و این فقط یک مبحث بدبینانه نیست ، این ارزیابی از اوضاع کنونی در گزارشی تحت عنوان " گرایش های جهانی: پارادوکس های پیشرفت" قبل از مراسم تحلیف دونالد ترامپ توسط شورای اطلاعات ملی آمریکا منتشر شد.
به عقیده ی نویسندگان این گزارش طی پنج سال آینده خطر درگیری ها تا حداکثر سطح خود از زمان " جنگ سرد" رشد خواهد داشت، ضمن آنکه درگیری ها ممکن است بین دول و همچنین درون کشورها رخ دهد. در بین سایر تهدیدها ، تروریسم ، عمیق تر شدن نابرابری دارایی ها، تغییرات آب و هوایی ، رشد کند اقتصادی و همچنین تقویت روسیه و چین ذکر شده است.
افزایش قدرت روسیه و چین در زمره ی خطرات به نظر وحشتی قدیمی ست ، اما با سایر ارزیابی ها حتی بدون داشتن اطلاعات مخفی که در دستان ماموران اطلاعاتی آمریکاییست می توان موافقت کرد ، و فقط کافیست که خبرها را بخوانیم. انفجارهای تروریستی ، مشکلات محیط زیست، رشد بی کاری ، همه اینها نشانه های آینده ی دشوار و تاریکی اند که شورای اطلاعات ملی آمریکا برای ما پیش بینی کرده است. نویسندگان گزارش در خصوص چه چیزهای سکوت کرده اند ، در خصوص آنکه چه کسی به خاطر این روندهای نامناسب پیش آمده مقصر است. و این مسئله قابل درک است ، برای آنکه اگر در این مسئله موشکافی کنند آنوقف کاملا روشن و بدیهی است که دستان آمریکا در وهله ی اول رو می شود.
در آغاز قرن ، آمریکا جنگ های خونینی را در عراق و افغانستان آغاز کرد ، جنگ هایی که نه تنها هیچ نتیجه ی مثبتی در مبارزه با تروریسم به همراه نداشت بلکه به بی ثباتی جدی در خاور میانه و آسیای میانه ، رشد خشونت و افراط گرایی در این مناطق تبدیل شد. تعجب آور نیست که از آغاز ریاست جمهوری باراک اوباما در سال 2008 منتظر سیاست های عاقلانه تر و صلح جویانه تری بودند. برای اولین بار در تاریخ ایالات متحده یک رئیس جمهور سیاه پوست امیدهایی را به همراه آورد و حتی جایزه ی صلح نوبل را در سال 2009 برنده شد وعملا جایزه ای برای رئیس جمهور جدید بود که در آن زمان هیچ کاری را برای تقویت صلح انجام نداده بود. و در آینده هم به آنها دست نیافت. چندی پیش روزنامه ی بریتانیایی گاردین نوشت که طی ریاست جمهوری باراک اوباما تنها طی یک سال 2016 آمریکا 25 هزار بمب در کشورهای خاور میانه و آفریقای شمالی ریخته است. این طور برداشت می شود که هر ساعت در جایی از جهان سه بمب آمریکایی منفجر شده است.
اوبامای دوستدار صلح نه تنها نقطه ی پایانی بر جنگ در افغانستان و عراق نگذاشت بلکه جنگ های جدید را هم افزود. آمریکا در بمباران های بی رحمانه لیبی شرکت کرد که به سرنگونی رژیم معمر قذافی و آشوب و بلوا در لیبی منجر گردید، از شبه نظامیان در سوریه حمایت شد و عملا اوضاعی را به وجود آورد که باعث پدید آمدن گروهک های تروریستی بی شمار در عراق و سوریه گردید وداعش در این میان از همه قوی تر شد. با توجه به چنین نتایج فاجعه بار ریاست جمهوری اوباما ، جایزه ی صلح نوبل را می توان مسخره کردن جامعه ی جهانی نامید ، نه برگ افتخاری در دفتر کار کمیته ی نوبل.
شورای اطلاعات ملی آمریکا در گزارش خود به این نتیجه می رسد: " پنج سال دیگر برای آمریکا ، آزمایش قدرت است. خوب یا بد در هر صورت چشم انداز جهانی در حال ظهور به اتمام عصر سلطه و سردمداری آمریکا پس از جنگ سرد منجر می گردد. نمی توان با این موضوع موافق نبود چرا که اوضاع جهانی نیروها به شدت در حال تغییر است و به زودی ما چیزهای جدیدی را مشاهده خواهیم کرد.
