فاطمه محمد نجار(Fatima Muhammed Najar) توانست شهر « کفریا» تحت محاصره تروریست ها در شمال ادلب را ترک کند. مطابق با تاریخ قید شده در شناسنامه اش، او در سال 1923 در ادلب بدنیا آمد و 93 سال از عمرش می گذرد.
نوه هایش او را همراهی کردند. زن کهن سال در باره محاصره شهر تعریف کرد و گفت: « ما مثل زندانی زندگی می کردیم. ما نه به آب دسترسی داشتیم و نه به غذا. یک کیلو نان 1000 لیر (5 دلار) قیمتش بود و حبوبات 7 هزار لیر. به غیر از پماد و قطره چشم امکان دسترسی به پزشک، دارو نداشتیم. من ایمان داشتم که خداوند پزشک و داروی من است. هیچگونه رژیم قضایی رعایت نمی شد، هر چه بود می خوردم».
فاطمه طی سه سال اخیر دیگر کارهای سنگین انجام نمی دهد. حالا فقط به صحبت با همسایه ها مشغول می شود. چین و چروک های عمیق و رگ های بیرون زده دستانش گواه طول عمر اوست. او دوران جوانی خود را به یاد دارد و تا کنون روسری سال های جوانی را سر می کند.
