آیا روزنه امید لبنان می تواند سوی روشنی دیگران باشد؟

بر کسی پوشیده نیست که گره کور حل بحران سیاسی لبنان به دلیل اختلافات فیما بین دو جریان اصلی قدرت در این کشور یعنی حزب الله مورد حمایت ایران و دیگری جریان المستقبل مورد حمایت عربستان سعودی بوجود آمده بود.
از همان ابتدا هم همه متفق القول بودند که این گره کور تا وقتی که همه اختلافات منطقه ای و حتی شاید جهانی حل نشود باز نخواهد شد.
گو اینکه به دلیل اختلافات بوجود آمده میان آقای سعد الحریری و عربستان سعودی بسیاری پیش بینی می کردند که وی تغییر موضعی در سیاست داخلی لبنان بدهد تا تلنگری به سعودی ها بزند اما همزمانی این موضع گیری آقای حریری با تمایل عربستان سعودی برای آتش بس در یمن وهمچنین شروع عملیات موصل و کند شدن بمباران های هوایی در حلب وشروع گفتگو ها در مورد بحران اکراین پالس های دیگری را به ناظرین سیاسی می دهد.
ظاهرا اجلاس لوزان هم آنقدر که می گفتند بی نتیجه نبوده.
حد اقل نتیجه اجلاس لوزان این بود که بسیاری متوجه شدند که تنها بازیگران میدان نیستند و بازیگرانی در میدان هستند که بدون آنها هیچ راهکاری برای حل بحران خاور میانه امکان پذیر نیست.
بازیگران اصلی هم دور میز مذاکرات نشستند.
در حالی که عربستان سعودی تلاش داشت طی چند سال اخیر خود را رهبر بلا منازع کشورهای عربی و اسلامی سنی نشان دهد در این اجلاس ثابت شد که بازیگران دیگری هم هستند که مدعی رهبری کشورهای عربی و اسلامی سنی هستند.
علیرغم اینکه مصر به دلیل بحران های داخلی طی چند سال اخیر کنار گذاشته شده بود ولی مصری ها هیچوقت حاضر نشدند جایگاه خود را به عنوان لیدر ناسیسیونالیسم عرب کنار بگذارند.
تلاش ایران برای وارد کردن مصر به بازی عربستان سعودی را که تا دیروز بر سر رهبری جهان تسنن با ترکیه رقابت می کرد با چالش جدیدی یعنی رهبری کشورهای عربی مواجه کرد، چالشی که عربستان سعودی فکر می کرد توانسته با پول حل کند اما مشخص است که این بار روشش جواب نداده.
هر چند انصار الله استفاده از موشک های ضد ناو بر علیه ناو های آمریکایی را انکار می کند اما به هر حال وجود این موشک ها به یمن پیغام معنا داری برای عربستان سعودی و حامیان آن به حساب می آید.
همانگونه که موشک های ضد ناو حزب الله حمله اسرائیل به لبنان در سال 2006 را ضربه فنی کردند مشخص است رسیدن این موشک ها به دست انصار الله در سال 2016 حمله عربستان سعودی به یمن را ضربه فنی کرده.
پس از بیش از یک سال محاصره و جنگ تمام عیار عربستان سعودی نه فقط نتوانسته انصار الله را شکست دهد بلکه حتی نتوانسته جلوی رسیدن تسلیحات جدید به آنها را بگیرد و این پاسخی به تهدیدات سعودی ها و آمریکایی ها مبنی بر رساندن موشک های ضد هواپیمای دوش پرتاب به تروریست ها در سوریه به حساب می آید و نشان می دهد که بازی دو طرفه است نه یک طرفه.
ایالات متحده به هیچ وجه تمایل ندارد وارد باتلاق یمن شود و قطعا شلیک موشک به سمت ناو های آن پیغام های زیادی برای این کشور دارد چون ممکن است دفعه بعد این موشک ها خطا نروند و هیچ رئیس جمهوری در ایالات متحده چه رئیس جمهوری فعلی چه دو کاندیدای اصلی انتخابات فعلی که یکی از آنها رئیس جمهوری خواهد شد توان تحمل تاوان چنین اتفاقی را نخواهد داشت.
موشک هایی که در اختیار انصار الله است توانمندی خود در غرق کردن ناو آمریکایی که در اختیار امارات بود را نشان داد و همانگونه که این ناو را هدف قرار داد ممکن است ناو های دیگر را هدف قرار دهد و خیلی هم احتمال زیادی وجود دارد که موشک شلیک شده به ناو آمریکایی خطا نرفته باشد و عمدا کنار ناو آمریکایی اصابت کرده تا پیغام باشد و نه بحران.
یمنی ها هم آنقدر از طرف عربستان سعودی بمباران شده اند و هزینه و تلفات داده اند که سه پست رادار کهنه در حساب کتاب هایشان جایی ندارد.
در موصل هم علیرغم اینکه رسانه های غربی تلاش دارند نقش ایران را کمرنگ و یا حذف کنند اما همه می دانند نیروهای مورد حمایت ایران هستند که روی زمین عهده دار عملیات می باشند و در پایان نتیجه به نفع آنها هم خواهد بود.
اینکه آمریکایی ها پذیرفته اند پوشش هوایی نیروهای مورد حمایت ایران را تامین کنند به این معنی است که توافقاتی صورت گرفته که به نفع مخالفین ایران در منطقه نمی باشد وقطعا در این توافقات روسیه که همپیمان ایران در سوریه است شریک بوده.
ورود قلدر معابانه ترکیه به ماجرا های سوریه و عراق نشان می دهد این یار قدیمی ایالات متحده از رفتارهای پشت پرده همپیمان خود خشمگین است و از توافقات پشت پرده ناراضی می باشد به این دلیل تصمیم گرفته خود مستقیم وارد عمل شود و نقشی در توافقات آتی داشته باشد وخود ثابت می کند که ماجراهایی پشت پرده است.
مضاف بر همه این موارد کند شدن بمباران حلب توسط روسیه هم نشان می دهد که پشت پرده گفتگو ها و قرار و مدارهایی میان ایالات متحده وکشورهای غربی از یکسو و روسیه از سوی دیگر در جریان است تا برای حل بحران های منطقه خاور میانه وهمچنین شرق اوروپا با هم کنار آیند چرا که همزمان با همه این ماجراها گفتگو ها در مورد بحران اکراین نیز شروع شده.
با توجه به همه این شرایط آیا می توان امید داشت که شمعک روشن شده در لبنان آتشی را روشن کند تا یخ زدگی چرخ های حل بحران های جهانی را ذوب کند؟
لبنانی ها لطیفه ای دارند که می گویند دعواهای خیابان های ده کوره های چین هم در لبنان حل وفصل می شود، شاید حل وفصل بحران دیگر کشورها نیز از لبنان شروع شود، همه ماجرا به این بستگی دارد که موضع گیری آقای حریری بر اساس لج بازی با عربستان سعودی باشد یا به استناد توافقات بین المللی پشت پرده.

ممکن است عقاید نویسندگان مقالات با سیاست های اسپوتنیک مطابقت نداشته باشد.