مرکز پژوهشی پورتال اینترنتی « سوپرجاب.رو» در بین نمایندگان حرفه های مختلف یک نظرسنجی به انجام رساند تا معلوم شود کدام متخصصان بیش از دیگران به تنبلی کشش دارند و با کمال میل به تنبلی خود اعتراف می کنند. بطورکلی شرکت کنندگان نظرسنجی تمایل زیادی در اعتراف به تنبلی خود در کار نشان ندادند.
150 نفر از هر 32 حرفه محبوب در بازار کار روسیه از تمام مناطق فدرال کشور در نظرسنجی شرکت کردند. برنامه نویسان در بین نظرخواهی شدگان « سوپر جاب. رو» بیش از دیگران خود را تنبل نامیدند (33 درصد کل شرکت کنندگان در نظرسنجی این حرفه) ، دزاینرها با (32 درصد) و سیس ادمین (مدیر سیستم) با (31 درصد) در جای دوم و سوم قرار گرفتند. نظرخواهی شدگان با اعتراف به تنبلی ، دو نوع اصلی این حالت را طبقه بندی کردند: تنبلی به عنوان رفتار غیر فعال که به بی تفاوتی و تخریب می انجامد و تنبلی به عنوان موتور پیشرفت.
پژوهشگران متذکر شدند که نمایندگان تمام حرفه ها تمایل زیادی به اعتراف به تنبلی نشان نمی دهند و فقط یک سوم نظرخواهی شدگان شجاعت بخرج دادند.
پروفسور مارک ساندومیرسکی دکتر علم روانشناسی در این خصوص گفت: « تنبلی مطابق با شرایط را می توان به اشکال مختلف مورد ارزیابی قرار داد. گاهی پدیده وفق یابی مفید است که انسان را از فعالیت ناکارا و یا غیر ضروری آزاد می سازد. در اینصورت، شخص روش باصرفه تر رسیدن به هدف را پیدا می کند. بدین معنا — تنبلی موتور پیشرفت فنی است. برای بعضی از حرفه ها که برخورد خلاق ضروری است، باید راهکار خود ویژه یافت شود و زحمت کار به حداقل رسانده شود، تنبلی یک خصوصیت مفید حرفه ای است. برنامه نویسان به این گروه تعلق دارند، زیرا هدف آنها — طراحی الگاریتم کارایی است که استفاده از منابع کامپیوتری و فکری را به حداقل برساند. این موضوع در خصوص دزاینرها نیز صادق است. برای سیس ادمین (مدیر سیستم) ، تنبلی اساس حرفه او را تشکیل می دهد، زیرا سیس ادمین خوب — متخصصی است که بتواند کارش را بشکلی تنظیم کند که سیستم دچار حداقل اختلال شود و در نتیجه او هر چه کمتر کار کند».
تعدادی از نظرخواهی شدگان با این نظر موافقند.
بطور شرطی میتوان تنبلی را به « شدید» و لحظه ای (وابسته به موقعیت) و « مزمن» و یا بشکل یک عادت تقسیم کرد. نوع اول می تواند مفید باشد و در صورت کمبود منابع کاری و انرژی باعث نجات شخص شود. تنبلی در این مورد به شخص کمک می کند فعالیت خود را بخوبی تنظیم کند. در مورد دوم، تنبلی یک پدیده منفی است. به گفته ساندومیرسکی، نمایندگان آن حرفه ای که در آخرین ردیف فهرست رتبه بندی قرار دارند به تنبلی خود اعتراف نکرده و نسبت به خود هیچگونه نظر انتقادی ابراز نمی کنند.
