خانه های شکنجه، تجاوز، بردگی، ربودن افراد، انبار تسلیحات، غیب شدن افراد، استفاده از بچه ها برای نقل و انتقال مواد مخدر…همه این اتفاقات در خیابان « برونکس» باگوتا، پایتخت کلمبیا رخ می دهد.
این خیابان پایتخت کلمبیا به افتخار یکی از محله های اصلی نیویورک نامیده شده است که مدت طولانی محل تجمع جنایتکاران بود. اوایل قرن بیستم در محله « سانتا اینِس» که خیابان « برونکس» در آنجا واقع است ، خانواده های مشهوری ساکن بودند. اما بمرور زمان فقر و مصیبت به این محله راه یافت. این خیابان یکی از جنایی ترین خیابان های » باگوتا» بود. در ماه مه سال جاری، پلیس به آن خیابان حمله کرد، تمام ساکنان از آنجا تخلیه و خانه ها ویران شدند و ساکنان محلی در دیگر محلات شهر ساکن شده اند.
کارسل کلاویخو مشاور محله « چاپورینو» باگوتا در مصاحبه با « اسپوتنیک» گفت: « هر چه شهر بزرگ تر می شد، این محله جذابیت خود را از دست می داد. خانه های اشرافی متروک مبدل به خانه های چند آپارتمانی شدند. جنایتکاران در این محل ساکن شدند. تمام بازارهای جنایی در « باگوتا» که به خرید و فروش مواد مخدر اشتغال دارند از روسای خاص خود برخوردار هستند که از معتادان برای تأمین کنترل بر تجارت غیر قانونی موادمخدر در سراسر شهر استفاده می کنند. این محل مبدل به بزرگترین مرکز رواج مواد مخدر در کشور شده است».
8321 نفر در خیابان های باگوتا زندگی می کنند. چهار نفر از هر ده نفر نابالغ هستند. مطابق با آخرین سرشماری ، حدود نیمی از بی خانمانان در مرکز شهر زندگی می کنند و نزدیک به 30 درصد در محله های مجاور خیابان « برونکس».
در سال 2013 میلادی سازمان غیر دولتی دفاع از حقوق بشر به نام « آنا فرانک» که به تجارت افراد در کلمبیا رسیدگی می کند تقاضانامه هایی از مادرانی دریافت کرد که خواستار پیدا کردن دختران گم شده خود بودند. کلادیا کینترو مدیر سازمان غیر دولتی دفاع از حقوق بشر در مصاحبه با رادیو « اسپوتنیک» گفت: « با آغاز جستجو، متوجه شدیم که دخترها در خیابان « برونکس» ناپدید شدند. چند عملیات نجات به انجام رساندیم و به بازرسی و بررسی شرایط ناپدید شدن دخترها پرداختیم. اولین دختری که توسط ما نجات یافت در باره برخورد خشنی که نسبت به وی روا داشتند تعریف کرد و ما ربودن او را در فهرست جنایات مرتبط با شکنجه و تجارت افراد گنجاندیم.
بازرسی های آتی نشان داد که در « برونکس» سوء استفاده از بچه ها، نوجوانان و بزرگسالان نیز رواج دارد. به کمک تلاش ما، اوضاع در آن محله برای عموم آشکار شد. خیلی ها به شهادت دختران در باره وجود خانه های شکنجه ، تجاوزات عام ، بردگی، ربودن افراد، ناپدید شدن اجساد، انبار تسلیحات و استفاده از بچه ها برای حمل ونقل موادمخدر و غیره و غیره باور نمی کردند. هیچ کس نمی توانست تصور کند که درست در پشت کاخ ریاست جمهوری، آشیانه جنایتکاران قرار دارد».
بیست و هشتم ماه مه حمله پلیس به این محل انجام شد. پس از پایان حمله پلیس، از آنچه در آنجا رخ داده بود، باخبر شدیم. همه چیز صحنه سازی شده بود که مسائل جدی جدید را ببار آوردند. هم اکنون به جای یک آشیانه جنایی در مرکز شهر، یک شبکه کامل جنایی در سراسر شهر ظاهر شده است. تمام افرادی که در آنجا بودند از آن محل تخلیه کردند — قربانیان، جنایتکاران، افراد بی خانمان، معتادان و فروشندگان موادمخدر. حالا آنها در سراسر شهر « باگوتا» پرا کنده شده اند».
نتیجه حمله پلیس غم انگیز بود. فقط 4 هزار دلار پیدا شد ، درحالی که دختران نجات یافته گفتند که در آنجا تا یک میلیون دلار در روز جنایتکاران پول در می آوردند. سلاح کمی هم پیدا کردند، هر چند شاهدان ما گفتند که در « برونکس»انبار بزرگ اسلحه وجود داشت. پلیس سه جنایتکار را دستگیر کرد ، هر چند ما از 50 نفر عضو گروهک های جنایی آگاهیم که شبه نظامیان سابق بودند».
کلاویخو، مشاور شهر از عقیده مشابهی برخوردار است. وی در این خصوص گفت: « دخالت پلیس موجب درگیری بین شهروندان، افراد بی خانمان، مقامات شهری و پلیس شد. بسیاری از خانواده ها به سمت کانال رودخانه « تونخوئِلو» فرار کردند. به نوشته رسانه ها تعداد اینگونه خانواده ها 300 خانواده اعلام شده است. وقتی دو هفته گذشته بر اثر باران سیل اسا آب کانال بالا آمد، دو نفر مفقود الاثر شدند. شهرداری منتظر چیست؟ منتظر آن است که کل 300 خانواده جان خود را از دست بدهد؟»
سازمان غیر دولتی دفاع از حقوق بشر به نام « آنا فرانک» خواهان آن است که حالت فوق العاده در مرکز « باگوتا» اعلام شود. « فقط به این ترتیب می توان از تمام نیروها برای حل و فصل این وضعیت استفاده کرد».
مدیر سازمان غیر دولتی دفاع از حقوق بشر در پاسخ به این سوال که « برونکس» را چگونه تعریف می کنید، گفت « یک جهنم واقعی».
