چند روز پیش از شروع تمرینات که روی مبارزه با زیردریایی های دشمن و آنچنانکه خبرگزاری چینی "سین هوئا" عنوان کرده است ، اقداماتی برای تسخیر جزیره، متمرکز شده است، ولادیمیر پوتین و شی جین پینگ 15-مین ملاقات خود را در حاشیه جلسه سران گروه G-20 در هانگزو انجام داده بودند. آقای پوتین از ادعاهای معارضانه پکن مبنی بر حق حاکمیت در دریای جنوبی چینی پشتیبانی کرده است و مخالف "هر نوع دخالت طرف سوم" که اشاره آشکار به ایالات متحده آمریکا شده بود.
رفتار خوش آمدگویانه پوتین به پکن با چند ریسک مواجه است. ریسک اول ویتنام است که سرسخت مخالف رفتار چین، خریدار عمده اسلحه روسی و فراهم ساز امکان دسترسی نیروهای مسلح روسیه به فرودگاه های خود و مجوز کارگیری از بنادر راهبردی واقع در خلیج کامران می باشد. در جلسه سران آسیای جنوب خاوری در ماه می در شهر سوچی، آقای پوتین از پشتیبانی روابط با ویتنام و همسایگانش ابراز نظر کرده بود ولی اکنون سیگنال مقابل به پکن می فرستد.
رئیس جمهور پوتین دلایل زیادی در جهت عدم اعتماد به چین دارد که به نفوذ روسیه در آسیای مرکزی لطمه می زند و مواضع خود را در شمالگان تقویت می بخشد. شاید چین نقشه ها یی راجع به شرق دور روسیه که مجزوب دو میلیون مهاجر غیرمقیم چینایی مانند معدنچی، ماهیگیر و کشاورز به خاطر عدم نیروی کار روسی در این منطقه در سر خود می پروراند. در سالهای اخیرحجم مبادله تجارتی بین روسیه و چین پایین تر از سطح منتظره بود. قرارداد 30 ساله به مبلغ 400 میلیارد دلار برای انتقال گاز که در سال 2014 به امضاء رسید، به خاطر ساخت لوله، کند به پیش می رود.
مهمتر از همه،اشاره به اظهار نظرسال گذشته آقای پوتین در پکن است که گفته بود، نظر و نگاه دو کشور بر امور بین المللی بسیار نزدیک یا شبیه است.
هم پوتین و هم شی جین پینگ مخالف استقرار سامانه های ضد موشکی در اروپای شرق،کره جنوبی و ژاپن می باشند.علاوه بر این، هم پکن و هم مسکو سیاستی را در جهت معماری نظام افتدارگرایی که به مدت طولانی محاسبه شده است پیش می برند. هر دو کشور در طراحی مکانیزم پرداخت الکترونیکی، سیستم استفاده از کارتهای اعتباری و شبکه های دیگر مالی که مطیع دلار نشده و زیر یوغ تأثیر تحریم ها نخواهد رفت هستند.
هر دو کشور از ایجاد سیستم مدیریت جهان شمول اینترنت در جهت برقراری نظارت دولتی حمایت می کنند. و با استفاده از کانال های تبلیغاتی خود، ظرفیت های مالی، و همچنین حملات گاه از گاه هکرها، بر سیاست دموکراتیک در حوزه ایالات متحده تا استرالیا تاثیری می گذارند.
مانور و تمرین های مشترک دریایی، بیانگر نشانه دیگری از جایگاه خالی دیکتاتوری طی عقب نشینی امریکا می باشد. رئيس جمهور بعدی ایالات متحده، ناچار به برداشتن گام هایی برای احیای هر چه زودتر نفوذ آمریکایی خواهد شد، برای اینکه خطر بروز جایگاه های خالی از این به بعد بعید به نظر نمی رسد.
