دانشمندان پدیده اقلیمی « النینو» ، افزایش گرم شدن اقلیم را علت تکثیر شدید جلبک های سمی در سواحل غربی آمریکا و « اسیدهای زومبی» که از آن ها تراوش می کند اعلام کردند. « اسید های زومبی» در تماس با انسان باعث هذیان و مرگ می شوند. مقاله متخصصان بوم شناس در مجله « PNAS» منتشر شده است.
مورگن مکیبِن Morgaine McKibben از دانشگاه ایالت اورگون در کوروالیس آمریکا در این خصوص گفت:« آنچه بیش از هر چیز باعث نگرانی ما می شود آن است که افزایش پلانکتون ها که اسید تولید می کنند می تواند عواقب طول و درازی داشته باشد. به عنوان مثال، صدف ها که آب را پاکسازی می کنند و به عنوان فیلتر آب ایفای نقش می کنند این ترکیبات در بافت آن ها انباشته می شود که روند دفع آن خیلی کند است. هر چه سطح مسمومیت بیشتر باشد ، صدف ها برای انسان خطرناک تر می شوند- حداقل یکسال باید صبر کرد و بعد به صید آنها پرداخت».
آب های رنگین باعث پرورش جلبک های آبی — سبز می شوند که هم در دریاهای آب شیرین و برکه ها و هم در دریاهای آب شور وجود دارند. وقتی سطح سیانوباکتری و جلبک قهوه ای به سطح انفجاری برسد، یک لکه بزرگ روی آب ظاهر می شود که به علت سمی بودن برای سلامتی انسان و جانوران خطرناک است. جلبک ها سموم را به داخل آب پخش می کنند و به این ترتیب محیط زندگی خود را پاک می سازند».
بهار و زمستان سال 2015 میلادی انواع مختلف « اسید زومبی» آمریکا را شوکه کرد- شیوع جلبک ها از نوع Pseudo-nitzschia australis به ثبت رسید که سلول های آن ها هنگام گل دادن مقدار زیادی نیروتوکسین « دی. اِی» تولید می کنند که آن را « اسید زومبی» می نامند. مولکول های این ماده براحتی در بافت های بدن ماهی و صدف ها انباشته می شود و خوردن آنها توسط پستانداران ، پرندگان و یا انسان ایجاد هذیان، تشنج کرده و به مرگ می انجامد.
مکیبِن و همکارانش معلوم کردند که علت اصلی اپیدمی جلبک های رنگی ،پدیده اقلیمی « ال- نینو» بود. پدیده « ال- نینو» (« پسربچه » از ترجمه اسپانیولی) نشانه افزایش غیرعادی دمای سطح آب در بخش مرکزی و شرقی مناطق گرمسیری اقیانوس آرام است.
این فرایند روند عکس « لا —نینا» («دختر بچه») است که بر عکس با سرد شدن هوا در همان بخش اقیانوس مرتبط است. این وضعیت با فاصله یکسال جا عوض می کند. « ال — نینو» و « لا — نینا» بر چرخش جریان های اقیانوسی و بادها در جو تأثیر می گذارند که باعث خشکسالی در یک منطقه و جاری شدن سیل در مناطق دیگر می شود.
متخصصان بوم شناس با بررسی و مطالعه فعالیت « ال — نینو» طی 20 سال اخیر و مقایسه آن با فرکانس جلبک های رنگین در سواحل آمریکا به این نتیجه رسیدند که افزایش فعالیت آن موجب گل دادن جلبک سمی و پخش مقدار زیادی اسید به آبهای اقیانوس آرام می شود.
دلیل وقوع این اتفاق آن است که آب های گرم باعث تضعیف جریان های کالیفرنیا می شوند که آب های گرم را به جنوب منتقل می کند و در نتیجه آب گرم بسمت شمال و به سواحل جنوبی آمریکا و مکزیک جریان می یابد. همراه آب های گرم « فیتوپلانکتون» ها نیز به آن جا جاری می شوند و بشدت تکثیر می شوند و آب و گیاهان را مملو از « اسید زومبی» می کنند.
از آنجا که این روند سریع نیست باتوجه به فعال بودن « ال — نینو» و یک پدیده دیگر اقلیمی و نوسان های دهه ای اقیانوس آرام می توان پیش بینی کرد که جلبک ها با چه شدتی گل خواهند داد. این پیش بینی ها به دفاع از ساکنان آمریکا در مقابل مسمومیت با « اسید زومبی» و صنعت شیلات از ضررهای اضافی کمک خواهد کرد.
