آثار نقاشی سرگی فئوفانوف از خودویژگی منحصربفردی برخوردارند. آثار وی تمام کسانی را که به نظاره آنها می ایستند به فضای خاص خود جذب می کند.
اشخاصی که خود را در بین تابلوها و مجسمه های او می یابند در لحظه ای بخشی از دنیای موازی تخیلی می شوند! با نگاه به عکس بازدیدکنندگان نمایشگاه فئوفانوف بخوبی می توان به این موضوع قانع شد — تصویر اشیاء و موجودات گویی مکمل سیمای بیننده است که در اکثر موارد زینت بخش آن است.
نمایشگاه آثار فئوفانوف تحت عنوان « پرواز سیمرغ» به کنفرانس بین المللی « ایران شناسی در اورآسیا: گذشته، حال و آینده» اختصاص داشت که در دانشگاه علوم انسانی روسیه برگزار شد. طی یک ماه تمام فضای مرکز موزه ای دانشگاه پر از تابلوها و مجسمه ها با تصاویر پرندگان زیبای در حال رقص با تخم مرغ روی سر، زنان فضایی و آتش و گل شده بود. در نگاه اول هیچ چیز ایرانی در این آثار نبود. کلیشه شکل گرفته در نزد اروپائیان در خصوص هنر تجسمی ایران فاصله زیادی با آثار هنرمند روس داشت. اما با ورود به دنیای سیماهای خودویژه و عجیب و غریب هنرمند ناگهان جریان « کهن الگویی» احساس می شد که بیننده را به جایی می برد که پری و دیو، زال و ضحاک، رودابه و تهمینه، رستم و سهراب ، افراسیاب و سیاوش و دیگر قهرمانان افسانه های باستانی ایرانی در آنجا خلق شدند.
فیروز عبدالله یوا ملویل ، مدیر « مرکز شاهنامه» در کالج« پمبروک» دانشگاه کمبریج در خصوص کاتالوگ نمایشگاه گفت: « نقاشی ها و مجسمه های فئوفانوف مصورسازی مستقیم سوژه های افسانه های ایرانی و قصه های فارسی نیست، بلکه خیالپردازی بر این موضوعات است. هنرمند که آشنایی خوبی با تاریخ و هنر ایران دارد و در ایران بوده است، آگاهانه از عناصر آشنای فرهنگی دوران تاریخی ایران در آثار خود دوری می ورزد. او دنیای خاص تخیلی خود را با فرهنگ و سنن خود خلق می کند که جایی بین خطوط فولکلور ایرانی دارد و از نوعی رابطه تنگاتنگ سیمایی با آن برخوردار است».
سرگی فئوفانوف در سال 1950 در مسکو متولد شد و در رشته « نقاش تئاتر» از دانشگاه « گیتیس» فارغ التحصیل شد. سالهای زیادی در تلویزیون کار کرد و ریاست بخش نقاشان برنامه کودکان را عهده دار بود.
در سال 2000 میلادی سرگی فئوفانوف از نمایشگاه فرش در موزه شرق مسکو دیدن کرد که توسط رایزنی فرهنگی وابسته به سفارت ایران برگزار شده بود. از آن زمان به بعد نقاش روس به مطالعه ایران، هنر و فرهنگ آن پرداخت و ترجمه روسی « شاهنامه» فردوسی را خواند. به ایران سفر کرد و طرح های زیادی از زندگی مردم آن دیار کشید که در سال 2013 میلادی در نمایشگاه آکادمی نقاشان به معرض نمایش گذاشته شدند. آن نمایشگاه نیز « پرواز سیمرغ» نام داشت.
اینکه سیمرغ به پرواز خود در روسیه ادامه داده است و جایی برای خود در دانشگاه علوم انسانی پیدا کرد تا خود را به دانشجویان و ایران شناسان از سراسر اورآسیا نشان بدهد — شانس بزرگی است. بدین ترتیب امکانی برای تمام اشخاصی که به مطالعه ایران می پردازند فراهم شد تا بازتاب سیماهای آن را در آثار نقاش روس ببینند.
پاول باشارین نامزد علم فلسفه و رئیس کرسی ایران شناسی دانشگاه علوم انسانی شاگردان خود را با این آثار آشنا کرد.
— به نظر من، نقاش روس توانست بطور صد در صد به هدف بزند. اما با صحبت در باره سمبل های سنتی هنر ایران ، باید دو چیز را از هم جدا سازیم — درک سنتی بومیان از فرهنگ و درک سنتی نقاش که تا حدی با هم فرق دارند. فقط وقتی این دو مفهوم یکدیگر را لمس کنند ، اثر هنری گویای نوعی ارزش می شود — یعنی زمانی که نقاش سیما های سنتی را کپی نمی کند بلکه آنها را به شکل خاص خود خلق می سازد. سرگی فئوفانوف در این آثار توانست یک جریان جدید را به نمایش بگذارد».
Художник Сергей Георгиевич Феофанов / vk http://t.co/srFj19mXf2 pic.twitter.com/jTsCgqzSj6
— Портал:) (@portal_v02) 1 мая 2015 г.
