هر کاربری که چاپگر سه بعدی داشته باشد با دانلود طرح سلاح ها در اینترنت می تواند تپانچه و یا اجزاء تفنگ را چاپ کند.
سلاح پلاستیکی که در خانه درست شده است فقط از عهده چند شلیک برخواهد آمد اما چاپگرهای سه بعدی صنعتی می توانند تپانچه های فلزی بسازند که قادر به شلیک صدها فشنگ هستند. هم اکنون تعدادی از کارشناسان معتقدند که مقامات باید رواج فناوری سه بعدی را به منظور عدم گسترش سلاح گرم محدود سازند.
توپ در هر خانه ای
در سال 2012 میلادی، کودی ویلسون، دانشجوی 25 ساله درجه دکترا آمریکا، برای اولین بار تپانچه Liberator را با چاپگر سه بعدی چاپ کرد که قادر به شلیک فشنگ های جنگی بود. تقریبا تمام اجزاء آن از پلاستیک بود، به غیر از ماشه که از میخ درست شده بود و تکه ای آهن که به بدنه آن جوش خورده بود ، زیرا بر طبق قانون آمریکا تولید سلاحی که برای فلزیاب نامرئی باشد ممنوع است. طرح این سلاح از اینترنت بارگیری شده بود.
در سال 2013 میلادی، شرکت Solid Concepts، اولین تپانچه فلزی — Colt M1911 چاپ شده با چاپگر سه بعدی را معرفی کرد. اولین مدل به گفته طراحان آن بیش از هزار شلیک به انجام رساند.
این شرکت دارای دهها چاپگر سه بعدی صنعتی است که می تواند از فلز برای ساخت سلاح استفاده کند. پس از 5 سال احتمال دارد اینگونه چاپگر ها در خانه آمریکایی ها پدیدار شود. وقتی چاپگرهای سه بعدی مبدل به وسایل معیشتی مانند میکروویو و تلویزیون شود، مقامات آمریکا دیگر نمی توانند این روند را کنترل کنند. شاید بهتر باشد از همین حالا رواج فناوری سه بعدی محدود گردد؟
ماکسیم پاپِنکر مورخ تسلیحات معتقد است که چاپگر سه بعدی — روش ساده ای برای بدست آوردن سلاح غیر قانونی نیست. « هم اکنون امکانات زیادی برای ساخت سلاح به روش سنتی وجود دارد. تجهیزاتی که فروخته می شوند امکان ساخت تپانچه مطمئن تر توسط یک جوشکار ماهر را فراهم می کند».
بعلاوه جنایتکاران می توانند براحتی سلاح را در بازار سیاه خریداری کنند که گران تر از سلاح چاپ شده با چاپگر سه بعدی نخواهد بود. شهروندانی که قوانین را رعایت می کنند، اینگونه چاپگرها را خریداری نخواهند کرد. در این جا موانع قانونی و نه محدودیت های فنی نقش اصلی را ایفا می کند. در هر کشوری ماده مربوط به ساخت غیر قانونی سلاح وجود دارد- مهم نیست این سلاح چطور ساخته شده است، با کمک چاپگر سه بعدی و یا به روش سنتی.
چاپ یک سلاح صد در صد کامل ممکن نیست
تپانچه پلاستیکی نمی تواند با یک تپانچه واقعی رقابت کند. کارشناسان متفقا اعلام می دارند که نمی توان یک سلاح کاملا واقعی با چاپگر ساخت.
والری کوکوشکین متخصص ارشد در علم مهندسی، رشد و توسعه فناوری نو و طراحی استانداردهای مصرفی وسایل و ابزار شرکت سهامی « استانکو پروم» در این خصوص گفت: « بدنه و لوله تپانچه را می توان چاپ کرد، اما اجزاء دیگر و ظریف تر را نمی توان با اینگونه چاپگرها چاپ کرد».
به پیش بینی والری سالداتوف، کارشناس فناوری لیزری کارمند شرکت « « آستروفیزیک» روسیه، بیست سال بعد تا 40 درصد تولیدات با کمک چاپگرهای سه بعدی صنعتی انجام خواهد شد. با کمک اینگونه فناوری می توان همه چیز، از جمله سلاح ساخت. البته وقتی چنین مرحله ای فرا برسد، دولت ها با مسائل جدی تر از مسأله تپانچه ای که شهروندان در خانه ساختند مواجه خواهند شد. بعضی از اقتصاددانان پیش بینی های بدبینانه ای می کنند: استفاده از چاپگرهای سه بعدی باعث بیکار شدن صدها هزار نفر خواهد شد و اقتصاد کشورها و حتی قاره ها را به خطر خواهد انداخت. حالا بهترین زمان برای یادآوری انقلاب های جهانی است.
