دولت پکن ایجاد واحد پلیس اکولوژی (بوم شناسی) را برای مبارزه با آلودگی هوا در پایتخت چین اعلام کرد. سای چی شهردار پکن گفت که پلیس ها مراقب آن خواهند بود که شهروندان در خانه های ویلایی خود گوشت کباب نکنند و آشغال نسوزانند و هیمه آتش به پا نکنند.
میخائیل کاروستیکوف خبرنگار این موضوع را برای « اسپوتنیک» مورد تفسیر قرار داده است.
ایجاد واحد پلیس اکولوژی گام تازه ای در ردیف تلاش های مقامات چین برای مبارزه با دود و غبار است که بخش مرکزی و شمال کشور را طی سه هفته گذشته پوشانده است. ذرات خطرناک РМ 2.5 برای تندرستی که وارد هوا می شود گاهی به 300 میکروگرم در هر مترمربع می رسد. سازمان بهداشت جهانی غلظت بالای 25 میکروگرم РМ 2.5 را برای سلامتی مضر می داند. در شهر شیجیاژوانگ سطح آلودگی به سطح رکورد1000 میکروگرم در هر متر مربع رسیده است.
سای چی در کنفرانس مطبوعاتی 7 ژانویه متذکر شد که دولت پکن در سال 2017 میلادی یکسری اقدامات در جهت کاهش آلودگی هوا به اجرا خواهد گذاشت. 500 کارخانه شهر که هوا را زیاد از حد آلوده می کنند تعطیل خواهند شد و 2500 کارخانه مدرنیزه خواهند شد. ورود بیش از 300 خودرو قدیمی به پایتخت ممنوع خواهد شد. اما این اقدامات بعید است باعث تغییر ریشه ای اوضاع شود» تعداد خودرو در سال 2016 در پکن به 17 میلیون رسید که بر طبق اطلاعات سازمان ملی انرژتیک چین 30 درصد دود و آلودگی هوای پکن سهم آن هاست. شهردار پکن اعتراف کرد که علت آلودگی شدید هوا و دود و غبار — ضعف در نظارت بر اجرا و رعایت قوانین است. جریمه فقدان تأسیسات پاکسازی هوا بسیار پایین است و می توان خیلی راحت از پرداخت آنها سرباز زد.
میخائیل کاروتیکوف در تفسیر خود در روزنامه «کامرسانت» در توضیح این موضوع نوشت: « سال گذشته درخواست اینترنتی برای نصب دستگاه تهویه در مدارس دهها هزار امضا جمع کرد. نهایتا مقامات با نصب دستگاه های تهویه در مدارس موافقت کردند. بر طبق محاسبه کارشناسان اکولوژی ، تنفس روزانه هوای آلوده باعث کاهش عمر ساکنان در نواحی مرکزی و شمالی چین به میزان 5 سال و نیم می شود.
اواخر ماه دسامبر سال 2016 میلادی در تلاش برای تغییر اوضاع ، کنگره ملی خلق چین قانونی را به تصویب رساند که از اول ژانویه سال 2018 مالیات جدید بر پخش مواد آلوده کننده وضع خواهد شد. از آن تاریخ کارخانه های چین در ازای هر تن فضولات سمی باید 144 دلار (هزار یوآن) به خزانه دولت پرداخت کنند. طی یکسال این میزان به 50 میلیارد دلار خواهد رسید. در سال 2016 میلادی بر طبق قانون مشابهی 2 میلیارد و 500 میلیون دلار جمع آوری شد. هم اکنون چین با مسأله دشواری روبروست: محدود کردن پخش فضولات به کاهش رشد اقتصادی خواهد انجامید و فقدان محدودیت به فاجعه اکولوژیکی منجر خواهد شد. برای بسیاری از شهرها و روستاهای چین، تولید کثیف — یگانه منبع درآمد است و تعطیل کردن آن ها افزایش تشنج اجتماعی را موجب خواهد شد.
