دانشمندان روسیه ثابت کردند که شهاب سنگ های کمیابی که سال های زیادی مریخی نامیده می شدند از سیاره سرخ بسوی زمین پرواز نکرده بودند. یگانه دلیل تعلق آنها به مریخ با ساختار پیچیده ایزوتوپی گازی مرتبط بود که در این شهاب سنگ ها یافت شد که شباهت زیادی به نوع مریخی دارد. بر طبق نتایج پژوهش های جدید، شیمیدانان و ستاره شناسان ثبوت قبلی در این خصوص را رد کردند.
الکساندر باگروف دکتر علم فیزیک — ریاضی و کارمند ارشد علمی انستیتو نجوم آکادمی علوم روسیه در مصاحبه با روزنامه « ایزوستیا» در باره نتایج پژوهش ها تعریف کرد.
« قبلا زمین شناسان و متخصصان ژئوشیمی و دیرینه شناسان و دیگر علوم به مطالعه و تحقیق در باره شهاب سنگ های مریخی می پرداختند اما متخصصان مکانیک فضایی در این زمینه دست به پژوهش نزده بودند. دانش نجومی پاسخ به این سوالات را ممکن می سازد. اولین چیزی که مرا به فکر انداخت اهمیت دومین سرعت فضایی برای مریخ بود که مساوی است با 5 کیلومتر در ثانیه. اگر سرعت شهاب سنگ مریخی کمتر باشد صاف و ساده روی مریخ می افتد. آیا می توان با تصادم قوی سنگی با چنین سرعتی را پرتاب کرد؟ فقط اگر برخلاف قوانین فیزیک عمل شود».
مطابق با محاسبات مشخص، برای ایجاد شرایط پرتاب شهاب سنگ با سرعت ضروری از مریخ، حداقل 400 سنگ («جسم بیجان» در حال حرکت با سرعت 10 کیلومتر در ثانیه) باید با هم تصادم کنند. سنگها به اطراف پراکنده خواهند شد و برای احتمال سقوط دست کم یک سنگ روی زمین تصادم یکباره سنگ های مریخی کافی نخواهد بود. حداقل هزاران تصادم از این نوع لازم خواهد بود که در اینصورت فقط یک دهم درصد سنگ های پرتاب شده می تواند سرعت ضروری برای پرواز در جهت زمین را بدست آورد.
بدین ترتیب به گفته دانشمند روس، برای پرواز دست کم یک شهاب سنگ از مریخ به زمین، مریخ باید حدود یک میلیارد تصادم با نیروی لازم را از سر بگذراند. در سراسر منظومه شمسی این تعداد شهاب سنگ که قادر باشد نقش « مهاجم» را ایفا کند وجود ندارد. در مریخ در طول تاریخ موجودیت آن، حدود 60000 شهاب سنگ « مهاجم» وجود داشته است که آشکارا برای رساندن یک شهاب سنگ مریخی به زمین کافی نخواهد بود. از اینرو آیا می توان بطور جدی از صدها شهاب سنگ صحبت کرد؟
یگانه دلیل تعلق آنها به مریخ با ساختار پیچیده ایزوتوپی گازی مرتبط است که در این شهاب سنگ ها یافت شده و شباهت زیادی به نوع مریخی دارد که عمر آنها میلیارد سال است. ترکیب حباب های گازی مانند حباب های موجود در جو مریخ کنونی است. به گفته دانشمند روسیه، آتمسفر سیاره سرخ طی این سالها بطور اساسی تغییر کرده است.
اما حیطه ناشناخته ها وسیع تر می شود. حال باید پاسخ سوال های جدید را یافت. پیدا کردن منشأ این شهاب سنگ ها و توضیح وجود اثرات آتمسفر مریخ در آنها.
الکساندر باگروف در این خصوص گفت: « دویست سال است که بحث ها در باره وجود سیاره فرضی بین مدارهای مریخ و مشتری ادامه دارد. من شخصا بعید نمی دانم که تا کنون تکه هایی از سیاره ویران شده فضای کیهانی را پر کرده است که هرازگاهی روی زمین می افتند. ترکیب این سنگ ها را می توان با ساختار جسم فضایی که سالها قبل، از بین رفته است توضیح داد. اما باید تحقیقات زیادی در این زمینه به انجام رساند».
از 65 هزار شهاب سنگی که زمانی روی زمین پیدا شده اند فقط 69 سنگ به نوع مریخی مربوط می شود و و قدیمی ترین این 69 سنگ 4 میلیارد و 100 میلیون سال عمر دارد که در آن زمان منظومه شمسی خیلی جوان بود. جوان ترن شهاب سنگ 500-300 میلیون سال پیش مریخ را ترک کرد.
آندری مرتاضوف مدیر رصدخانه دانشگاه دولتی ریازان به نام « یسنین» و نامزد علم فنی در این خصوص گفت: « توجه به شهاب سنگ های مریخی منطقی است. مطالعه منشأ این نوع اجسام فضایی و مقایسه ساختار آنها با ساختار مواد معدنی زمین می تواند اسرار تکامل منظومه شمسی و زمین را روشن سازد. تا کنون پژوهش های مشخص در این خصوص که آیا این شهاب سنگ ها واقعا مریخی هستند به انجام نرسیده است.هم اکنون ساختار و عمر آنها تدقیق می شود. در آینده، مطالعه ساختار معدنی سطح مریخ باید انجام شود. اینگونه کارها در تعدادی از آزمایشگاه های جهان از جمله در روسیه انجام می شود.
