چند صد نفر از دسته دوم ممتاز اعزامی تفنگداران آمریکا در طول چند سال آینده در ولایت هیلمند آن کشور مستقر خواهند شد. آن‌ها در عملیات علیه جبش طالبان شرکت کرده و به عنوان مربی و مشاور نیروهای افغانی دست به اقدام خواهند زد. محققان می‌گویند که افزایش حضور آمریکا در افغانستان در حکم تلاش پنتاگون برای جلوگیری از تلافی جویی طالبان است
تجربه اعمال نظامی در عراق و افغانستان نشان داد که تفنگداران دریایی مانند یک تیم آتشنشانی عمل می‌کند و آن‌ها را به دشوارترین جا ها و محل های هجوم می فرستند. تفنگداران آمریکا از 2004 تا 2014 در هیلمند عمل کرده و چند صد نفر را از دست دادند.
بنا به داده‌های پنتاگون الان در آن ولایت حدود 200 نظامی آمریکایی از نیروی زمینی قرار دارند ولی ابتکار عمل را از دست داده و قادر نیستند حفاظت از چند فرودگاه مهم را تأمین کنند. وضیعت بدتر می‌شود و در 2016 حتی وضع مرکز آن ولایت به مخاطره افتاد. پنتاگون مجبور شد نه تنها از یگان های ارتشی بلکه از یگان های ویژه خود استفاده کند.
قرار است تفنگداران دریایی بعنوان مربی و مشاور کار کنند ولی فرماندهی با احتیاط می فهماند که گاهی اوقات این ماموریت شکل عملیات جنگی را خواهد داشت.
ژنرال روجر ترنر فرمانده یک دسته تفنگداران دریایی این ماموریت را غیر جنگی نمی داند. به اطلاع جراید آمرکایی، تفنگداران دریایی لا اقل برای چند سال در هیلمند باقی خواهند ماند و موعد تعویض پرسنل هم اینک مشخص است. رویهمرفته تا آخر 2016 در افغانستان تقریباً 8400 نفر از نظامیان آمریکایی مستقر شده بودند.
تفنگداران دریایی آمریکا در اکتبر 2014 به ابتکار اوباما در چارچوب خروج یگان ها هیلمند را ترک کردند. بارگشت کنونی آن‌ها نشان دهنده تیرگی موقعیت در آنجا است. میزان بالای تلفات نیروی انتظامی افغانی گویای همین است. در 2016 تلفات دستجمعی نیروی امنیتی محلی به 5500 کشته و 10 هزار زخمی رسید.
نیکیتا مندکوویچ محقق مرکز مطالعات افغانستان معاصر و رئیس باشگاه تحلیلی اوراسیا بر آن است که موقعیت کنونی در افغانستان واقعاً مشکل است. این کارشناس گفت:
«از آغاز 2014 موقعیت در این کشور پیوسته تیره می شود. فعالیت‌های طالبان بالا رفته و آن‌ها به تصرف مراکز ولایتی و الوس ولی ها پرداخته و الان اخراج آنان از آنجا فقط بوسیله توپخانه و هواپیما امکان‌پذیر است». به گفته مندکوویچ، مقام های کابل برای قطع این گرایش منفی برای سال 2017 یک سری عملیات نظامی با هدف تثبیت موقعیت را برنامه‌ریزی کردند. هیلمند از همان حوزه هایی است که فعالیت طالبان در آنجا مخصوصاً بالا است. این ولایت هم‌مرز پاکستان است و در آن پایگاه های پشت جبهه طالبان مستقرند. در آنجا مزارع گسترده خشخاش که برای تروریست ها پول می‌دهد هستند. از این رو راه اندازی حمله در آنجا منطقی می بود».
نیکیتا مندکوویچ تأکید کرد که برای بهبودی اوضاع در افغانستان لازم است که مساعی نظامی با روند سیاسی ادغام شود. وی در توضیح گفت:
«رسیدن به پیروزی تاکتیکی در افغانستان میسر است زیرا درجه آمادگی واحد های آمریکایی از طالبان و ارتش افغانی به مراتب بالاتر است. ولی نیرو های آمریکایی و افغانی پس از تصرف این یا آن سرزمین قادر نیستند آنرا برای مدت طولانی در دست خود نگه داشته باشند».
