چرا نور « خورشید های دوقلو» کاهش یافته است. آنها نمی توانند توضیحی برای رفتار کوتوله سفید پیدا کنند که برای مدتی « از خوردن ناهار صرف نظر کرده است» و با تأخیر زیاد به رژیم عادی خود برگشته است. لیتل فیلد و همکارانش معتقدند علت می تواند وجود لکه بزرگ بر سطح نیمه « عادی» « فو» صورت فلکی « دلو» باشد که بشکل تصادفی مانع از سرقت نور توسط کوتوله شده است.
میدان مغناطیسی شدید که توسط این لکه ایجاد شده است روند جریان هیدروژن را کند کرده که باعث کم نور شدن سیستم شده است. از سوی دیگر این امر نمی تواند توضیحی برای کاهش آهنگ احیای درخشش ستاره دوقلو باشد. از این رو این ستاره در دسته « خورشید های مرموز» مانند « ستاره بیگانه» KIC 8462852 و دیگر اجسام کیهانی قرار می گیرند که علم کنونی نمی تواند رفتار آن ها رادرک کند.
