مسکو برای اولین بار بر طبق فهرست رتبه بندی انتشاراتی Lonely Planetدر بین ده ردیف اول قرار گرفت. تهیه کنندگان این فهرست به تغییراتی که در این اواخر در مسکو رخ داده است توجه نشان دادند. در مسکو زیربنای شهری توسعه و تکامل قابل توجهی یافته است.
آژانس خبری « اسپوتنیک» فهرست اماکن غیر عادی و جاذبه های مرموز پایتخت روسیه را تهیه دیده است.
خانه ملنیکوف
خانه — کارگاه آرشیتکت ملنیکوف در کوچه « کریووآرباتسک-Krivoarbatsk» — یکی از معدود یادبودهای رشته معماری شوروی است که هنوز حفظ شده است. ملنیکوف آن را برای خود و به سلیقه خود ساخت. خانه آرشیتکت شوروی در واقع سمبل زیبایی و کاری ملنیکوف و کل آوانگارد شوروی بود. خانه از استوانه های داخل یکدیگر ساخته شده است و 36 پنجره الماسی شکل بدون هر گونه زاویه مستقیم دارد. بر طبق ایده آرشیتکت تقسیم بندی خانه به اتاق های جداگانه وجود ندارد، فضای داخل خانه به بخش های گوناگون، بلند و سیستم ستون بندی تقسیم شده است. در سال 2014 میلادی پس از مذاکرات حقوقی با وارثان خانه ملنیکوف، این خانه موزه شد. با وجود اینکه نام این خانه در کتاب های راهنمای گردشگری وجود دارد و باصطلاح عبادتگاه معماران خارجی است (و گردشگران ساده) ، در روسیه آشنایی کمی با آن دارند. شاید به این دلیل که این خانه اشرافی در داخل کوچه « کریووآرباتسک» و پشت حصار و درختان مرتفع از چشم مردم پنهان مانده است.
باغ رز صومعه مریم مقدس
صومعه مریم مقدس در سال 1909 به دستور ملکه الیزابتا فئودورونا پس از به قتل رسیدن شاهزاده سرگی الکساندروویچ، شوهرش ساخته شد. هزینه ساخت آن با فروش جواهرات تأمین شد. تا قبل از انقلاب خانه یتیمان، بیمارستانی برای فقرا و غذاخوری رایگان و دیگر نهادهای اجتماعی در آنجا مستقر بودند. از سال 1926 تا 1992 این صومعه بسته شد. از ساختمان صومعه در سال های مختلف بصورت سینما، پلی کلینیک و کارگاه ترمیم و بازسازی استفاده شد و پس از فروپاشی اتحاد شوروی صومعه مریم مقدس به کلیسا بازگردانده شد. هم اکنون این صومعه زنان با مقام خاصی است که سبک کار و زندگی در آن به ایده های بنیان گذار آن نزدیک است. در آنجا یتیم خانه برای دختران یتیم و مرکز توانبخشی برای کودکان مبتلا به فلج مغزی و مرکز خدمات تسکینی کودکان دایر است. راهبه ها در صومعه باغ زیبایی با بوته های گل رز را پرورش داده اند که جایی بسیار آرامش بخش در مرکز مسکو شده است.
کوچه حجاری و نقوش پلوتنیکوف
خانه زیبا در کوچه « پلوتنیکوف» در سال 1907 میلادی برای « برویدو — Broido» ساخته شد. نیکلای ژریخوف آرشیتکت مشهور دوران مدرن این خانه را ساخت. نمای بیرونی خانه مزین به ده مجسمه است که با دیدن آنها از نزدیک، نویسندگان کلاسیک روس — پوشکین ، گوگول و تولستوی قابل شناسایی هستند. نویسندگان در آغوش زنان نیمه برهنه در لباس های باستانی دیده می شوند و در جاهای دیگر در کنار یکدیگر. شایعات زیادی در خصوص ماجرای خلق این این حجاری ها پخش شده بودند. مطابق با یکی از این شایعات، تا قبل از انقلاب، آنجا فاحشه خانه بود که نویسندگان دوست داشتند به آنجا سر بزنند. بر طبق شایعه دیگر، حجاری توسط مجسمه ساز سینایف برنشتین برای موزه هنرهای تزیینی واقع در خیابان « وُلخون» ساخته شده بود. وقتی کار ساخت به اتمام رسید، این مجسمه ها را به دلیل مضمون اروتیک قبول نکردند. از این رو تزیین بخش نمای بیرونی خانه ای در کوچه «پلوتنیکوف» شد. البته این حجاری در وضعیت بدی قرار دارد. ولی هنوز از ترمیم آن صحبتی نمی شود. از اینرو هرکس مایل به دیدن این حجاری است، باید عجله کند.
کارگاه یوگنی وُچِتیچ
در خیابان « تمیریازوف» در آخرین نقطه پارک، پشت حصار بلندی خانه اشرافی یوگنی وُچُتیچ —Vochetich مجسمه ساز کلاسیک شوروی قرار دارد. زمانی که وی در قید حیات بود، کارگاه هنری در مجاورت خانه خود ساخت. تا کنون کپی طرح های مجسمه های ساخته شده توسط وی در آنجا حفظ شده است: مجسمه «رزمنده — آزادیبخش»، « مادر وطن — فرا می خواند»، « ضرب شمشیر» و طرح های ناتمام مجسمه عظیم لنین. متأسفانه نمی توان این خانه را از نزدیک تماشا کرد. خانه و محوطه اطراف آن از مقام موزه شخصی برخوردارند، از اینرو امکان دیدن آن محدود است. اما افراد کنجکاو و لجباز می توانند بشکلی از حصار رد شوند و محافظان خانه را قانع کنند به آنها اجازه ورود به خانه را بدهند و یا از آکادمی نقاشان درخواست کنند اجازه دیدن از خانه را برای آنها صادر کند.
