اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا احیای همکاری نظامی با روسیه بشکل دهه 1990 را بعید ندانست. وی با سخنرانی در مرکز پژوهش های بین المللی و استراتژیکی در واشنگتن آن روح و نص همکاری را یادآور شد که پس از پایان جنگ سرد بین کشورها وجود داشت و فراخواند در مناسبات با مسکو « درها باز گذاشته شوند».
کارتر گفت: باید درها باز گذاشته شوند و با روسیه در عرصه هایی که منافع ما با یکدیگر مطابقت دارد و یا در مواردی که می توان آنها را با هم تطبیق داد، همکاری کنیم. همانطور که گفتم دورانی بود که پس از جنگ سرد روسیه با آمریکا و کشورهای دیگر همکاری می کرد و سهم خود را در رعایت اصول نظم جهانی ایفا می کرد و آن ها را تخریب نمی کرد… شاید زمانی این روح همکاری دوباره احیا شود».
رئیس پنتاگن به عنوان نمونه همکاری موفق بین آمریکا و روسیه از برنامه مشترک کاهش خطر تسلیحات کشتار جمعی نام برد (برنامه باصطلاح نان — لوگار) که مطابق با آن آمریکا می بایست تا حدودی سرمایه کاهش زرادخانه هسته ای روسیه را تأمین می کرد. منتقدان این برنامه متذکر شدند که بخش اعظم این سرمایه به جیب مشاوران و مقاطعه کاران آمریکایی سرازیر شد و نظامیان در جریان بازرسی ها توانستند به اطلاعات محرمانه دست یابند.
بیستم ماه ژانویه کارتر و دیگر اعضای دولت باراک اوباما از سمت های خود کنار می روند. وزیر مستعفی با برخوردهای دوگانه خود نسبت به روسیه شهرت دارد که قبلا آن را بشکل « نیرومند و باثبات» فرمولبندی کرده بود. از یکسو کارتر خواهان بازدارندگی نظامی و دیگر انواع بازدارندگی روسیه بود و از سوی دیگر — خواهان همکاری در آن رشته هایی با روسیه بود که برای آمریکا مفید باشد.
ولادیمیر کیرییف کارشناس سیاسی روسیه در برنامه « اسپوتنیک» در این خصوص گفت: اعلامیه کنونی کارتر آشکارا از چارچوب لفاظی عادی اعضای تیم اوباما که در حال ترک سمت های خود هستند، فراتر می رود.
بیانیه های قبلی او در باره گویا « سهم صفر» روسیه در مبارزه با تروریسم در سوریه روشن تر بودند و اصلا مطابقتی با فراخوان او در خصوص « درها را باز بگذارید» ندارد. اینگونه بیانیه ها در طول کار دولت باراک اوباما بارها صادر شدند. شایان ذکر است که کار دولت اوباما در عرض این سالها یکسان نبود و بدور از واقعیات زندگی بود. حتی نمی توان گفت که نوعی موضع خاص ایدئولوژیکی ابراز می شد. آنها اشخاصی بودند که دچار « نفس گرایی» شدند- آنها مثل یک فرقه بزرگ هستند. وقتی این نوع افراد پروسه جهانی را رهبری می کنند، خیلی خطرناک است.»
به عقیده وی دولت دونالد ترامپ می بایست به اوضاع اوایل دهه 1990 برگردد.
« ما مشاهده کردیم که اوباما سیاست جرج بوش و بیل کلینتون را ادامه داد. پس از فروپاشی اتحاد شوروی از فرصت مشارکت با روسیه جهت ایجاد نظم جهانی امن استفاده نشد. آمریکایی ها در عرض 25 سال با لجبازی زیاد این امکان را نادیده گرفتند و ترجیح دادند در شرایط جنگ سرد به زندگی خود ادامه بدهند. آنها واقعا به اراذل و اوباشانی شباهت دارند که از کنترل خارج شدند و « شکلات را از دست کودکان غارت می کنند» — آنها جنگ به پا کردند و درگیری ها را دامن زدند. هم اکنون دونالد ترامپ به شرایط دهه 1990 برمی گردد که در واقع یک وضعیت پراگماتیک است. وی می گوید که امکان ایجاد نظم عادلانه تر جهانی وجود دارد و همکاری با روسیه ممکن است. به نظر من این نشانه آن است که در ایالات متحده زمان هوشیاری فرا می رسد.
ولادیمیر کیرییف آخرین پیام باراک اوباما در صفحه رئیس جمهور آمریکا در « تویتر» را مورد تفسیر قرار داد که محبوب ترین پیام وی طی 8 سال حکومت او بود.
« خواهش میکنم باور کنید که تعییرات از عهده من و برای شما خارج است».
« این را می توان خودشیفتگی مشخص وی نامید. او باور دارد که تاریخ را ساخته است و مهمترین قهرمان آن است. به عقیده من اوباما برای ترک صحنه سیاسی آماده نیست. او بر تأثیرگذاری بر آن در آینده تلاش خواهد ورزید. او برخلاف قوانین آمریکایی تا آخرین لحظه موضع خود را به به دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا تحمیل کرد. از این به بعد اوباما در عرصه سیاسی بشکل « یک اوباش» حضور خواهد داشت ».
