باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه با رسانه های آمریکایی اعلام نمود که تصمیم انتخاب شهرهای میزبان بازی های المپیک توسط کمیته بین المللی المپیک یک روند فاسد است.
در جریان این گفتگو، رئیس جمهور آمریکا شرایط انتخاب شهر برای برگزاری بازی های المپیک —2016 را یادآور شد. در سال 2009 میلادی در اجلاس کمیته بین المللی المپیک، در کپنهاگ، تقاضای ریو د ژانیرو ، تقاضای مادرید، شیکاگو و توکیو را در مبارزه بر سر دریافت حق برگزاری بازی های تابستانی المپیک سال 2016 شکست داد. اوباما برای حمایت از تقاضای شیکاگو جهت برگزاری بازی های تابستانی المپیک به کپنهاگ پرواز کرد.
مجله New York Magazine با استناد به گفته های اوباما نوشت: « همه فکر می کردند که اگر من به آنجا پرواز کنم، ما از شانس خوبی برای پیروزی برخوردار می شویم. از این رو سفر یک روزه مناسب بود. بعد فهمیدیم که چطور تصمیمات در کمیته بین المللی المپیک و فیفا اتخاذ می شوند — در این تصمیمات تقلب می شود».
ویکتور اولِویچ، کارشناس سیاسی و کارشناس در مناسبات روسیه — آمریکا معتقد است که اعلامیه رئیس جمهور آمریکا به دور از واقعیت است. آمریکا عادت کرده است که در همه چیز و همیشه برنده شود.
— رئیس جمهور کنونی آمریکا اغلب اعلامیه هایی صادر می کند که مفهوم آنها بدور از واقعیت است. این اعلامیه ها نه فقط در خصوص ورزش، بلکه مناسبات سیاسی و بین المللی نیز صادر می شوند. رهبران آمریکا فکر می کنند که اگر واشنگتن در جایی در صحنه بین المللی می بازد، علت وجود نوعی شِمای فاسد است. زیرا آمریکا در همه جا باید برنده شود. به غیر از این نمی تواند باشد».
دلایل دیگری نیز وجود دارد که اوباما واکنش عصبی نسبت به کمیته بین المللی المپیک و فیفا نشان داد.
— چند ماه پیش موضوع برکناری تیم روسیه از بازی های المپیک در ریو د ژانیرو بررسی شد. همانطور که ما می دانیم سازمان « WADA» — آژانس جهانی ضد دوپینگ- بر اساس گزارش ریچارد مک لارِن که مفاد آن به اثبات نرسید، خواهان برکناری تیم روسیه از بازی های المپیک شد. چند روز قبل از آنکه کمیته بین المللی المپیک به تصمیمگیری در این خصوص بپردازد، کارزار تبلیغاتی گسترده ای برعلیه روسیه در رسانه های غرب آغاز شد. اما وادار کردن کمیته به برکناری تیم روسیه نتیجه ای نداد».
به عقیده کارشناس روسیه، در اعلامیه های رئیس جمهور آمریکا، ارعاب معینی محسوس است.
— با حملاتی که به فیفا شد، ما نمونه این نوع ارعاب را مشاهده کردیم. آمریکا از طریق ارگان های بین المللی ورزشی و آژانس های ورزشی سعی می کند یک ایده خیلی ساده را به اجرا بگذارد: آگر در آینده، آنها را انتخاب نکنند، وقتی به عنوان کاندید معرفی می شوند، ریاست آژانس و نهادهای بین المللی ورزشی تحت تعقیب قانونی قرار خواهند گرفت. رهبران آمریکا امیدوارند که برندگان به چیزی محکوم نخواهند شد و همه چیز براحتی پیش خواهد رفت. اما همانطور که مشاهده می کنیم، آمریکا وزن سیاسی خود را در سیاست جهانی از دست می دهد. جهان بسوی نظام چند قطبی پیش می رود و آمریکایی ها دیگر نمی توانند هر چه دلشان بخواهد انجام بدهند. بدین ترتیب نمی توانند تعیین کننده آینده مسابقات بین المللی و محل برگزاری آنها باشند».
