در فصل پاییز، نمایش باله های جدید بوریس ایفمان روی صحنه تئاتر بالشوی مسکو، به یک سنت خجسته مبدل شده است. این رسم از جشنواره هنر « جنگل گیلاس» معمول شد که دوستداران پایتخت برنامه های این فستیوال را مورد ارزیابی شایسته قرار دادند. اینبار استاد باله، باله ای را در پایتخت روسیه به نمایش می گذارد که در تابستان سال جاری هفتادمین سالگرد خود را با اولین نمایش آن — « چایکوفسکی. PRO et CONTRA » برگزار کرد.
پطر چایکوفسکی برای بوریس ایفمان، شخصیتی خودویژه است. وی نمایشنامه های مشهور خود — « احمق»، « آنا کارینینا»، « یوگنی آنگین»، « ژیزل سرخ» را بر اساس آهنگ های چایکوفسکی تنظیم کرده است. استاد باله در تعریف سبک آنها گفت که همه آنها « درام روانی باله ای» هستند. اولین درام روانی در سال 1993 میلادی توسط ایفمان بر اساس آثار موسیقی چایکوفسکی تنظیم شده بود. اما حالا، ایفمان عمیق تر در باره لحظات تراژیک در بیوگرافی آهنگساز و تأثیر آنها بر آثار وی می اندیشد.
— چه چیزی به غم و اندوه جهانی در « سمفونی پاتِتیک» دامن زد؟ ما سعی می کنیم به درک دنیای درون او ، زندگی او و جستجوی معنای این زندگی و اینکه چگونه همه این چیزها در آثار آهنگساز در کنار یکدیگر قرار گرفتند، برسیم. در درون هر هنرمندی، هم خدا هست و هم شیطان. مبارزه ابدی نور و تاریکی، درگیری معنویات ومادیات بالاجبار در آثار هنرمند منعکس می شود. اولین نمایش من به نام « چایکوفسکی» باله قرن 20 بود. فکر کردم دوباره باید این باله را تنظیم کنم. این باله را با حرکات جدید و توجه به جنبه های دراماتیک و دکورهای صحنه ای جدید تنظیم کردم. نمایشنامه جدید « چایکوفسکی» از نظر مفهوم و شکل، یک اثر خودویژه و مستقل است. در این نمایشنامه ما به درام شخصی آهنگساز و راز تولد آثار بی نظیر چایکوفسکی توجه می کنیم».
به گفته استاد باله، در نمایشنامه، ماجرای زندگی یک پرسوناژ خیالی باله و اپرا چایکوفسکی با حقایقی از بیوگرافی خالق اصلی آنها درهم می آمیزد. پرسوناژ دوم آهنگساز در سیمای آنگین و گرمان ، جادوگر بیرحم «روتبارت» و «دروسِل می یر» مهربان ظاهر می شود. نادژدا فون مِک- حامی چایکوفسکی، یا مادام « پیک» است و یا به فرشته کارابوس در باله تغییر شکل میدهد. درد، حسادت، شور و شعف، همه این احساسات از موضوع موزیکال خاص خود برخوردارند، حال میخواهد اوپرای « یوگنی آنگین» باشد یا « مادام پیک» و یا باله« زیباروی خفته» ، « دریاچه قو» و… استاد باله توانست موسیقی جاودان چایکوفسکی را روی صحنه بشکلی عرضه کند که از حالت مادی برخوردار شود. منتقدان بحق می گویند که بوریس ایفمان در یک سطح با نابغه روس قرار می گیرد، زیرا قادر است به این شکل خود ویژه و تا این حد محسوس سمفونی شور و شعف انسان را بصورت حرکات مجسم کند»…
